Treść książki, której narracja prowadzona jest poprzez ciasne, złamane na spad czarno-białe kadry sprowadza się do trzech słów-kluczy: dziewczyny, samochody, seks. Układ zdjęć odbiega od fotograficznej typologii i nawiązuje bardziej do tradycji flip-booków. Innymi słowy, narracja książki prowadzi do określonego celu, jakim jest rozebranie (i sfotografowanie) dziewczyny w samochodzie. Klimat zdjęć Sasnala nawiązuje do ważnej dla pokolenia urodzonych w latach 70. poetyki MTV lat 90. XX wieku, ale książka ujmuje intymnym, prywatnym charakterem, całkowicie wolnym od erotycznego glamouru. Sasnal fotografuje dziewczyny nie ujawniając ich twarzy, skupiając się na fragmentach ciał. Podkreśla to intymność, bliskość kontaktu, ale także dodaje całości aury tajemnicy. Pomimo zatarcia tożsamości modelek wiadomo skądinąd, że do zdjęć pozowały nie profesjonalne modelki, lecz - co kluczowe dla praktyki Sasnala - żona, przyjaciółki i koleżanki, które osobiście namawiał do udziału w sesji zdjęciowej we wnętrzu samochodu.
Fotografie, pierwotnie kolorowe, poddane zostały przez artystę zgrafizowaniu poprzez zastosowanie grubego rastra. Charakterystyczna, surowa estetyka wydanej w niewielkim nakładzie publikacji wynika także z zastosowanej do jej powielenia techniki sitodruku. Produkcja została wykonana w drukarni Tarnospin, w rodzinnym mieście artysty Tarnowie, w której Sasnal realizował również wiele innych swoich druków. Tarnospin miał status zakładu pracy chronionej, zatrudniającego osoby niepełnosprawne i specjalizował się w prostych pracach poligraficznych i introligatorskich o niewyszukanej jakości, co dla eksplorującego esetykę low-fi artysty stanowiło dodatkową jakość. Tekturowa okładka z prostą geometryczną kompozycją jest reminiscencją modernistycznego dizajnu, w jego wernakularnej postaci charakterystycznej dla późnego PRL-u. Sasnal jest jednym z pierwszych artystów świadomie podejmujących w swojej sztuce kwestie postpeerelowskiej kultury wizualnej i estetycznej tożsamości swojego pokolenia.
Ta skromna publikacja jest z pewnością jedną z najbardziej oryginalnych na polskim gruncie propozycji przekroczenia gatunkowych konwencji. Inspirując się stykiem prywatności i popkultury Sasnal łączy w sugestywną całość fotograficzny wojeryzm, malarską skrótowość i szorstkość z subtelnym erotyzmem i analizą estetycznej jakości powielanych drukiem obrazów. A jednocześnie to prosta historia opowiedziana najprostszymi możliwymi środkami.
Tekst pochodzi z bloga http://polishphotobook.tumblr.com, prowadzonego przez Adama Mazura i Łukasza Gorczycę.
fotografie: Wilhelm Sasnal
opracowanie graficzne: Wilhelm Sasnal
wydawca: nakład własny autora
rok wydania: 2001
objętość: 42 strony
format: 22 x 26 cm
oprawa: kartonowa
nakład: 100 egz.