Co ciekawe, dopiero zrozumienie funkcjonowania medium filmowego prowadzi Filipa do zdobycia świadomości społecznej i politycznej. Mosz uzmysławia sobie, że istnieją potężne obszary rzeczywistości, które są wypierane z dyskursu publicznego, a narzucony odgórnie obraz świata jest oparty na kłamstwie i manipulacji. Mający wcześniej niewielkie potrzeby i zadowolony z życia zaopatrzeniowiec stwierdza nagle, że potrzebuje "czegoś więcej niż tylko spokoju" i zaczyna się angażować. Ryzykuje nie tylko utratą pracy, lecz także rozpadem małżeństwa. Czy jednak ukazując rozmaite patologie społeczne amatorski reżyser faktycznie komuś pomaga, czy też nieświadomie pogrąża porządnych ludzi, którzy, pełniąc rolę kozłów ofiarnych, będą musieli zapłacić za ujawnioną prawdę? Mosz musi sobie odpowiedzieć na pytanie o etykę filmowca, które wcześniej, jeszcze jako dokumentalista, wielokrotnie zadawał sobie sam Kieślowski. Jedno staje się dla bohatera jasne: analizę rzeczywistości trzeba zacząć od samego siebie.
Z treścią filmu znakomicie współgra jego stonowana i oszczędna forma: podobnie jak Filip Mosz, Kieślowski koncentruje się na zwyczajnych, codziennych wydarzeniach i z dużą wrażliwością obserwuje swoich bohaterów. "Amator" to dzieło fabularne, ale zrealizowane ze zmysłem dokumentalisty i wypełnione niemal paradokumentalnym autentykiem. Wrażenie realności potęguje pojawienie się w filmie autentycznych postaci, takich jak dziennikarz telewizyjny Andrzeja Jurga czy Krzysztof Zanussi, którzy występują w roli samych siebie. Mimo silnego zanurzenia we współczesnych realiach, "Amator" nie jest dziełem doraźnym i daje się odczytywać na wielu poziomach. Jedni odnajdą tu zapis społecznych nastrojów końca lat 70., inni traktat moralny lub refleksję na temat istoty kina. Właśnie ta uniwersalność spowodowała, że film został świetnie przyjęty na całym świecie (od Gdyni, poprzez Moskwę, aż po Chicago) i przyniósł Kieślowskiemu pierwszy wielki sukces.
- "Amator", Polska 1979. Reżyseria Krzysztof Kieślowski. Scenariusz Krzysztof Kieślowski. Zdjęcia Jacek Petrycki. Muzyka Krzysztof Knittel. Scenografia Andrzej Rafał Waltenberger. Wykonawcy Jerzy Stuhr (Filip Mosz), Małgorzata Ząbkowska (Irka, żona Filipa), Ewa Pokas (Anna Włodarczyk), Stefan Czyżewski (dyrektor fabryki), Jerzy Nowak (Stanisław Osuch), Tadeusz Bradecki (Witek Jachowicz) i inni. Produkcja Zespół Filmowy Tor. Barwny, 117 minut.