Lech Majewski (ur. 1947) debiutował na początku lat 70. Dwadzieścia lat później jego plakat anonsujący szesnastą edycję zamojskiego Festiwalu Wokalistów Jazzowych znalazł się na liście stu najważniejszych plakatów z Europy i Stanów Zjednoczonych powstałych w latach 1945-1990. Plakaty artysty z pierwszego okresu twórczości wpisały się w nurt plakatu malarskiego, operującego zbliżeniem ludzkiej twarzy. Z początkiem lat 80. Lech Majewski rezygnuje z koloru, jego plakaty stają się niemal wyłącznie czarno-białymi grafikami, w których dominuje obraz-znak. Kolejne dziesięciolecie to w twórczości artysty nowa formuła plakatu, odpowiadająca współczesnej estetyce ulicy. Jego oblicze kształtuje oszczędny graficznie obraz, komponowany za pomocą płaskich, szablonowych form o jednolitych, intensywnych kolorach. W biografii artysty rozpoczął się bardzo udany okres jego współpracy z Teatrem im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, a zwłaszcza z wydawnictwem BOSZ w Lesku. Lech Majewski nadal poszukuje zaskakujących skojarzeń.
Michał Warda w zaproszeniu na wernisaż wystawy napisał:
"Każde kolejne wydawnictwo Lech Majewski traktuje jako obiekt - zamkniętą całość o własnym, specyficznym rytmie narracji, niczym przesuwający się przed oczami czytelnika ciąg sekwencji filmowych. Tutaj Majewski wciela się w rolę reżysera, budującego układ graficzny książki na podstawie dostępnego tekstu - scenariusza. Pierwszy kontakt czytelnika z książką następuje poprzez zmysł wzroku, stąd w realizacjach Majewskiego szereg nieszablonowych rozwiązań, obalających tradycyjne podziały - niekiedy stara się w porozumieniu z autorem modelować układ opracowywanego materiału w imię plastycznej atrakcyjności tekstu. Okładka książki, z czego nie w pełni zdają sobie sprawę polscy wydawcy, pełni funkcję reklamową, stąd powinna korzystać, podobnie jak plakat, z całego arsenału środków graficznych, począwszy od rozpoznawalnego znaku, zdecydowanej kolorystyki, kończąc na czytelnej typografii. Majewski z powodzeniem wykorzystuje tu ogromne doświadczenie plakacisty, operując znakiem - przewrotnym, graficznym aforyzmem, co w efekcie daje błyskotliwą zapowiedź zawartej w książce treści. Na okładce albumu Helmuta Bauera 'SETZ DICH!' (München Stadmuseum, 2000) poświęconego historii krzesła znalazła się jedynie siedząca w próżni czarnego tła postać ludzka; 'ALMANACH POLSKICH ILUSTRATORÓW DLA DZIECI' (Związek Polskich Artystów Polskich, Warszawa 2003) anonsuje krocząca książka wycięta w kartonie obwoluty, przez którą widzimy fragment fantazyjnej ilustracji Józefa Wilkonia. Na karcie tytułowej albumu 'FOTOGRAFIE TATR I ZAKOPANEGO' 1859-1914 (Wydawnictwo BOSZ, Lesko 2000) pionowy napis 'Tatry' ujęty został w uciekającej perspektywie górującego nad horyzontem skalnego szczytu."
Lech Majewski specjalizuje się w dziedzinie grafiki wydawniczej i reklamowej, plakatu, grafiki i rysunku. W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni plakatu prof. Henryka Tomaszewskiego. Jest profesorem macierzystej uczelni, prowadzi zajęcia w Pracowni Projektowania Graficznego na Wydziale Grafiki, którego obecnie jest dziekanem. Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. Bierze udział w licznych prezentacjach i konkursach plakatu na całym świecie, laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach, Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie, Międzynarodowego Salonu Plakatu w Paryżu, Międzynarodowego Biennale Plakatu Teatralnego w Rzeszowie, w konkursach PTWK na Najpiękniejszą Książkę Roku.
Wystawa towarzyszy 19. Międzynarodowemu Biennale Plakatu Warszawa 2004 w Muzeum Plakatu w Wilanowie.