Urodzony w 1950 we Wrocławiu, studiował geografię na Uniwersytecie Wrocławskim. Fotografuje od lat 70. Członek ZPAF od 1991 roku.
W latach 1980-81 działał w grupie Zespół Roboczy 4+. W latach 1991-93 wykładowca Wyższego Studium Fotografii w Warszawie. Jeden z współtwórców programu "fotografii elementarnej". Czołowy przedstawiciel szkoły jeleniogórskiej. Wraz z żoną Ewą Andrzejewską prowadzi Galerię Fotografii "Korytarz" w Regionalnym Centrum Kultury oraz Wyższe Studium Fotografii w Jeleniej Górze.
W końcu lat 70. działał w kręgu wrocławskiej Galerii "Foto-Medium-Art". Już na początku lat 80. wykonywał fotografie sięgające do międzywojennej tradycji fotografii amerykańskiej grupy "f 64" (np. Edward Weston, Ansel Adams). Fotografie Zawadzkiego z II połowy lat 80. (wystawa "50 fotografii", Galeria ZPAF, Katowice 1988) przypominają o niemieckim wizualizmie oraz prezentują koncepcję "fotografii fotogenicznej", zawierającej w sobie poetyzm, jak i skłonności racjonalistyczne wyrażające się bardziej formalnymi rozwiązaniami. Zdjęcia Zawadzkiego przypominają także o wielkiej i nieznanej w Polsce tradycji czeskiej fotografii Josefa Sudka, którego prace są wyrazem wewnętrznego świata imaginacji i marzeń artysty. Zawadzki jest bardziej zracjonalizowany i chłodny. W 2003 roku pokazał wystawę "Moja Ameryka" (BWA w Jeleniej Górze), prezentującą zdjęcia realizowane od 1997 w postaci nostalgicznego, sięgającego do dziewiętnastowiecznej fotografii dokumentu, a w szczególności Eugène'a Atgeta, który fotografował miejsca "zapomniane" i odrzucane z ówczesnej świadomości wizualnej.
Zawadzki od 1984 mieszka i pracuje w Jeleniej Górze. Prace w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu i Muzeum Sztuki w Łodzi, BWA w Jeleniej Górze, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Hünfeld.
Autor: Krzysztof Jurecki, Muzeum Sztuki w Łodzi, marzec 2004.