Koncert klarnetowy skomponował Krzysztof Meyer z myślą o kunszcie wykonawczym Eduarda Brunnera, znakomitego szwajcarskiego klarnecisty.
Krzysztof Meyer, fot. Tomasz Kamiński / Agencja Gazeta
Koncert klarnetowy skomponował Krzysztof Meyer w 2001 roku z myślą o kunszcie wykonawczym Eduarda Brunnera, znakomitego szwajcarskiego klarnecisty - jak napisał w książce programowej "Warszawskiej Jesieni" 2002. Stał się on dla kompozytora jednym z najbardziej inspirujących przyjaciół-muzyków i przed Koncertem klarnetowym powstały z myślą o nim jeszcze dwa inne utwory: Kwintet klarnetowy oraz Trio klarnetowe.
Jak na utwór skomponowany dla wirtuoza przystało, Koncert klarnetowy Krzysztofa Meyera daje pole do wirtuozowskiego popisu i wymaga dużego kunsztu wykonawczego od klarnecisty. Pierwsza z czterech części kompozycji jest właściwie rozbudowaną kadencją solowego instrumentu, orkiestra ma tu zdecydowanie drugoplanową rolę. Również utrzymany w bardzo szybkim tempie finał stawia przed solistą ogromne wymagania technicznie. Kontrastowy charakter ma część trzecia - wolne Adagio. Krzysztof Meyer posługuje się w Koncercie klarnetowym typowym dla siebie językiem kompozytorskim, łączącym znaczny stopień spekulacji intelektualnej z dbałością o eufoniczność brzmienia. I w tym utworze pozostaje wierny swoistemu modernizmowi, odrzucając postmodernistyczne pokusy uproszczenia języka.
Koncert klarnetowy Krzysztofa Meyera miał swoje prawykonanie 5 czerwca 2002 roku w Duisburgu. Partię solową grał Eduard Brunner, miejscową orkiestrą dyrygował Antoni Wit. Eduard Brunner i Antoni Wit z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej wykonali ten utwór także podczas inauguracyjnego koncertu "Warszawskiej Jesieni".
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, maj 2002.