Wybitny malarz i rytownik śląski XVI wieku. Urodził się w Niderlandach pomiędzy 1520 a 1530 rokiem, zmarł w 1576 roku we Wrocławiu.
Tobias Fendt (Fhend, Vendt) kształcił się w pracowni Lamberta Lombarda w Liège. We Wrocławiu notowany od 1565 roku, kiedy to wykonał sygnowany obraz z epitafium Magdaleny Mettel. W następnym roku uzyskał tytuł mistrzowski, a w 1569 roku odebrał prawa miejskie. W 1570 Fendt występuje jako wykonawca polichromii chrzcielnicy kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. W 1571 roku został starszym cechu, rok później kupił dom przy obecnej ul. Wita Stwosza we Wrocławiu. Żonaty z Evą Adam. Rok przed śmiercią uzyskał przywilej cesarski za publikację miedziorytów dedykowanych Rudolfowi II. Zmarł 23 stycznia 1576 roku. Po śmierci Fendta jego żona wyszła powtórnie za mąż za Simona Frobeniusa z Nysy.
Tobias Fendt sygnował swoje prace monogramem "TF" wpisanym pomiędzy cyfry daty. Za jego najwybitniejsze potwierdzone dzieło uznaje się Wizję Ezechiela, obraz z dawnego epitafium Magdaleny Mettel z kościoła św. Marii Magdaleny, obecnie znajdujący się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Zawiera on sygnaturę: "15 TF 65". Drugim potwierdzonym dziełem jest polichromia chrzcielnicy z kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu (obecnie również w MNWr). Fendt współpracował przy niej z Hansem Fleiserem, rzeźbiarzem niderlandzkim osiadłym we Wrocławiu.
W 1574 roku wrocławski malarz wydał własnym nakładem Monumenta sepulclorum cum epigraphis ingenio et doctrina excellentium virorum... dedykowane cesarzowi Rudolfowi II. Jest to zbiór 129 miedziorytów wykonanych według rysunków zebranych przez Seyfrieda Rybischa podczas jego podróży po Włoszech.
Z Fendtem łączone są obrazy: Chrystus zapowiada Sąd Ostateczny z epitafium rodziny Mohrenbergów, obecnie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu (1567), Józef przedstawia faraonowi Jakuba z świdnickiego epitafium Andreasa Naucka (ok. 1567) oraz Wskrzeszenie Łazarza z Trzebnicy (1569). Wiąże się z nim także cykl rycin Genesis powstały ok. 1570 roku.
Styl malowideł Tobiasa Fendta wykazuje silne zależności od dzieł romanistów niderlandzkich: Jana van Scorela, Lamberta Lombarda i Fransa Florisa. Niderlandyzm u wrocławskiego malarza przejawia się w rozbudowanych pejzażach z ruinami antycznymi w tle. Obraz świdnicki potwierdza bardzo dobrą znajomość perspektywy i zasad malowanej architektury. Kompozycje obrazów Fendta są często wielofiguralne z dynamicznie przedstawionymi postaciami o żywej gestykulacji. Malarz podejmuje także aktualną problematykę aktu męskiego (Wizja Ezechiela), kształtując silnie umięśnione ciała. Kolorystyka obrazów jest raczej jasna z dominacją czerwieni i żółcieni w partiach szat postaci.
Tobias Fendt należał absolutnej czołówki śląskich artystów tworzących w 3. ćwierci XVI stulecia. Do dziś jego Wizja Ezechiela uważana jest za szczytowe osiągnięcie manierystycznego malarstwa śląskiego.
Autor: Jakub Jagiełło, listopad 2010