Konieczna i młodzi aktorzy przygotowali świeży, autentyczny, niepretensjonalny i znakomity aktorsko spektakl, w którym rysowały się pytania dotyczące ludzkiego sumienia. W kuchni postpegeerowskiego domu zebrało się dziwne towarzystwo - matka z dwoma synami, kobieta nawiedzona, kobieta z miasta, a także zabita córka i jej morderca razem ze swoim towarzyszem. Z początkowo bezładnej gadaniny z czasem zaczynają wyłaniać się ludzkie dramaty. W "Gazecie Wyborczej - Kraków" (z dn. 22.04. 2005) Joanna Targoń napisała:
Wiejska kuchnia przypomina raczej czyściec, w którym bohaterowie przypominają sobie własne grzechy, niespełnienia, pragnienia. Przypominają, ale i przeżywają, wciąż od nowa, jak w sennym koszmarze (często zresztą komicznym).
Właśnie połączenie subtelnego dramatyzmu z uśmiechem jest wielką siłą tego spektaklu, w którym rozmawia się w końcu o kwestiach podstawowych, dekalogu i sumieniu, ale czyni się to po ludzku, bez patosu i maniery, a na człowieka, mimo jego grzechów, patrzy się ze zrozumieniem i współczuciem. Piotr Gruszczyński w "Tygodniku Powszechnym" (2004, nr 23) pisał:
Wierzę twórcom "Tlenu" że stoją po stronie krzywdy i wołają stamtąd o lepszy świat, który zresztą, jak to ma w zwyczaju, nigdy nie nadejdzie. Obszary niedotlenienia powiększają się.
- Iwan Wyrypajew, "Tlen", przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska, reżyseria: Aleksandra Konieczna, scenografia: Marta Dalecka, występują: Maria Maj, Agnieszka Podsiadlik, Magdalena Popławska / Aleksandra Popławska, Agnieszka Roszkowska / Grażyna Kopeć, Jan Drawnel, Piotr Głowacki, Piotr Ligienza, Michał Sitarski / Redbad Klijnstra. Premiera w TR Warszawa 5 maja 2005 roku. Spektakl zrealizowany w ramach projektu Teren Warszawa, grany w budynku przy ulicy Marszałkowskiej 3/5.
Spektakl był prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym "Dialog we Wrocławiu (2003) i podczas Wiener Festwochen (2004).
Autor: Monika Mokrzycka-Pokora, grudzień 2006.