Maks Cieślak, fot. materiały prasowe
Wystawa Maksa Cieślaka, zwycięzcy międzynarodowego konkursu artystycznego Henkel Art Award 2010, w Muzeum Współczesnym Wrocław, obejmuje jego filmy oraz wybrane prace malarskie.
Maks Cieślak, wiosną 2011 roku, jako pierwszy polski laureat Henkel Art Award, zaprezentował swoje prace międzynarodowej publiczności w muzeum MUMOK w Wiedniu. Teraz przyszła kolej na indywidualną wystawę w Polsce. Podobnie jak w stolicy Austrii, zwiedzający mogą obejrzeć prace wideo artysty, tym razem wzbogacone o nowy, ukończony w drugiej połowie roku film "Figiel". Ponadto Cieślak pokazuje we Wrocławiu wybrane prace malarskie.
Filmy wideo 29-letniego Maksa Cieślaka, na co dzień mieszkającego w Tomaszowie Lubelskim, charakteryzują się łączeniem środków wyrazu kina niemego z amatorską estetyką obrazów zamieszczanych na serwisie YouTube oraz elementami kolażu filmowego. W ten sposób artyście udaje się zbliżyć do filmu w sposób całkowicie niedogmatyczny, na przykład zestawiając historyczne medialne obrazy - takie jak lot kosmiczny Jurija Gagarina czy koncert zespołu The Doors - w humorystyczną i niekonwencjonalną całość. Niektóre z jego prac można również postrzegać jako gorzką satyrę na świat sztuki.
Wystawa "Sztuka to z zakazanego owocu marmelada" składa się z czterech filmów, instalacji oraz dziewięciu obrazów.
W filmie "Odrobina szczęścia w miłości" (2007) Maks Cieślak osobiście wciela się w rolę głównego bohatera - młodego artysty, który wygłasza żarliwy, gniewny, pełen zarzutów i wulgaryzmów monolog przeciwko sztuce wyrosłej z awangardowego pnia: sztuce krytycznej i feministycznej, sztuce ciała, potępiając równocześnie dominację dyskursu teoretycznego, zanik sensu sztuki, rosnącą dezorientację itd. Wszystko dlatego, że adorowana przez niego studentka sztuk pięknych w krytycznym momencie zalotów, w odpowiedzi na niedwuznaczną propozycję ("Idziemy do mnie, czy do ciebie?"), pomachała mu przed oczyma ulotką 44. Biennale Sztuki.
"Kryptonim Królestwo" (2008) to film zrealizowany w technice found footage, opowiadający historię fikcyjnego katolickiego duchownego, który wylatuje w kosmos zamiast Jurija Gagarina. Odkrywszy oszustwo, radzieckie dowództwo postanawia odciąć dopływ tlenu do kapsuły. Tuż przed śmiercią duchowny doświadcza wizji, którą stanowi absurdalne zestawienie zabawnych filmików z internetu z progresywnym rockiem.
Z kolei "Doktor Fauścik" (2009), utrzymany w estetyce kina niemego lat 20. XX wieku, opowiada historię młodego mężczyzny (także w tym przypadku głównego bohatera gra artysta), który zaprzedaje duszę diabłu, aby móc sprawiać wrażenie intelektualisty i artysty - zgodnie z oczekiwaniami ukochanej wielbiącej sztukę. Paradoksalnie jednak - właśnie z powodu uwielbienia dla sztuki - dziewczyna zaczyna nagle odczuwać większy pociąg do wulgarnego motocyklisty niż do intelektualisty. Film przede wszystkim stawia pytanie o sens sztuki wobec zaniku sacrum. W sekwencji zatytułowanej, podobnie jak cała wystawa, "Sztuka to z zakazanego owocu marmelada" odwołuje się również do niepotrzebnego i bezpodstawnego łamania tabu, a tym samym parodiuje performance jako formę sztuki.
Czwarty, najnowszy film Cieślaka, "Figiel" (2011), jest krótką i gorzką komedią o losie współczesnego artysty. Złamawszy już większość tabu, zaczyna on niefrasobliwie fantazjować o dziele sztuki, którego składnikiem jest zbrodnia. A wszystko na tle przedziwnego miłosnego trójkąta.
Zaś instalacja "Humor i człowieczeństwo" (2009) przedstawia Charliego Chaplina otrzymującego Oskara za całokształt twórczości i odwołuje się do humanistycznego potencjału sztuki: 'Za dużo myślimy, a za mało czujemy. Bardziej niż maszyn potrzeba nam człowieczeństwa" - mówi Chaplin
Prace malarskie Maksa Cieślaka, które można zobaczyć we Wrocławiu, również odnoszą się krytycznie do dominujących dyskursów polskiej sceny artystycznej, charakteryzując się poczuciem humoru i ciekawą estetyką.
Wystawie towarzyszy trzyjęzyczny katalog - wspólny dla wystawy w Muzeum Współczesnym Wrocław oraz tej, która odbyła się wiosną w wiedeńskim Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig Wien.
Kurator: Dorota Monkiewicz.
Wystawa czynna od 18 listopada 2011 do 16 stycznia 2012 roku.
Muzeum Współczesne Wrocław
Plac Strzegomski 2a
Wrocław
Źródło: informacja prasowa