Kwartet smyczkowy jako gatunek muzyczny zawsze był i jest wielkim wyzwaniem dla kompozytorów oraz sprawdzianem ich umiejętności. Również w XX wieku wielu twórców zmierzyło się z jego zasadami, pisząc dzieła znakomite, niepowtarzalne i oryginalne.
Jak różne mogą być kwartety smyczkowe - potwierdza niniejsza płyta. Skomponowany w 1917 roku "Kwartet Smyczkowy C-dur" Szymanowskiego nawiązuje do muzyki impresjonistycznej oraz ludowej, polskiej. W swoim jedynym "Kwartecie" Witold Lutosławski wykorzystuje zasadę aleatoryzmu kontrolowanego. Skrajnie awangardowe wydają się być dwa kwartety Pendereckiego. Rozszerzony został tu zasób środków kompozytorskich (przede wszystkim dotyczących artykulacji), między innymi poprzez wprowadzenie efektów gwizdu i zgrzytów. III Kwartet Meyera cechuje z kolei duża emocjonalność i przewaga gęstej, wręcz "orkiestrowej" faktury. Wszystkie kompozycje łączy mistrzowska gra znakomitego polskiego zespołu Kwartetu Wilanów.
Kwartety smyczkowe. Karol Szymanowski: "I Kwartet smyczkowy C-dur op.37", Witold Lutosławski: "Kwartet smyczkowy", Krzysztof Penderecki: "Quartetto per archi No. 1", "Quartetto per archi No. 2", Krzysztof Meyer: "Kwartet smyczkowy nr 3 op.27". Kwartet Wilanów: Tadeusz Gadzina I skrzypce, Paweł Łosakiewicz II skrzypce, Artur Paciorkiewicz altówka, Wojciech Walasek wiolonczela. Polskie Nagrania Edition 1994 - ECD 035, DDD 76'02".
Polskie Centrum Informacji Muzycznej Związek Kompozytorów Polskich marzec 2002 | |
Tytuł (nagłówek do zdjęcia)