Biorąc pod uwagę, że spuścizna kompozytorska artysty obejmuje ponad pół tysiąca pozycji, tych kilkanaście wydaje się tylko niewielkim ułamkiem. Stanowią one jednak znaczący i ważny rozdział w całym dorobku Sawy. Tworzone przez cały okres działalności kompozytorskiej - najwcześniejsze "Wariacje" pochodzą z 1966 roku, najpóźniejsze - dwa cykle kolęd - z 2003 i 2004 roku, obejmują zarówno utwory koncertowe, rozbudowane, ambitne, wirtuozowskie, ale także prostsze i o charakterze dydaktycznym. Dominują w nich tradycyjne formy i gatunki, jak etiudy, wariacje, fugi, sonatina i sonata, a także stylizowane, nawiązujące do polskiej muzyki ludowej - mazurki, obertaski, krakowiak (z cyklu "Miniatur"). Osobny nurt stanowią kompozycje wykorzystujące motywy pieśni religijnych - kolędy, czy też posiadające charakter refleksyjny, modlitewny, a nawet żałobny - elegie i rapsod.
Pianista, kompozytor i teoretyk muzyki Marcin Tadeusz Łukaszewski - wykonawca prezentowanych na płytach kompozycji, a także autor obszernego komentarza dołączonego do publikacji, do omówienia twórczości fortepianowej Mariana Sawy dołączył także swoje własne wspomnienia o kompozytorze w pierwszą rocznicę jego śmierci.
- Marian Sawa. Utwory fortepianowe. Marian Sawa: "Preludium i fuga", "Cztery etiudy", "Wariacje", "Miniatury", "Toccata", "Prelud stylizowany", "Scherzino", "Cztery mazurki", "Sonata Ha-Fis" na instrumenty klawiszowe, "Sonatina" na klawesyn, fortepian lub organy, "Trzy elegie" na organy lub fortepian, "Rapsod", "Trzy obertaski", "Kolędowe granie", "Cztery kolędy" na fortepian na 4 ręce, "Fuga-Bolero" na 2 fortepiany. Marcin Tadeusz Łukaszewski fortepian, Jakub Kopczyński fortepian. Musica Sacra 2006 - musica sacra edition 005/006, DDD 58'02"+36'21" (2CD).
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, marzec 2006.