Płyta stanowi podwójną wizytówkę: polskiej muzyki orkiestrowej na smyczki oraz znakomitego polskiego skrzypka
Jana Staniendy i jego orkiestry Wratislavii (Wrocławska Orkiestra Kameralna "Wratislavia"). Otwierająca płytę najwcześniejsza Symphonia de Nativitate anonimowego autora pochodzi z końca XVIII wieku, a zatem z czasów klasyków wiedeńskich. Mimo, iż nie może równać się z mistrzowskimi kompozycjami Mozarta i Haydna, posiada swój charakterystyczny, odrębny rys, nadający jej niewątpliwie wartość historyczną. Cechuje ją obecność motywów nawiązujących do polskiej muzyki ludowej (piękne Andante). Następne w kolejności Divertimento concertante wyszło spod pióra dwóch kompozytorów: klasycznego i współczesnego. Feliks Janiewicz - doskonały skrzypek, członek kapeli królewskiej w Warszawie - napisał ok. 1800 roku Trio B-dur nr 4 na dwoje skrzypiec i wiolonczelę, które
Władysław Słowiński przetranskrybował na kameralną orkiestrę smyczkową z solistycznie potraktowaną partią skrzypiec. W interpretacji Wratislavii i Jana Staniendy utwór zachwyca klarowną, jasną budową, ciekawymi pomysłami muzycznymi (część III - Polonese) i lekką, błyskotliwą wirtuozerią. Z tego samego czasu co Symphonia i Divertimento pochodzą również dwie kompozycje Macieja Radziwiłła. Słynne Divertimento (szczególnie jego I część) i Serenada to wdzięczne przykłady muzyki komponowanej na potrzeby królewskich i magnackich kapel. Ostatnie trzy utwory należą już do innej epoki - współczesności, ale pobrzmiewają w nich echa muzyki dawnej, o czym świadczą choćby tytuły dzieł
Romualda Twardowskiego - Koncert staropolski i Tryptyk Mariacki. Zamykająca płytę Stela najmłodszego twórcy -
Rafała Augustyna - napisana została jako żałobny hołd składany dwu osobom - teściowi
Romana Lasockiego i ojcu samego kompozytora. Stąd ów niezwykle silny emocjonalizm tej prostej, a jakże głęboko poruszającej muzyki.
Panorama polskiej muzyki orkiestrowej na smyczki nakreślona przez Jana Staniendę i orkiestrę Wratislavia to obraz niezwykle barwny, różnorodny, cechujący się bogactwem pomysłów muzycznych i odcieni wyrażanych emocji. Dynamika, wirtuozeria i błyskotliwość mistrzowskiej gry Staniendy znalazła tu idealnego partnera w postaci znakomitych muzyków Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej. Pięknie wydana płyta stała się w rezultacie doskonałą wizytówką wykonawców, kompozytorów, firmy DUX oraz muzyki polskiej.
- Jan Stanienda. Muzyka polska. Anonim polski (1759): "Symphonia de Nativitate". Feliks Janiewicz (1762-1848) / Władysław Słowiński: "Divertimento concertante". Maciej Radziwiłł (1749-1821): "Divertimento", "Serenada". Romuald Twardowski: "Koncert staropolski", "Tryptyk Mariacki". Rafał Augustyn: "Stela". Jan Stanienda skrzypce, Wrocławska Orkiestra Kameralna "Wratislavia", dyr. Jan Stanienda. DUX 2002 - DUX 0198, DDD 68'44''.
Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2002.