"Działanie z Tubą" (detal), PDDiU, Warszawa 1975, fot. Przemysław Kwiek. Na zdjęciu od lewej: Urszula Kwiek, Zofia Kulik, Maksymilian Dobromierz Kwiek.
Prezentowana w
Galerii Awangarda we Wrocławiu wystawa jest pierwszą poważną próbą ukazania jednego z najważniejszych fenomenów artystycznych polskiej sztuki XX wieku jakim był duet tworzony przez
Zofię Kulik i
Przemysława Kwieka (KwieKulik) w latach 1971-1987.
Dorobek artystów ujęty został poprzez pryzmat ich społeczno-politycznego zaangażowania i podejmowanej przez nich bezkompromisowej, otwartej krytyki otaczającej rzeczywistości, nie mających precedensu w dziejach powojennej środkowoeuropejskiej awangardy. KwieKulik, studenci
Oskara Hansena na przełomie lat 60. i 70., byli pierwszymi, którzy nadali jego Formie Otwartej radykalnie polityczny zwrot. Od początku lat 70. byli pionierami procesu zamiany pola sztuki w laboratorium społecznej samoorganizacji, partycypacji, oddolnego tworzenia grup i wspólnot zdolnych realizować złożone cele, niezależne od intencji dominującej władzy politycznej. Programowo łączyli działalność artystyczną z życiem codziennym. Symultanicznie do tego typu działań, szczególnie bezlitośnie piętnowali konformizm, bezideowość, cynizm i hipokryzję, które to jakości były podstawowym lepiszczem życia wspólnotowego PRL-u. Tytuł wystawy "Forma jest faktem społecznym" odnosi się do tych ciągle obecnych w działalności KwieKulik prób wzajemnej stymulacji artystycznego języka i form społecznej organizacji. Prób, które przypomniane dzisiaj, inicjują bardzo aktualny współcześnie namysł nad zagadnieniami: co tworzy społeczeństwo, jakie formy wyznaczają jego funkcjonowanie, jak można użyć form artystycznych do budowy demokratycznej wspólnoty?
Spojrzenie w ten sposób na dorobek KwieKulik, w dwadzieścia lat po transformacji ustrojowej, pozwala również na ponowne przemyślenie stosunku do socjalistycznej przeszłości. Pozwala oddzielić niedemokratyczne i represyjne państwo komunistyczne od emancypacyjnego wymiaru wspólnotowych i socjalistycznych idei reprezentowanych przez KwieKulik. Pozwala je ocalić i użyć ich krytycznego potencjału współcześnie.
Autorzy wystawy starali się podkreślić prekursorstwo i oryginalność w podejściu KwieKulik do filmu, fotografii i wieloekranowych projekcji, które stanowiły ich wyjątkową odmianę "expanded cinema". Jak również w zakresie zastosowania fotografii i filmu do dokumentacji procesualno-efemerycznych działań i wynajdywania oryginalnych awangardowych strategii tworzenia sztuki: "współdziałań intuicyjnych", "gier wizualnych", "działań dokamerowych", "sztuki pasożytniczej", "zarabiania i tworzenia", "sztuki świadomie złej" etc.
Wystawa powstała w wyniku półtorarocznego projektu badawczego zainicjowanego przez BWA we Wrocławiu i polegającego na systematycznym opracowywaniu Archiwum KwieKulik. Kulminacją tego procesu będzie pierwsza monografia KwieKulik powstająca przy współpracy z
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Fundacją Erste Stiftung w Wiedniu, pod redakcją Georga Schöllhammera i Łukasza Rondudy, planowana na rok 2010 przez szwajcarskie wydawnictwo JRP Ringier i projektowana przez Ludovica Ballanda i Błażeja Pindora. Częścią wystawy jest również czytelnia gdzie można się zapoznać z wynikami pracy zespołu opracowującego archiwum.
Kuratorzy: Georg Schöllhammer, Łukasz Ronduda.
Wernisaż: 16 grudnia 2009, godz. 19:00.
Wystawa czynna do 7 lutego 2010.
Wystawie towarzyszy bogaty program edukacyjny, obejmujący oprowadzania, wykłady i pokazy filmowe, skoncentrowane na poszczególnych aspektach działalności duetu KwieKulik i społecznym kontekście jego funkcjonowania.
Szczegóły dostępne na stronie
www.bwa.wroc.pl.Źródło: Informacja prasowa