Opis fabuły
Po ukończeniu szkół do dworu powraca młody Tadeusz Soplica. Nie zastaje nikogo, bo Sędzia, stryj i opiekun Tadeusza, wraz z innymi mieszkańcami domu przechadza się po lesie. Chodząc po domu Tadeusz trafia do swego dawnego pokoju, zajętego teraz przez nową lokatorkę, dziewczę, które niestety spłoszone znika zaraz w ogrodzie. To krótkie spotkanie porusza wyobraźnię młodzieńca i powoduje uczuciowy zamęt. Wieczorem, na kolacji w Zamku, o który toczy się spór miedzy Soplicami a Hrabią, ostatnim z rodu Horeszków, Tadeusz nabiera przekonania, że widziana przez chwilę osóbka to siedząca obok zalotna Telimena. Wdaje się z nią w romans. Wkrótce odkrywa jednak z przerażeniem, że mieszkanką jego pokoju dziecinnego jest młodziutka Zosia, a Telimena to jej ciotka. Nie podejrzewa nawet jak tajemnicze związki łączą go z Zosią. Zosia jest córką Ewy Horeszko, wydanej niegdyś wbrew swej woli za mąż za bogatego Wojewodę przez ojca, Stolnika. Miłością Ewy był Jacek Soplica, który po rekuzie, jaką otrzymał, w przypływie gniewu i rozpaczy zastrzelił ojca panny. Wykluczony za to z miejscowej społeczności i wskutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności okrzyknięty sprzymierzeńcem Rosjan, przepadł gdzieś w świecie. Chociaż działo się to przed laty, wierny sługa Horeszków Gerwazy nie poniechał myśli o zemście na Soplicach. Sędzia, pan na Soplicowie, młodszy brat Jacka, od lat opiekuje się jego synem Tadeuszem. Obaj nie znają Jacka Soplicy, który tylko przez swego tajnego emisariusza, księdza Robaka, przesyła bratu różne polecenia.
Ksiądz Robak przygotowuje w Soplicowie grunt pod zbrojne powstanie szlachty przeciw rosyjskiemu zaborcy. Niestety, przygotowania zostają pokrzyżowane przez Gerwazego, który podburza szlachtę do napadu na dwór w Soplicowie. Zainspirowany przezeń ostatni zajazd na Litwie powoduje przedwczesny wybuch rebelii antyrosyjskiej...
- "Pan Tadeusz", Polska 1999. Reżyseria Andrzej Wajda. Scenariusz Andrzej Wajda, Jan Nowina-Zarzycki, Piotr Wereśniak. Zdjęcia Paweł Edelman. Muzyka Wojciech Kilar. Scenografia Allan Starski. Dekoracja wnętrz Wiesława Chojkowska. Kostiumy Magdalena Tesławska-Biernawska, Małgorzata Stefaniak, Andrzej Szenajch. Dźwięk Philippe Senechal, Thierry Lebon, Jean-Pierre Halbwachs, Nikodem Wołk-Łaniewski. Wykonawcy Bogusław Linda (ksiądz Robak), Michał Żebrowski (Tadeusz), Andrzej Seweryn (Sędzia), Grażyna Szapołowska (Telimena), Alicja Bachleda-Curuś (Zosia), Daniel Olbrychski (Gerwazy), Marek Kondrat (Hrabia), Krzysztof Kolberger (Adam Mickiewicz), Siergiej Szakurow (Rykow), Jerzy Bińczycki (Rózeczka), Jerzy Trela (Podkomorzy), Krzysztof Globisz (Płut), Jerzy Grałek (Wojski), Marian Kociniak (Protazy), Władysław Kowalski (Jankiel), Piotr Gąsowski (Rejent), Andrzej Hudziak (Asesor). Produkcja Heritage Films, Canal+ Polska, Les Films du Losagne, Le Studio Canal+, Wizja TV, Telewizja Polska, Vision Film Production, Agencja Produkcji Filmowej Komitetu Kinematografii. Kolor, 35 mm, 4304 m, 157 min, Dolby SR
Nagrody:
- 1999
- Brylantowe Bilety - Nagroda Stowarzyszenia "Kina Polskie"
- 2000
- Polska Nagroda Filmowa "Orzeł":
- dla Grażyny Szapołowskiej za najlepszą rolę kobiecą;
- dla Nikodema Wołk-Łaniewskiego za najlepszy dźwięk;
- dla Wojciecha Kilara za najlepszą muzykę;
- dla Allana Starskiego za najlepszą scenografię;
- dla Pawła Edelmana za najlepsze zdjęcia;
- dla Wandy Zeman za najlepszy montaż
- Nominacje do Polskiej Nagrody Filmowej:
- dla najlepszego filmu 1999;
- dla Andrzeja Wajdy za najlepszą reżyserię i najlepszy scenariusz;
- dla Bogusława Lindy za najlepszą rolę męską;
- dla Lwa Rywina - najlepszego producenta
- nominacja do Philip Award w kategorii muzyka filmowa dla Wojciecha Kilara
- Złota Kaczka - nagroda miesięcznika "Film" dla Wojciecha Kilara
