Reżyser w mistrzowski sposób, za pomocą kilku prostych patentów i ujęć pokazuje podstawowe zalezności w życiu człowieka – dominację, wykorzystywanie, interesowność, wzajemne zadręczanie się.
Dwaj mężczyżni. Jeden ciągnie drugiego na sankach, drugi je kurczaka. Zamieniają się miejscami, ale szybko przestają uczciwie dzielić się obowiązkami. Udają różne choroby, by wymigać się od ciagnięcia sanek. Potem sprzedawca kiełbasek kradnie ich sanki. Bohaterowie godzą się, ale nie na długo – niosą się na plecach, ale każdy z nich chce, aby drugi go niósł.
"Życie okazuje się pułapką bez wyjścia – wszystko, co najcenniejsze, zostaje nam odebrane. Filmy Polańskiego są kwintesencją czarnego kina, w którym nie ma ucieczki od wszechogarniającego absurdu: świat chce nas zabić, opór jest bezcelowy, granice dobra i zła zatarte, kryteria moralne względne." (z artykułu w Internecie)
"Ssaki", Polska 1962. Reżyseria: Roman Polański, scenariusz: Andrzej Kondratiuk, Roman Polański, zdjęcia: Andrzej Kostenko, muzyka: Krzysztof Komeda, montaż: Halina Prugar, Janina Niedźwiecka. Występują: Henryk Kluba, Michał Żołnierkiewicz. Produkcja: Studio Małych Form Filmowych Se-Ma-For. Czas trwania: 10 min.
Nagrody filmowe:
- 1962 – Tours Grand Prix;
- 1963 – Nagroda Główna na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krókometrażowych w Oberhausen;
- 1963 – I Nagroda "Złoty Smok Wawelski" w kategorii innych form filmowych (reżyseria, scenariusz, muzyka) na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Autor: Joanna Pawluśkiewicz, grudzień 2006.