O idei wystawy opowiedział profesor Uniwersytetu Stanu Missouri w Springfield Jacek Frączak:
"Wiosną 2014 roku odwiedził mnie w Springfield profesor Andrew Wise z prywatnego koledżu w okolicach Buffalo w stanie Nowy Jork; rozmawialiśmy o rozmaitych akademickich projektach: Andrew jest dziekanem Wydziału Historii i specjalistą od historii Europy Środkowo-Wschodniej, co roku jeździ ze studentami latem do Polski. Kiedy wspomniał o sesji historycznej, poświęconej Łemkom, którą planował, zasugerowałem mu wystawę Nikifora wraz z projekcją filmu Krauzego. Andrew Wise postanowił zająć się organizowaniem stosownych grantów, ja poszukiwaniem dodatkowych partnerów do dalszych wystaw, jeśli 'Nikifory' już tu przybędą" - mówił prof. Frączak.
Projektem, jak zaznaczył Frączak, zainteresowała się Małgorzata Kot, nowo mianowana dyrektorka Muzeum Polskiego w Chicago. I w tej placówce będzie też odbędzie się wystawa prac Nikifora, podobnie jak na uniwersytecie w Springfield w stanie Missouri.
Wystawa pochodzi ze zbioru artysty rzeźbiarza Alfonsa Karnego. Znał on Nikifora i wielokrotnie bywał w Krynicy w latach po II wojnie światowej.
"Karny opisując postać Nikifora wspominał biedę pokoiku, w którym zamieszkiwał, sposób ubioru, trudno zrozumiałą mowę. Z osobliwości, które zapamiętał było to, że Nikifor nie przyjmował ponoć papierowych banknotów, tylko monety i Karny zawsze musiał wozić ich ze sobą sporawy pojemnik. Drugą charakterystyczną sprawą było to, że swe pracę trzymał Nikifor w dużej, drewnianej skrzyni, na której miał swe posłanie. Karny opisywał te spotkania z Nikiforem bardzo barwnie, wręcz je odgrywał" - opowiadał prof. Frączak.
Przedsięwzięcie zostało w głównej mierze sfinansowane przez Daemen College, mają w nim również swój istotny udział organizacyjny i finansowy Muzeum Polskie w Chicago oraz Muzeum Podlaskie wraz z Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego w Białymstoku.
Nikifor Krynicki, właściwie Epifaniusz Drowniak (ur. 21 maja 1895 w Krynicy, zm. 10 października 1968 w Foluszu) to polski malarz łemkowskiego pochodzenia, przedstawiciel prymitywizmu (naiwizmu). Talent Nikifora przejawiał się głównie w twórczości na kawałkach tektury, okładkach zeszytów, skrawkach papieru, na których uwieczniał autoportrety, widoki krynickich willi i cerkwie. Obrazy Nikifora wzbudziły ich zachwyt, zwracano uwagę przede wszystkim na bezbłędne operowanie kolorem.
Pierwsza wystawa Nikifora, jeszcze jako Jana Nikifora, odbyła się w warszawskiej sali SARP w 1949 r. Dopiero dziewięć lat później prace Nikifora pokazano za granicą: w 1958 r. w paryskiej galerii Diny Vierny, potem w 1959 r. w Amsterdamie, Brukseli, Liege, w 1961r. Hajfie. W Niemczech odbyły się w 1961 r. trzy wystawy w Baden-Baden, we Frankfurcie nad Menem, w Hanowerze.
Źródło: PAP, oprac. kk, wrzesień 2015