Kamień na kamieniu to jedno z arcydzieł powojennej literatury polskiej. Ta epicka powieść utrzymana w wielkiej tradycji literatury wiejskiej toczy się rwącym i niepohamowanym strumieniem świadomości przez obfite i zróżnicowane krajobrazy, stanowiące znak przywiązania człowieka do ziemi, rodziny, społeczności, kobiet, tradycji, Boga, śmierci i tego, co to znaczy być żywym.
Mądry, ale i impulsywny, wygadany, ale i pełen współczucia Szymek Pietruszka wspomina swoją młodość na wsi, czas spędzony w partyzantce, życie powojenne i swoje różne wcielenia: urzędnika, fryzjera, policjanta, kochanka, pijaka, opiekuna własnego brata inwalidy. Snuta przez Szymka, utkana z różnych głosów i historii opowieść na zmianę rozśmiesza i wzrusza. Przede wszystkim jednak emanuje z niej głęboka mądrość przynależąca komuś, kto w życiu cierpiał, ale kto jednocześnie to życie kocha.
Z recenzji w tygodniku "Publishers Weekly":
"Niczym bardziej chłopski Beckett, mniej gotycki Faulkner, cieplejszy Laxness, Myśliwski w wyśmienitym tłumaczeniu Johnstona {C} w mistrzowski sposób przedstawia życie na polskiej wsi od międzywojnia aż niemal do dzisiaj... Ta przebogata stylistycznie, dysponująca wielką siłą wyobraźni powieść swoim bohaterem czyni Szymka - zapadającą w pamięć postać, której poczucie humoru i ciężko wypracowana mądrość udzielają coś ze swego piękna zawartej na kartach powieści ponurej wizji kraju zniszczonego przez wojnę i przeoranego machiną historii. Głos Szymka - niekiedy ciepły, niekiedy pełen goryczy, zawsze elegijny - bez wątpienia jest czymś oryginalnym, a snute przez niego dygresje i refleksje składają się na opowieść, której przesłanie przypomina nam, że 'słowa to wielka łaska. Cóż ma tak naprawdę człowiek prócz słów dane?' "
Wiesław Myśliwski jest autorem powieści i dramatów, zazwyczaj omawianym w kontekście tzw. literatury chłopskiej, podejmującej problematykę tożsamości wsi i jej mieszkańców w czasach historycznych przemian. Dotychczas jako jedyny został dwukrotnie laureatem Literackiej Nagrody Nike: w 1. edycji w 1997 roku za Widnokrąg i w 11. edycji w 2007 roku za Traktat o łuskaniu fasoli.
Bill Johnston należy do najwybitniejszych tłumaczy literatury polskiej na angielski. W swoim dorobku translatorskim ma klasyków, takich jak Jan Kochanowski, Juliusz Słowacki, Bolesław Prus, Stefan Żeromski, Krzysztof Kamil Baczyński: oraz Witold Gombrowicz, a także Gustaw Herling-Grudziński i Andrzej Szczypiorski. Dzięki jego znakomitym przekładom książek autorów takich, jak Magdalena Tulli, Jerzy Pilch, Andrzej Stasiuk i Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki amerykańscy czytelnicy mogą zapoznać się z polską literaturą współczesną. Jest laureatem 1. edycji nagrody Found in Translation w 2008 roku za przekład wyboru wierszy Tadeusza Różewicza New Poems. Kieruje wydziałem literatury porównawczej na Indiana University w Bloomington (USA).
Źródło: www.polishculture.org.uk, materiały własne