Kossakowski w trakcie pracy nad "6 metrów przed Paryżem" walczy o możliwość pozostania i zamieszkania w mieście. To właśnie ten cykl stanowi dla artysty rodzaj pozwolenia na pobyt (Kossakowski dostaje propozycję pracy w charakterze fotografa muzealnego m.in. w Centrum Pompidou).
Przygląda się miastu z marginesu i fotografuje to, co dla niego niedostępne: metropolię. Wielki Paryż zostaje sprowadzony do znaku, przydrożnej tablicy informacyjnej. Jest systematyczny. Niczym spokojnie zmierzający do celu naukowiec dokonuje krok po kroku analizy przypadku. "Paryż" jako znak, "Paryż" jako mit zostają sprowadzone do poziomu zero. "Paryż" przestaje kusić, "Paryż" na naszych oczach przestaje być stolicą nowoczesnego świata i coraz bardziej przypomina tegoż świata przedmieścia. Za pomocą aparatu fotograficznego Kossakowski dokonuje dzieła podobnego jak Roland Barthes szybko i sprawnie spuszczający powietrze z nadętych mitów. "Paryskość" fotografii ulatnia się wraz z postępem w oglądaniu zdjęciowego cyklu. Monotonia tablic położonych w centrum obrazu, bezbrzeżna nuda sfotografowanych nie-miejsc i anty-ikonicznych nie-momentów, ale także mnogość ukrytych w szczegółach różnic zarejestrowanego mimo chodem życia wypełniają typologię.
Kossakowski to fotograf Paryża. Ale fotograf nietypowy, wyróżniający się spośród legionu twórców zapatrzonych w światła stolicy nowoczesnego świata. Kossakowski to fotograf Paryża, który mierzy się z tradycją przygniatającą, sięgającą tytanów formatu Daguerre’a, Marville’a, Atgeta. Fotografując Paryż Kossakowski symbolicznie destruuje tradycję pięknych obrazów poświęconych metropolii, ale także zaprzecza kultywowanej przez siebie formule obrazowania rzeczywistości zależnej od francuskiej fotografii reportażowej. "6 metrów przed Paryżem" to oczyszczenie z bazującej na dorobku Cartier-Bressona filozofii "decydującego momentu". W tym sensie "6 metrów przed Paryżem" to praca radykalnie abstrakcyjna, chłodna, przenikliwa i okrutna zarazem.
Autor: Adam Mazur, marzec 2014
Eustachy Kossakowski
"6 metrów przed Paryżem"
1970-1971
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie