Na pierwszym planie: Agnieszka Matysiak; fot. Marek Dusza
Sceniczną adaptację głośnej powieści
Jacka Dukaja stworzył Jerzy Bielunas. Wystawił magiczną opowieść o losach siedmioletniego Adasia, na którego oczach rozgrywają się dramatyczne wydarzenia stanu wojennego. Przedstawienie jest swoistą lekcją historii PRL-u opowiedzianą bajkowym językiem w scenografii stwarzającej surrealny nastrój.
Inscenizacja bestsellera Dukaja w
Teatrze Kamienica to groteskowy kolaż emblematów socrealizmu: fotografii, grafiki i cytatów komunistycznej nowomowy. Gra aktorów przenika się w niej z elementami animacji.
Wroniec jest kolejną sztuką Teatru Kamienica, która wpisuje się w formułę teatru obywatelskiego. Chce on mówić o historii w sposób nowoczesny, językiem atrakcyjnym dla młodego widza. Ten nurt działalności sceny jest szczególnie ważny dla Emiliana Kamińskiego. Nawiązuje do jego działalności w opozycyjnym Teatrze Domowym, założonym podczas stanu wojennego.
Oprawę muzyczną widowiska reżyser powierzył Mateuszowi Pospieszalskiemu os_pospieszalski_mateusz, choreografię ułożył Maciej Florek. Ci sami twórcy spotkali się już w Teatrze Kamienica, pracując nad przedstawieniem Pamiętnik z powstania warszawskiego, nominowanym do nagrody Feliksy Warszawskie.
- Wroniec Jacka Dukaja; adaptacja i reżyseria: Jerzy Bielunas; muzyka: Mateusz Pospieszalski; choreografia: Maciej Florek; występują: Marta Ledwoń, Agnieszka Matysiak, Wojciech Brzeziński, Emilian Kamiński, Kamil Król, Grzegorz Pawlak, Michał Przybysz; prapremiera (na Scenie Oficyna): 13 grudnia 2010; dalsze pokazy: 14, 15 grudnia 2010.
Źródło: informacje prasowe,
www.teatrkamienica.pl