W paryskim muzeum można oglądać wystawę prac Michała Batorego - jednego z najbardziej dziś cenionych plakacistów na świecie, Łodzianina, który od 1987 roku tworzy we Francji.
Twórczość Batorego sytuuje się na przecięciu dwóch kosmosów artystycznych: polskiego plakatu i surrealizmu. U jej źródeł leżą także koncepcje konstruktywistów, takich jak Rodczenko, Lissitzky czy
Strzemiński, u których kształcili się jeszcze jego profesowie. Bardziej niż same systemy i prawidła kompozycji Batorego interesowały jednak zawsze wywodzące się z tej tradycji techniki kolażu, fotomontażu i praca ze słowem. Przy ich pomocy artysta wprowadza na obszar sztuki plakatu koncepcję piękna wywodząca się od Lautréamonta i rozwiniętą przez André Bretona, zgodnie z którą piękno to "przypadkowe spotkanie na stole prosektoryjnym maszyny do szycia i parasola". Bardzo często prace Batorego opierają się na takim właśnie niespójnym kojarzeniu dwóch przedmiotów lub idei; to spotkanie rodzi zaskoczenie, jest dziwaczne a jednocześnie poetyckie i pełne humoru.
Na plakatach Michała Batorego patyczki do uszu stają się przedłużeniem kamertonu (Saison musicale Ircam, 1997-1998), plastikowa torba przypomina twarz (Tamerlan le grand, Théâtre de Chaillot, 2001), poduszka staje się korpusem kobiety na łóżku (Théâtre de la Colline), stalówka starego pióra tańczy na okładce książki Zahir Paula Coelho, a trójkąt muzyczny zakwita na plakacie Saison musicale Ircam (2001-2002). Również części ciała - oko, noga, ręka - podlegają tej procedurze odwrócenia. Artysta zaprasza odbiorców do gry polegającej na rozszyfrowywaniu żartu, jego plakaty są zawsze próbą nawiązania dialogu między widzem a instytucją kulturalną, która zamówiła plakat.
Michał Batory zdecydował się wziąć udział w tworzeniu graficznej koncepcji swojej pierwszej monograficznej wystawy we Francji i tym samym rzucić nieco światła na genezę niektórych ze swoich prac.
Zaraz po wejściu na wystawę zwiedzający zanurza się w intymnym wnętrzu atelier artysty. Pierwsza sala to rodzaj ewokacji - znajdują się w niej zwiędły kwiat wykorzystany w kartce z życzeniami stworzonej dla Adami w 2008 roku, rzeźba krzesła z zapałek do plakatu Ligne de fuite dla Théâtre de Chaillot, aparaty fotograficzne, komputer, książki. W tle sączy się cicha muzyka, do ścian przypięte są kartki pocztowe, dookoła leżą fotograficzne przymiarki do przyszłych projektów. Wyeksponowane zostały również albumy rejestrujące przebieg pracy nad projektami, dzięki czemu odwiedzający mogą zapoznać się z różnymi etapami procesu twórczego.
W pozostałych salach znajduje się 75 plakatów w dużym formacie, pogrupowanych tematycznie w kategoriach: taniec, muzyka, teatr. Trzy ostatnie sale poświęcone są konkretnym instytucjom: w jednej znajdują się zamówienia Théâtre de la Colline, w dwóch ostatnich - Théâtre de Chaillot.
Michał Batory od ponad piętnastu lat tworzy wizualną oprawę polskiego wydawnictwa Drzewo Babel. Plakat paryskiej wystawy oparty został na zaprojektowanej przezeń okładce książki Paula Coelho Jedenaście minut. Nakładem tej samej oficyny ukazała się także monografia prac artysty pod tytułem Grafika emocjonalna, która składa się z 320 stron jego plakatów teatralnych, muzycznych, kulturalnych i społecznych, projektów okładek do płyt i książek, fotografii, etc.
Więcej o Michale Batorym na stronie:
www.michalbatory.com.
Otwarcie: 19 stycznia 2011.
Wystawa czynna od 20 stycznia do 22 maja 2011.
Musée des Arts Décoratifs
107, rue de Rivoli
75001 Paris
Źródło:
www.lesartsdecoratifs.fr