Antonina Gugała
Autorka udokumentowała witryny ponad osiemdziesięciu zakładów fotograficznych działających w Warszawie. W "Fotografie warszawskim" zwraca uwagę na język wizualny, jakim posługują się fotografowie-rzemieślnicy w celu zwrócenia uwagi przechodniów. Częścią projektu jest zbiór zdjęć autorki wykonanych we wszystkich fotografowanych miejscach. antoninagugala.com
Patryk Karbowski
Fotograf w "Halfway" przygląda się średniej wielkości miastu w centrum Polski. Pokazuje pomniki aspiracji lokalnych władz - place miejskie po modernizacji, migawki z imprez plenerowych, park wodny. Fotografuje rzeczy pozornie przezroczyste, dość powszechnie uważane za symbole postępu, które na wiele lat wpłyną na komfort życia mieszkańców i postrzeganie przez nich przestrzeni wspólnej. patrykkarbowski.com
Łukasz Kniter
Nowe osiedle bliźniaków, a przed nim fragment pola, po którym spacerują kury. "Miasto-wieś w pełnej krasie", jak fotograf podsumował na swoim blogu. Grodzone osiedla mieszkaniowe powstające na dawnych terenach wiejskich to częsty widok w Polsce, "Lawendowe wzgórza" nie są tu wyjątkiem. Deweloperzy lubią zachęcać potencjalnych kupujących niższą ceną za metr kwadratowy niż w centrum miasta i "dynamicznie rozwijającą się okolicą", co pewnie ma rekompensować aktualne braki w infrastrukturze. enclosed-space.blogspot.com
Paulina Korobkiewicz
"Disco polo" to zbiór zdjęć pokazujących wizualny chaos przestrzeni wspólnej. Neonowe kolory zastępujące PRL-owską szarość wielkiej płyty, sztuczne rośliny w granitowych donicach, przydrożna palma w zimowym krajobrazie. www.paulinakorobkiewicz.com
Michał Łuczak
Łuczak zaczął fotografować brutalistyczny dworzec PKP w Katowicach w roku 2010. Utrwalił nie tylko znakomitą architekturę, ale też ludzi, dla których było to ważne miejsce, lokalny symbol. Na początku 2011 roku zburzono ostatni z 16 żelbetonowych kielichów tworzących konstrukcję budynku, teren przeznaczono pod budowę galerii handlowej. Historia "Brutala" jest bardziej emocjonalna niż większość wymienionych tu projektów, ale jest doskonałym przykładem kierowania się maksymalizacją zysków przy planowaniu centrum miasta. michal-luczak.com
Krzysztof Pijarski
Pijarski w "Żywotach nieświętych" oferuje wizualną archeologię Warszawy. Fotograf bada losy pomników i ich bohaterów, poszukuje śladów historii. Artysta w swoich pracach stawia pytania o logikę rządzącą ich pojawianiem się i znikaniem. W tym celu wykorzystuje zdjęcia placów współczesnej Warszawy i zestawia je z materiałami archiwalnymi. Książkę "Żywoty nieświętych" można obejrzeć na stronie artysty.
Konrad Pustoła
Fotografa interesowało, co widzą z okien gabinetów ludzie, którzy mają władzę polityczną, ekonomiczną i symboliczną. W książce wydanej przez Fundację Bęc Zmiana znalazły się widoki z okien polityków, przedsiębiorców, ludzi mediów, czy gwiazd muzyki pop.
Krzysztof Pacholak
Fotograf i animator związany z warszawskim Towarzystwem Inicjatyw Twórczych "ę" w projekcie "Transit" portretuje autostrady i węzły komunikacyjne. Zauważa, jak mocno zmieniają krajobraz i to, że projektowane są wyłącznie dla ruchu kołowego. Z drugiej strony ulega ich urokowi – z podziwem przygląda się surowym, betonowym konstrukcjom. pacholak.net
Krzysztof Sienkiewicz
Po kilku latach fotografowania krajobrazów miejskich fotograf stwierdził, że historię Warszawy najlepiej opowiadają budynki, które wyglądają, jakby stały w niewłaściwym miejscu. Na zdjęciach socrealizm spotyka się z nowoczesnymi biurami, budynki przedwojenne z powojennym modernizmem. Na jednym zdjęciu w przestrzeni osiedla dominuje Solarium Galaxy, na innym o uwagę z biurowcami walczy plomba w pastelowych kolorach. krzysztofsienkiewicz.com
Jędrzej Sokołowski
Fotograf utrwalił nowo powstające, często jeszcze nie ukończone osiedla pod Warszawą. Puste przestrzenie i pola kukurydzy kontrastują z nowymi budynkami, wokół których brakuje sieci komunikacji miejskiej, sklepów, szkół. jedrzejsokolowski.pl
Juliusz Sokołowski
Zawsze na ulicy oglądam się za obiektami zdegradowanymi, świadczącymi o sile jakichś nowych trendów ekonomicznych, społecznych, architektonicznych. To, co odrzucane, żąda od fotografa uwiecznienia. Rozpad to ostatnia oznaka świetności.
Juliusz Sokołowski, jeden z najbardziej uznanych polskich fotografów architektury, na wystawę "Świat nie przedstawiony" przygotował instalację złożoną z dwóch symboli transformacji ustrojowej: fragmentu osiedla mieszkaniowego i lampki z popularnego salonu wnętrzarskiego. W tekście opublikowanym na blogu, fotograf opisuje, jak pragnienie zmiany wpływało na myślenie o przestrzeni wspólnej i dlaczego jednym z symboli tych zmian jest kostka Bauma.
Paweł Starzec
Fotograf, kurator i socjolog, w "Loss" opowiada historię Wałbrzycha, w którym po 500 latach zamknięto kopalnie węgla kamiennego. Poprzemysłowy, zdegradowany krajobraz uzupełniają tu portrety mieszkańców. pawelstarzec.com
Wojciech Wilczyk
Fotograf i poeta. W "Niewinne oko nie istnieje" udokumentował dawne synagogi i domy modlitw, przyglądając się tym samym wizualnej pamięci o zagładzie Żydów. "Święta Wojna" to zbiór zdjęć kibicowskich murali, które wtopiły się w krajobraz współczesnej Polski, przyzwyczajając społeczeństwo do wizualnej przemocy, znieczulając je na to. "Inne miasto" to seria współczesnych fotografii terenów dawnego getta warszawskiego zrealizowana we współpracy z Elżbietą Janicką. Jeden z postulatów autorów dotyczył zagospodarowania przestrzeni po getcie i może być puentą tego artykułu:
Jesteśmy przeciwni inflacji pomników. Najbardziej adekwatną formą upamiętnienia Zagłady byłyby zresztą kultura i społeczeństwo wolne od przemocy i wykluczenia. [...] Nie stać nas na nicość w środku miasta? Grunt jest drogi? Tym bardziej miałoby to znaczenie.