Publikacja przygotowana w ramach szerszego projektu, którego częścią były prezentacje filmów w:
CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (2-8 listopada 2007)
Antology Film Archives w Nowym Jorku (24-27 stycznia 2008)
Musée d'Art Moderne et Contemporain, Strasbourg (5-25 marca 2008).
"Projekt Polska Nowa Fala i towarzysząca mu publikacja stanowią długo oczekiwaną i oryginalną próbę uchwycenia fenomenu polskiej Nowej Fali. Choć sam termin był niekiedy używany przez polskich krytyków, nigdy nie 'wszedł im w krew' ani nie doczekał się jasnej definicji - inaczej niż w sąsiedniej Czechosłowacji, nie wspominając już o Francji. Nic więc dziwnego, że impulsem do powrotu Nowej Fali jako przedmioty badań stał się współczesny film Summer Love Piotra Uklańskiego.
Niektórzy autorzy zawartych w zbiorze tekstów, jak Mateusz Werner, Tadeusz Lubelski i Łukasz Ronduda, koncentrują się na problemie nieobecności czy marginalizacji 'właściwej' Nowej Fali w polskim kinie. Inni, jak Kuba Mikurda, Iwona Kurz czy Piotr Kletowski, rozważają poszczególne przejawy tego paradygmatu: filmy Skolimowskiego, Królikiewicza, Piwowskiego i Żuławskiego. Choć opisywane przez nich przykłady są pod wieloma względami różne, reprezentują kino fabularne lub dokumentalne, i należą do różnych okresów historii polskiego kina, łączy je potrzeba zerwania z zastaną tradycją i chęć stworzenia alternatywnego języka filmowego.
Choć zasadniczym przedmiotem rozważań Polskiej Nowej Fali jest, naturalnie, kino polskie, zawarte w niej obserwacje i proponowane perspektywy powinny być inspirujące także dla badaczy innych aspektów kina europejskiego." (Ewa Mazierska, University of Central Lancashire, UK)
"Polska Nowa Fala prezentuje kino eksperymentujące z własną formą. Bezpośrednią inspiracją dla projektu stał się pełnometrażowy film fabularny Summer Love wyreżyserowany przez współczesnego artystę Piotra Uklańskiego. Film ten, istniejąc w dwóch obiegach: kultury masowej i instytucji sztuki, łączy pole profesjonalnej produkcji filmowej i sztuki współczesnej, i może być rozumiany jako przykład możliwego dziś radykalnego 'gestu nowofalowego'. W efekcie, pomysł aby to współczesne dzieło interdyscyplinarne umieścić w tradycji nowofalowej, stał się dla kuratorów niniejszego projektu pretekstem do rekonstrukcji historii polskiej Nowej Fali - fenomenu, którego nie było.
W ramach pokazu prezentujemy filmy fabularne i dokumentalne zrealizowane w latach 1964-2006, które na różne sposoby przekraczają tradycyjne, dominujące w tych gatunkach metody konstruowania narracji i formy filmowej. Ich wspólnym mianownikiem jest wykorzystanie innowacyjnego języka, który sytuuje je poza 'kinem stylu zerowego'. Powstały na pograniczu kinematografii i sztuki - i nie należąc w pełni do żadnej z tych dziedzin, poszerzyły ów paradoksalny obszar wspólny. Nie stały się nigdy częścią mainstreamu kinematograficznego w Polsce, celebrującego głównie znaczeniową, literacką warstwę filmu, a brak świadomego operowania dyskursem sztuki uniemożliwił im z kolei zaistnienie w instytucjach artystycznych. Należy podkreślić, że w historii polskiego kina Nowa Fala nie stała się nigdy wyraźnie zdefiniowanym nurtem, w przeciwieństwie do francuskiej Nouvelle Vague. Fenomen polskiej Nowej Fali traktujemy więc jako zjawisko ahistoryczne, pozwalające wyróżnić grupę filmów sytuujących się pomiędzy kinem a sztuką eksperymentalną, niezależnie od czasu, w którym powstały." (ze Wstępu do książki, Łukasz Ronduda, Barbara Piwowarska)
- Polska Nowa Fala. Historia zjawiska, którego nie było
redakcja: Łukasz Ronduda, Barbara Piwowarska
wydawcy: Instytut Adama Mickiewicza, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008
wersje językowe: angielska, polska
224 ss., oprawa twarda
ISBN 978-83-61156-12-3