Opery stanowią też najważniejszą pozycję w jego dorobku. Nie ma w nim właściwie utworów symfonicznych, ale wiele uwertur do jego dzieł scenicznych ze względu na mistrzostwo kompozycji wykonywanych jest również autonomicznie, koncertowo. Mimo iż tracą one swoją podstawową funkcję wprowadzenia w nastrój opery, to jednak - będąc jednocześnie bardzo zręcznymi streszczeniami głównych wątków pojawiających się w utworach - okazują się znakomitymi "namiastkami" całych kompozycji. W uwerturze do najwcześniejszej HALKI pobrzmiewa m.in. pełen westchnień i boleści motyw tytułowej Halki oraz wątki muzyczne symbolizujące dramatyczny konflikt pomiędzy szlachcicami i chłopami. Wstęp do FLISA zdradza przede wszystkim klimat ludowej opery - to lekka w charakterze muzyka programowa. Komiczną operę HRABINA rozpoczyna natomiast porywający mazur, po którym liryczny motyw nawiązuje do zmyślonej miłości Kazimierza do Hrabiny, a sentymentalny walc odmalowuje elegancką, ale próżną atmosferę salonu tytułowej szlachcianki. Uwertura do sielankowego VERBUM NOBILE to muzyka wesoła i pogodna, zupełnie inna niż dramatyczna, wręcz tragiczna w nastroju uwertura do PARII. Płytę dopełnia znakomita uwertura fantastyczna BAJKA, stanowiąca samodzielny utwór, oraz najsłynniejszy fragment z oper Moniuszki - mazur z HALKI.
Stanisław Moniuszko, Uwertury do oper: "Paria", "Hrabina", "Verbum nobile", "Halka", "Flis", "Uwertura koncertowa Bajka", "Polonez koncertowy A-dur", "Mazur z opery Halka". Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, dyr. Grzegorz Fitelberg, Jan Krenz, Orkiestra Filharmonii Narodowej, dyr. Witold Rowicki. Olympia 1993 - OCD 386, AAD 65'48''.
Polskie Centrum Informacji Muzycznej Związek Kompozytorów Polskich sierpień 2002 | |