Wystawa
Betonowe dziedzictwo. Od Corbusiera do blokersów zorganizowana w okresie 29 czerwca - 9 września 2007 w
CSW Zamek Ujazdowski jest prezentowana w Instytucie Polskim w Rzymie.Wersja włoska wystawy Betonowe dziedzictwo zatytułowana L'EREDITA' DEL CEMENTO, Quartiere radioattivo jest czynna w Rzymie od 13 maja do 12 czerwca 2008.
Kuratorzy: Ewa Gorządek, Stach Szabłowski
Artyści:
Paweł Althamer,
Kuba Bąkowski,
Michał Budny,
Jan Dziaczkowski, Mikołaj Długosz,
Ryszard Górecki,
Nicolas Grosspierre,
Aneta Grzeszykowska &
Jan Smaga,
Agnieszka Kalinowska,
Szymon Kobylarz,
Jarosław Kozakiewicz,
Maciej Kurak,
Hieronim Neumann,
Józef Robakowski, Julia Staniszewska, Wiesław Stępień,
Wojciech Wilczyk,
Julita Wójcik, Karolina Zdunek oraz Brygada Kryzys.
otwarcie: 12 maja, godz.19
wystawa zorganizowana w ramach projektu: Transfert Gallerie Polacche a Roma
kurator: Anna Jagiełlo, Instytut Polski
Instytut Polski w Rzymie
Via Vittoria Colonna 1 / Via dei Prefetti 46
Tekst towarzyszący wystawie w Zamku Ujazdowskim w Warszawie:
"Projekt Betonowe dziedzictwo. Od Le Corbusiera do blokersów poświęcony jest fenomenowi osiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty jako jednej z najpoważniejszych konsekwencji idei architektonicznych modernizmu. Osiedle, blok i mieszkanie z wielkiej płyty jest ramą, która nadal w dużej mierze determinuje warunki bytowe i świadomość milionów z nas. Wystawa wpisuje się w trwającą obecnie dyskusję o przyszłości blokowisk - możliwościach ich rewitalizacji i adaptowania do współczesnych wymogów w dziedzinie mieszkalnictwa.
Punktem wyjścia ekspozycji jest postać Le Corbusiera, architekta zwanego 'papieżem modernizmu', ale i 'Leninem architektury', który, wraz z innymi architektami swej generacji, sformułował idee leżące u podstaw realizacji współczesnych, masowo powstających osiedli mieszkaniowych.
W krajach komunistycznych rezultatem specyficznego zaadoptowania szczytnych marzeń modernistów o zapewnieniu jednostce wygodnego życia są masowo budowane niemal do końca XX wieku osiedla z betonowych bloków realizowane w oparciu o technologie standaryzowanego budownictwa prefabrykowanego. W Polsce corbusierowska idea domu jako funkcjonalistycznej 'maszyny do mieszkania' doczekała się dwuznacznego urzeczywistnienia; modernistyczna utopia spełniła się na wielką skalę, ale jednocześnie uległa daleko idącej deformacji, czasem wręcz patologii.
Bloki, wielka płyta, prefabrykowane budownictwo stało się w czasach najnowszych obiektem miażdżącej krytyki. Neguje się zarówno monotonną, 'szarą', 'betonową' estetykę blokowisk, oferowane przez nie standardy, jak i zachowania społeczne generowane przez tego rodzaju otoczenie architektoniczne. W potocznej opinii bloki są wylęgarnią wszelkiego rodzaju patologii, z (sub)kulturą 'blokersów' na czele.
Projekt Betonowe dziedzictwo traktuje 'blokowisko' jego obiektywny fakt i wspólne dla naszego społeczeństwa doświadczenie. Wielowymiarowość i złożoność tego doświadczenia prezentuje poprzez materiały architektoniczne (historyczne projekty, makiety, dokumentacje dotyczące osiedli i bloków), prace współczesnych artystów, w większości wykonane specjalnie na tą wystawę, projekty dokumentacyjne (fotoreportaże, cykle zdjęć), prezentację archiwalnych i aktualnych materiałów filmowych (fragmenty filmów fabularnych, dokumenty, Kroniki Filmowe, filmy amatorskie, fragmenty teledysków). Przedstawia też przykłady związanej z fenomenem blokowiska literatury (m.in. wiersze Mirona Białoszewskiego, hipertekstowa powieść Sławomira Shutego), muzyki oraz szeroko pojętej (sub)kultury (m.in. hip-hop, graffiti, komiks).
Wystawie towarzyszy obszerny katalog oraz dwie sesje naukowe: jedna poświęcona analizie modernistycznego dziedzictwa architektury blokowisk w Polsce, a druga problemowi współczesnego budownictwa dużych zespołów mieszkaniowych, czyli co po blokowiskach."
informacja nadesłana
maj 2008