To druga publikacja fonograficzna młodego zespołu Radomskiej Orkiestry Kameralnej - po wydanym w 2009 roku debiutanckim albumie "Grażyna Bacewicz. Works for chamber orchestra, vol. I" (DUX 0691), nominowanym do nagrody fonograficznej Fryderyk i International Classical Music Awards 2011 (dawne Midem Classical Awards).
W repertuarze tej zaledwie szesnastoosobowej orkiestry smyczkowej, założonej w 2007 roku i kierowanej od tego czasu przez Macieja Żółtowskiego, ważne miejsce obok muzyki barokowej, wczesnych symfonii Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta zajmują kompozycje XX i XXI wieku. Zespół przywiązuje przy tym dużą wagę do pracy nad stopliwością swego brzmienia, precyzją rytmiczną i intonacją. Biorąc pod uwagę tych kilka faktów nie dziwi wybór na pierwsze dwie płyty zespołu utworów Grażyny Bacewicz - z ich żywiołowością, motoryką i licznymi quasi-barokowymi stylizacjami.
Album otwiera "Sinfonietta" z 1935 roku na orkiestrę smyczkową . Trzyczęściowa, tradycyjna pod względem budowy kompozycja stanowi sztandarowy przykład neoklasycyzmu: skrajne ogniwa zdominowane zostały przez energiczne formuły rytmiczne, a kontrastująca z nimi środkowa część zachwyca pogodnym, subtelnym liryzmem.
W napisanej ponad dziesięć lat później, w 1946 roku "Symfonii na orkiestrę smyczkową" neoklasyczny język przybrał formę stylizacji concerto grosso. Bacewicz zastosowała w utworze typowe dla muzyki barokowej środki, jak liczne progresje, pracę motywiczną, dialogowanie w uzupełniającym rytmie, technikę wariacyjną.
Pozostałe dwie kompozycje, których nagrania znalazły się na płycie, to utwory kameralne, przeznaczone jednak na dość rzadki skład instrumentalny.
"Kwartet na czworo skrzypiec" z 1949 roku, skomponowany został dla studentów łódzkiego Konserwatorium Muzycznego, w którym Bacewicz wykładała przedmioty teoretyczne i prowadziła klasę skrzypiec. Mimo założeń czysto dydaktycznych, utwór wyróżniają ciekawe pomysły fakturalne i melodyczne, nasuwające skojarzenia z muzyką Antonia Vivaldiego.
Z kolei "Quartetto per 4 violoncelli" z roku 1963, wykonany po raz pierwszy podczas Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" we wrześniu następnego roku, to przykład poszukiwań nowych jakości brzmieniowych i stylistycznych. Kompozycja daleko różni się od poprzednich trzech - jej materiał muzyczny organizują przede wszystkim gesty muzyczne o znaczeniu czysto sonorystycznym i ekspresyjnym. Służą temu zastosowane różnorodne sposoby artykulacji, sekundowe motywy, czy liczne kontrasty dynamiki, agogiki i przebiegów rytmicznych.
Wykonawcami obu kwartetów są muzycy Radomskiej Orkiestry Kameralnej oraz zaproszony do współpracy wiolonczelista, Konrad Bukowian.
- "Grażyna Bacewicz. Music for Chamber Orchestra vol. II". Grażyna Bacewicz: "Sinfonietta" na orkiestrę smyczkową, "Symfonia na orkiestrę smyczkową", "Quartetto per 4 violoncelli", "Kwartet na czworo skrzypiec". Arkadiusz Dobrowolski (wiolonczela), Szymon Krzemień (wiolonczela), Barbara Piotrowska (wiolonczela), Konrad Bukowian (wiolonczela), Lucjan Szaliński-Bałwas (skrzypce), Marcin Król (skrzypce), Anna Skowronek-Gruszczyńska (skrzypce), Satomi Tagashira (skrzypce), Radomska Orkiestra Kameralna, dyr. Maciej Żółtowski. DUX 2011 - DUX 0701, 59'48''
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, styczeń 2012.