Absolwent Wydziału Filozofii KUL oraz podyplomowych studiów reżyserii filmowo-telewizyjnej na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Reżyser wielokrotnie nagradzanych filmów dokumentalnych, telewizyjnych widowisk teatralnych oraz teledysków.
Debiutował na początku lat dziewięćdziesiątych dokumentami poświęconymi biografiom artystów: "Gancwol fotograf" (1993) opowiadał o przedwojennym, siedleckim fotografie Adolfie Ganiewskim, "Droga" (1993) była filmową impresją o malarzu Marianie Czapli, zaś "Boski fotograf" (1993) poświęcony był Gaudiemu. Filmy o sztuce realizował Malec także później: w 1998 roku powstała opowieść o krakowskim fotografiku Stanisławie Markowskim "Stworzyć wiatr", zaś w 2000 film "Wieczny wędrowiec" o choreografie Borisie Ejfmanie, który został uznany za jeden z najlepszych filmów o sztuce na Art Film Festival w Montrealu.
Reżyser podejmował kilkakrotnie także tematykę wojenną. Nagrodzona na festiwalach w Tampere i Nowym Jorku "Cicha przystań" (1994) opowiadała historię byłego egzekutora organizacji Wolność i Niezawisłość, który - mimo złożonej przysięgi milczenia - pięćdziesiąt lat po wojnie zdecydował się opowiedzieć o swoim życiu. W 2000 roku powstał reportaż o Czeczenii "Matka nieznanego żołnierza", wielokrotnie nagradzany, m.in. w Kielcach, Łodzi i Monte Carlo. "Człowiek, którego nie ma" (2002) również opowiadał o Czeczenii, tym razem oczami najemnego żołnierza. W jego historii mit wojska i dziecięce marzenia o przygodzie skonfrontowane są z brutalnością i absurdem czeczeńskiej wojny. Za film ten otrzymał Malec m.in. nagrodę Planete dla najlepszego polskiego filmu dokumentalnego na Krakowskim Festiwalu Filmowym i Findlings-Preis na 11. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych dokumentArt w Neubrandenburgu w Niemczech. Film "Nord-Ost. Teatr śmierci" (2003) opowiadał o tragicznych wydarzeniach, jakie miały miejsce w teatrze na Dubrowce w 2002 roku z perspektywy dwójki młodych artystów rosyjskiego teatru.
W późniejszych filmach podejmował tematykę historyczną. Objęty patronatem prezydenta Bronisława Komorowskiego i nagrodzony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego dokument "Oni szli szarymi szeregami" (2010) to opowieść o konspiracyjnej historii ZHP w czasie II Wojny Światowej, a "Batalion Zośka. Okruchy historii" (2013) ukazuje sylwetki pierwszych, szaroszeregowych przywódców: Zośki, Rudego i Alka.
Mariusz Malec zrealizował, jak dotąd, dwa filmy fabularne. "Człowiek wózków" z muzyką Wojciecha Waglewskiego, (2000) nazwany został przez krytykę metafizycznym kinem drogi. W 2008 roku na ekrany weszła komedia romantyczna "Jeszcze raz" z Danutą Stenką i Janem Fryczem w rolach głównych (2008).
Filmografia (dokument)
- 1993 "Boski architekt"
- 1993 "Droga"
- 1993 "Gancwol Fotograf"
- 1995 "Cicha przystań"
- 1995 "Uniwersytet Warszawski"
- 1996 "Dni tworzenia - Dni zagłady"
- 1996 "Joan Miro"
- 1997 "Dzieje kultury polskiej"
- 1998 "Stworzyć wiatr"
- 2000 "Matka nieznanego żołnierza"
(Nagroda Główna "Wydarzenie Nurtu" na Ogólnopolskim Przeglądzie Form Dokumentalnych "Nurt", Kielce 2000
Nagroda Główna Festiwalu Mediów "Człowiek w zagrożeniu", Łódź 2000
na Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym w Monte Carlo (2001) uznany za jeden z pięciu najlepszych dokumentów na świecie) - 2000 "Boris Eifman. Wieczny wędrowiec"
- 2002 "Człowiek, którego nie ma"
(nagroda Planete dla najlepszego polskiego filmu dokumentalnego na Krakowskim Festiwalu Filmowym, 2002) - 2003 "Nord Ost. Teatr śmierci"
(Nagroda Główna "Wydarzenie Nurtu"; oraz nagroda publiczności na Ogólnopolskim Przeglądzie Form Dokumentalnych "Nurt", Kielce 2003) - 2003 "Karolek"
- 2005 "Igor"
- 2009 "Trzy historie jednej historii"
- 2010 "Oni szli szarymi szeregami"
- 2013 "Batalion Zośka. Okruchy historii"
Filmografia (fabuła)
- 2000 "Człowiek wózków"
- 2008 "Jeszcze raz"
Aktualizacja: NMR, sierpień 2016.