Wystawę pod opieką kuratorską Marka Goździewskiego i Toma Mortona tworzy 140 prac ponad 60 artystów z Polski i Wielkiej Brytanii. Celem jest skonfrontowanie polskiej sztuki krytycznej z dokonaniami słynnego brytyjskiego ruchu Young British Artists.
"Wielka Brytania i Polska to kraje o bardzo odmiennej historii. Jednak w obu tych krajach artystów lat 90. łączył fakt, że ich twórczość dotykała tematów delikatnych i czasem ostatecznych - jak życie, śmierć, starość, cierpienie, religia czy seks. Poruszane przez tych artystów społeczne zagadnienia wywoływały bardzo silne reakcje w mediach, a co za tym idzie - w społeczeństwach polskim i brytyjskim. Wielka Brytania i Polska są jedynymi krajami w Europie, w których wystąpiła wówczas tak silna reakcja na sztukę. Nie stało się tak ani we Włoszech, ani we Francji, ani w Niemczech" - zwrócił uwagę w rozmowie z PAP dyrektor Centrum Sztuki Współczesnej Fabio Cavallucci.
Jak zauważył, sztuka stała się wtedy w Polsce i Wielkiej Brytanii ważnym elementem życia społecznego; artyści z obu krajów stali się rozpoznawalni i nie tylko zyskali uznanie w świecie sztuki, ale niektórzy z nich osiągnęli nawet status celebrytów. Przykładem może być Damien Hirst - powszechnie znany jako autor najdroższego dzieła w historii; jego praca - diamentowa czaszka "Na miłość boską" - została sprzedana kilka lat temu za 100 milionów dolarów.
Inni polscy i brytyjscy twórcy, m.in. Tracey Emin, Katarzyna Kozyra, bracia Jake oraz Dinos Chapmanowie, uznani za prowokatorów współczesnej sztuki, wielokrotnie gościli na łamach prasy, także tej popularnej. Wspomniany Damien Hirst, a także Chris Ofili, Rachel Whiteread oraz Gillian Wearing to laureaci Turner Prize - jednej z najważniejszych i najgłośniejszych nagród w świecie sztuki. Także Artur Żmijewski i Paweł Althamer to artyści nagradzani zarówno w Polsce, jak i za granicą; ci prowokujący w swoich krajach twórcy, poruszali ważne społecznie i politycznie tematy, co wywoływało dyskusje w mediach oraz ostatecznie doprowadziło do szerszego zainteresowania sztuką i tematami przez nich podejmowanymi również wśród masowego odbiorcy. Dlatego ekspozycję otworzą nie dzieła sztuki, a wycinki z polskich i brytyjskich gazet, pochodzące z wczesnych lat 90. Pokazują odbiór prac, komentarze do nich i kontrowersje, które wzbudzały.
"Znajdą się tam gazety, programy telewizyjne, relacje prasowe. To przecież właśnie ta reakcja sprawiła, że sztuka współczesna stała się znana, ceniona w obu tych krajach. Sztuka współczesna to
nie jest już tylko przedmiot, instalacja czy film. Sztuka stała się nie tylko samym dziełem, ale także - reakcją na nią i współuczestnictwem społeczności, która staje się ważnym elementem samego dzieła" - ocenił Fabio Cavallucci.
W kolejnych salach publiczność zobaczy dokonania artystów lat 90. - Brytyjczyków z Young British Artists i twórców polskiej sztuki krytycznej. Wśród prezentowanych, sławnych już dzieł, znajdą się między innymi "Piramida zwierząt" Katarzyny Kozyry, "Lego system" Zbigniewa Libery, "Away from the flock" Damiena Hirsta, czy performatywne "Why I never became a dancer" Tracey Emin.
Prezentację najważniejszych dzieł brytyjskiej i polskiej sztuki lat 90. uzupełnią dokonania młodego pokolenia artystów, których debiuty przypadły na okres trwającego od 2007 roku światowego kryzysu finansowego. Kuratorzy wystawy zastanawiają się, czy istnieje jakaś analogia pomiędzy dzisiejszą sytuacją w sztuce i na świecie a wczesnymi latami 90. Czy przeciwnie - tamte czasy są dla młodych artystów tak odległe, jak wczesne lata 70. dla Young British Artists i przedstawicieli polskiej sztuki krytycznej.
Ta wystawa to coś więcej niż okazja do porównań. Jest ona okazją do tego, by przyjrzeć się najmłodszemu pokoleniu brytyjskich i polskich artystów, zobaczyć, o ile pozostawiło ono za sobą motywy i napięcia właściwe poprzednim generacjom, przejmując jednak zarazem z obu już historycznych ruchów determinację i energię, dzięki której nadal pozostają protagonistami międzynarodowej sztuki" – mówi Fabio Cavallucci, dyrektor CSW.
Wystawie "British British Polish Polish" towarzyszy dwujęzyczny katalog pod redakcją Agnieszki Pindery, zawierający teksty kuratorów oraz J.J. Charleswortha, Isobel Harbison, Jakuba Bąka, Izabeli Kowalczyk, Pawła Możdżyńskiego, a ponadto opracowane przez Olivera Basciano i Marylę Sitkowską bogate kalendarium brytyjskich i polskich wydarzeń kulturalnych i politycznych.
Artyści brytyjscy (lata 90.) - Henry Bond & Liam Gillick, Angela Bulloch, Jake & Dinos Chapman, Tracey Emin, Angus Fairhurst, Damien Hirst, Gary Hume, Michael Landy, Sarah Lucas, Paul Noble, Chris Ofili, Georgina Starr, Sam Taylor-Wood, Gillian Wearing, Rachel Whiteread
Artyści polscy (lata 90.) - Paweł Althamer, Mirosław Bałka, C.U.K.T., Katarzyna Górna, Marek Kijewski, Grzegorz Klaman, Katarzyna Kozyra, Zofia Kulik, Zbigniew Libera, Jacek Markiewicz, Dorota Nieznalska, Mariola Przyjemska, Joanna Rajkowska, Robert Rumas, Wilhelm Sasnal, Jadwiga Sawicka, Roman Stańczak, Piotr Uklański, Julita Wójcik, Piotr Wyrzykowski, Alicja Żebrowska, Artur Żmijewski
Artyści brytyjscy (dziś) - Rupert Ackroyd, Aaron Angell, Ed Atkins, Matthew Darbyshire, Nicolas Deshayes, Jess Flood-Paddock, Haroon Mirza, Eddie Peake, Mick Peter, Elizabeth Price, Phoebe Unwin, Lynette Yiadom-Boakye
Artyści polscy (dziś) - Wojciech Bąkowski, Michał Budny, Grzegorz Drozd, Michał Jankowski, Tomasz Kowalski, Katarzyna Krakowiak, Norman Leto, Anna Molska, Franciszek Orłowski, Agnieszka Polska, Katarzyna Przezwańska, Konrad Smoleński, Radek Szlaga, Jakub Julian Ziółkowski
Wystawa "British British Polish Polish: Sztuka krańców Europy, długie lata 90. i dziś" jest częścią programu obchodów 75. rocznicy rozpoczęcia działalności British Council w Polsce.
Więcej o wystawie na csw.art.pl
Źródła: PAP, materiały prasowe, wprost.pl, oprac. JN, 2.09.2013