Erwin Sówka (ur. 18 czerwca 1936, zm. 21 stycznia 2021 roku) – wybitny śląski malarz prymitywista, emerytowany górnik kopalni "Wieczorek" w Janowie – był ostatnim żyjącym członkiem tzw. Grupy Janowskiej.
Gdy z tego legendarnego ugrupowania artystycznego, któremu jeden ze swoich najlepszych filmów poświęcił Lech Majewski ("Angelus"), odszedł Teofil Ociepka, na swego następcę wyznaczył właśnie Sówkę. Motywem przewodnim osadzonej w śląskiej tradycji twórczości Sówki, często nawiązującej do kultury i mitologii Wschodu, jest kobieta. W katalogu wystawy Erwina Sówki w Muzeum Śląskim w Katowicach w 2005 Maria Fiderkiewicz pisze:
Dzięki zainteresowaniom mistycznym i predyspozycjom wizjonerskim ujawniła się u niego zarówno fascynacja kulturami starożytnego Wschodu, jak również forma malarska moralitetu. Mieszka i pracuje w Katowicach. Malarz niezależny artystycznie, ściśle związany z Katowicami i śląskimi tradycjami górniczymi. Jego prace prezentowane były w bardzo wielu prestiżowych wystawach w kraju i za granicą.
Osiem lat przed powstaniem dokumentu Adama Sikory Mirosława Sikorska nakręciła poświęconą Sówce i jego twórczości "Podróż Erwina". Sikora był autorem zdjęć, tak jak do "Angelusa". Jego "Sówka Erwin" różni się jednak od tamtych realizacji. To dokument o dużej zawartości kreacji, zwłaszcza we fragmentach, w których malarz opowiada o swej twórczości, inspiracjach oraz artystycznych ideach. Inscenizacja miesza się tu z dokumentalną rejestracją, jak choćby w partiach, w których Sówka oprowadza po swych starych kątach. Jaskrawe kolory artystycznej wyobraźni mieszają się z czernią i bielą codziennego życia.
- "Sówka Erwin", Polska 2005. Reżyseria, scenariusz i zdjęcia: Adam Sikora, muzyka: Jan "Kyks" Skrzek, montaż: Ewa Duś, dźwięk: Tadeusz Łaszczewski, producent: Agnieszka Traczewska. Produkcja: Studio Largo dla Programu 2 Telewizji Polskiej SA. Kolor. Czas trwania: 54 min.
Autor: Jerzy Armata, listopad 2010 r., akt. styczeń 2021