Wybór poezji kultowego poety lat 90.
"Każdy z tych wierszy jest wyjątkowy. Każdy jest inny: mamy tu jednolinijkową liryczną epifanię 'Without' i wpadający w epicki zaśpiew poemat 'Heirich von Kleist pisze i drze na strzępy list do Wilhelminy von Zenge'. W każdym obecny jest ten sam, łatwo rozpoznawalny głos, czuły i wyniosły, osądzający i współczujący." (ze wstępu Pawła Marcinkiewicza)
Jacek Podsiadło (ur. 1964) redukuje patos na rzecz etosu - znany z zaangażowania w sprawy ekologiczne, odwołuje się do romantycznej tradycji ustanawiania podmiotowości poprzez przyrodę, z tej tradycji wywodząc własną postawę etyczną i estetyczną. Lecz język jego wierszy mniej ma wspólnego z romantykami niż z beatnikami, a zwłaszcza tym nurtem ich twórczości, w którym pochwała stworzenia jest elementem krytyki społecznej. Podsiadło jest poetą tak płodnym, że wydano już dwa obszerne tomy jego dzieł zebranych - a nie ukończył jeszcze czterdziestu lat.
Źródło: www.polska2000.pl; Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza
