Staraliśmy się pokazać poprzez polską sztukę polską historię, polską przyrodę i Polaków. Od średniowiecznej rzeźby sakralnej, przez sarmacki barok czasów rozkwitu i upadku Rzeczypospolitej wystawa wprowadzała w okres zaborów, kiedy sztuka polska - przede wszystkim malarstwo historyczne i pejzaż przyczyniało się do zachowania tożsamości narodowej i przypominania wielkiej przeszłości kraju. Staranny wybór dzieł malarstwa, rzeźby i grafiki dwudziestego wieku ukazywał nowszą historię Polski. W tej części, w kilku socrealistycznych obrazach i wymienionych już plakatach można było dostrzec pewną wspólnotę form sztuki chińskiej i polskiej XX wieku.
Tytuł i temat chińskiej wystawy są metaforyczne i konkretne zarazem. Z jednej strony jest to "życie wśród piękna", z drugiej twórczość urzędników...
Tym razem koledzy z Muzeum w Pekinie postarali się znaleźć taką formułę wystawy, która by pozwoliła pokazać wielką różnorodność chińskiej sztuki. Ekspozycja ma przedstawiać otoczenie uczonych urzędników, ludzi, którzy tworzyli elitę. Oświecony urzędnik był ważną postacią w chińskiej kulturze. Tak, jak częścią europejskiego dziedzictwa kulturowego jest etos rycerski, tak w Chinach taką rolę pełni etos mandaryna-uczonego.
Zdobywali oni pozycję dzięki studiowaniu klasycznych ksiąg konfucjańskich, historii, kultywowaniu poezji muzyki i kaligrafii. Urzędników przygotowywano od wczesnego dzieciństwa przez skomplikowany system egzaminów, w teorii system był egalitarny, ale w praktyce pozycje uczonych tradycyjnie należały do rodów. Zadaniem uczonych - urzędników było życie doskonałe, wypełnione nauką i sztuką. Byli często muzykami, kompozytorami, kaligrafami, malarzami i twórcami ogrodów. Otaczał ich świat pięknych przedmiotów. I takie przedmioty będą pokazane na wystawie: malowidła na jedwabiu i na papierze, wyroby ceramiczne i brązy, meble, przybory do pisania i malowania, naczynia do herbaty, szaty, spinki i wachlarze; w sumie wystawionych będzie ok. 170 eksponatów.
Bardzo się ucieszyłam, że nie będzie to typowa wystawa przedmiotów z brązu, wyrobów ceramicznych, malowideł, pergaminów, lecz ciekawa opowieść o kulturze.
A zatem jest to wystawa-esej?
Właśnie tak można ją nazwać. Zobaczymy sztukę chińską od XIII do XIX wieku, która fascynuje europejską publiczność mistrzostwem warsztatu, egzotyką ornamentów i tajemnicą symboli.
Źródło: PAP; op: az; 28.09.2016.