Spektakl w reżyserii Wojciecha Malajkata, premiera w Teatrze Małym na scenie Teatru Narodowego w Warszawie 14 marca 2008 roku.
W Teatrze Narodowym Wojciech Malajkat reżyseruje Wędrowca Conora McPhersona. Premiera 14 marca 2008.
Wędrowiec irlandzkiego dramatopisarza i reżysera, autora m.in. wystawianej w Polsce Tamy i Dublińskiej kolędy, rozgrywa się w wieczór wigilijny. Kilku pijanych dublińczyków zasiada do partii pokera. Niespodziewanie w ich towarzystwie zjawia się nieznajomy - tajemniczy gość z przeszłości. Wędrowiec rozpoczyna dysputę o zdarzeniach z przeszłości, rozprawia o popełnionych niegdyś występkach bohaterów i o karach, których udało im się uniknąć. Dla jednego z obecnych gra zaczyna się toczyć o jego duszę.
"Podstawowy błąd przedstawienia polega, według mego sądu, na nierozstrzygnięciu interpretacyjnym, a w efekcie - scenicznym, roli, jaką w tekście McPhersona pełni tajemniczy przybysz, czyli diabeł - pisze Janusz Majcherek. - "Dysponuje on enigmatyczną wiedzą o czynach z przeszłości, które - trochę jak u Ibsena - po latach dopominają się zadośćuczynienia. W ujęciu Wakulińskiego gość z piekła prezentuje kieszonkowy demonizm, podczas gdy należałoby ustalić jego, przepraszam za wyrażenie, status ontologiczny, to znaczy, mówiąc po ludzku, zdecydować, w jakim stopniu postać jest realna, w jakim fantastyczna. A może jest tylko wytworem Sharky'ego, który trwając przez kilka dni w abstynencji, cierpi zapewne na zespół odstawieniowy i może mieć deliryczne zwidy?
Tak czy inaczej wartość 'Wędrowca' polega na współistnieniu, wzajemnym przenikaniu niejednoznaczności dwóch światów: małego realizmu i fantastycznej przypowieści o niewątpliwych konotacjach religijnych i moralitetowej strukturze. I o ile ten pierwszy świat wypowiada się ubogim, kalekim językiem złożonym z prostych, czasem niedokończonych słów, o tyle ten drugi ukryty jest w sieci niedopowiedzeń i aluzji, niejasnych faktów i zarysów poetyckich wizji. Można domniemywać, że jako autor McPherson podpatrywał techniki dramatopisarskie Czechowa i Pintera, które nadzwyczaj zręcznie wykorzystał do przedstawienia irlandzkiej duszy topiącej się w spirytualiach (w sensie spożywczym i religijnym)." ("Gazeta Wyborcza - Stołeczna" nr 68, 20.03.2008)
- Conor McPherson, Wędrowiec, przekład: Anna Wołek, reżyseria: Wojciech Malajkat, scenografia: Jan Kozikowski, światło: Wojciech Puś, występują: Waldemar Kownacki, Jerzy Łapiński, Henryk Talar, Krzysztof Wakuliński, Zbigniew Zamachowski. Premiera w Teatrze Małym - scenie Teatru Narodowego w Warszawie 14 marca 2008 roku.