Urodził się 8 sierpnia 1971 roku w Krakowie. Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie: od 1990 do 1995 grę na organach u Jana Jargonia (dyplom z wyróżnieniem) oraz w latach 1990-96 kompozycję w klasie Marka Stachowskiego, którą ukończył z notą celującą. W latach 1998-99 odbył studia uzupełniające w duńskiej Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze pod kierunkiem Hansa Abrahamsena.
Uczestniczył w wielu kursach i warsztatach kompozycji, m.in. w Composers' Workshop "East-West Europe" w Nykobing i Kopenhadze (Dania 1995), IV Międzynarodowych Warsztatach Muzyki Współczesnej Kraków/Stuttgart (1996), kursach mistrzowskich kompozycji Accademia Musicale Chigiana w Sienie (Włochy 1997), kursach kompozycji Roberta Saxtona w Kopenhadze (Dania 1999), Summer School "New Techniques of Composition 2001" w Ohrid (Macedonia). Konsultacji udzielał mu Per Nørgård.
Jest laureatem konkursów kompozytorskich: w 1992 - za "Kamienie ciszy" na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1991-92) na I Konkursie Młodych Kompozytorów im. Adama Didura w Sanoku; w 1996 - wyróżnienia za "Concerto laudativo" na organy, chór chłopięcy i orkiestrę symfoniczną (1996) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim na koncert organowy w Krakowie (rozpisanego przez Filharmonię Krakowską) oraz II nagrody i wyróżnienia za "Psalmus CL" na chór mieszany (1996) i "Pieśń wigilijną" na chór mieszany (1993-94) na II Konkursie Młodych Kompozytorów „Musica Sacra" w Warszawie/Częstochowie; w 1998 - wyróżnienia za "Mszę uroczystą" na sopran, chór mieszany i organy z udziałem ludu (1998) na Konkursie Kompozytorskim „Msza Bogucka" w Katowicach oraz I nagrody za "Sonatę minore" per organo (1998) na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda w Warszawie; w 2003 - Międzynarodowego Konkursu SZSU za utwór na chór męski a cappella w Bańskiej Bystrzycy (Słowacja); 2005 – II nagrody w kategorii utworów na chór mieszany na VIème Concours Européen de Composition pour Chœurs et Maîtrises de Cathédrales, Amiens (Francja). W czerwcu 2006 jego "Wziemięwzięcie" na orkiestrę symfoniczną i organy (2003) otrzymało rekomendację na 53. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Paryżu. Ponadto otrzymał Stypendium Twórcze Miasta Krakowa (1997), Stypendium Accademia Musicale Chigiana na studia kompozycji w klasie Franco Donatoniego (1997), Stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki RP oraz Rządu Duńskiego na studia kompozycji u Hansa Abrahamsena (1998-99), Stypendium Twórcze Ministra Kultury (2006), The Robert Anderson Research Charitable Trust (2008).
Utwory Wojciecha Widłaka wykonywane były w Polsce, Danii, Szwecji, Niemczech, we Francji, Włoszech, w Wielkiej Brytanii, Holandii, Rosji, Czechach, na Słowacji, Węgrzech, Ukrainie, w Szwajcarii, Białorusi, Azerbejdżanie, Macedonii, Turcji, Stanach Zjednoczonych i Japonii, w ramach m.in. takich festiwali, jak: "Gothenburg Art Sounds", "Moskiewska Jesień", "Macedonian Music Days", "Mińska Wiosna", "European Composers' Informal Meeting", "Warszawskie Spotkania Muzyczne", "Portrety Kompozytorów" w Warszawie, "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu, "Śląskie Dni Muzyki Współczesnej" w Katowicach, "Gaude Mater" w Częstochowie, "Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich", "Dni Muzyki Organowej" w Krakowie, "Alkagran" w Czechowicach-Dziedzicach, "Muzyka w Starym Krakowie", "Warszawska Jesień".
Wojciech Widłak jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich. W latach 1997-2002 pełnił funkcję sekretarza Oddziału Krakowskiego Związku Kompozytorów Polskich. Jako członek grupy European Composers' Informal Meeting od jej początku w 1998 był pomysłodawcą i organizatorem spotkania-festiwalu European Composers' Informal Meeting Kraków 2001. W latach 1998-2003 sprawował także funkcję kierownika Diecezjalnego Studium Muzyki Kościelnej Instytutu Teologicznego im. św. Jana Kantego w Bielsku-Białej.
Od 1995 roku związany jest jako nauczyciel akademicki z Akademią Muzyczną w Krakowie. W 1999 roku uzyskał stopień doktora, w 2004 – stopień doktora habilitowanego, a w 2012 – tytuł profesora sztuki w zakresie kompozycji i teorii muzyki) Od 2005 jest kierownikiem Katedry Kompozycji, a w kadencji 2012-16 sprawuje funcję dziekana Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej tej uczelni. Prowadzi klasę kompozycji dla studentów z Polski i zagranicy, jest też promotorem doktoratów w dziedzinie sztuk muzycznych. Gościnnie wykładał w Roosevelt University i Columbia College w Chicago, Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru w Wilnie, Akademii Muzycznej w Bratysławie, a także prowadził kurs kompozycji w Istanbul Bilgi Universitesi w Stambule.
W utworach skomponowanych w drugiej połowie lat 90. Wojciech Widłak koncentrował się na zagadnieniach typowo warsztatowych. Utrzymane w estetyce tradycyjnej prezentują typowy zakres technik przetworzeniowych i polifonicznych, zaś istotną ich cechą – obok wyrazistej harmonii i rytmiki – jest powtarzalność. Od 2000 roku kompozytor zmienia język muzyczny na rzecz radykalizacji współbrzmień, sonoryzmu i wieloplanowości. Ekspozycja czynnika intelektualnego znajduje wyraz w skomplikowanych zabiegach konstrukcyjnych, stosowanej grze idiomów oraz integracji motywicznej.
Wybrane kompozycje
- Trzy wizje (dla młodzieży) na fortepian (1985-86)
- Kamienie ciszy na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1991-92)
- Toccata na organy (1992)
- Toccata e fuga na dwa fortepiany (1992)
- Capriccio na małą perkusję i orkiestrę smyczkową (1993)
- Pieśń wigilijna na chór mieszany (1993-94)
- Kwartet smyczkowy (1994)
- Three Sketches for flute, bass clarinet, viola and harpsichord (1994)
- When the Water-Elves Cut Capers na orkiestrę kameralną (1994)
- Orgelfantasie mit einem bekannten Motiv (1995)
- Voci [wersja I] na mezzosopran i kwartet smyczkowy (1995)
- Voci [wersja II] na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1995)
- Concerto for 9 na flet, klarnet, fagot, trąbkę, harfę, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1995-97)
- Psalmus CL na chór mieszany (1996)
- Słone kropelki, miniatura dziecięca na fortepian (1996)
- Concerto laudativo na organy, chór chłopięcy i orkiestrę symfoniczną (1996)
- Dwa obrazki bez wystawy na wiolonczelę, perkusję i fortepian (1996)
- Exclamatio na perkusję (1996)
- Sonatina per oboe solo (1996)
- Mirabesque na 9 instrumentów stroikowych (1997)
- Rebesque na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1997)
- Musica-dona-toni na obój (rożek angielski) i perkusję (1997)
- Sienacello na wiolonczelę (1997)
- Invocation pour orchestre symphonique (1997)
- En attendant quelqu'un qui vient na orkiestrę symfoniczną (1997)
- Sonata minore per organo (1998)
- Msza uroczysta na sopran, chór mieszany i organy z udziałem ludu (1998)
- Słowiańska duszo moja... na sopran, chór mieszany i orkiestrę dętą (1999)
- Greetings from Cracow na trąbkę (lub puzon solo) (1999)
- Little Music from Three Places na trąbkę, fagot i harfę (1999)
- Trio minore na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1999)
- Aria e danza na wiolonczelę i fortepian (1999)
- Sonata na kontrabas i akordeon chromatyczny (1999)
- Reflected Art Gallery. Room # 6a na flet (altowy, piccolo), klarnet (klarnet basowy), perkusję, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2000)
- Reflected Art Gallery. Room # 6b dla jednego pianisty (2000)
- Modlitwa do Matki Bożej z Guadalupe [wersja I] na chór mieszany, instrumenty dęte blaszane, perkusję i kontrabasy (2000)
- Modlitwa do Matki Bożej z Guadalupe [wersja II] na chór mieszany (2000)
- Canzona da augurare na klarnet, fortepian i akoredon (2001)
- Shortly on Line [wersja I] na flet (piccolo), klarnet (klarnet basowy), fortepian, skrzypce i kontrabas (2001)
- In a Deformed Circle na saksofon barytonowy (altowy) i orkiestrę smyczkową (2001)
- Psalmy dla dzieci małych i dużych [wersja I] na chór chłopięcy (żeński), perkusję i organy (2002)
- Psalmy dla dzieci małych i dużych [wersja II] na cztery głosy żeńskie lub męskie a cappella (2002)
- Psalmi hominis egentis – Psalmi laudibus efferrentes na 4-głosowy chór męski (2002-2003)
- Chromatic Fantasy (The Son is Scrumptious) na klawesyn (2003)
- Wziemięwzięcie na orkiestrę symfoniczną i organy (2003)
- Psalmi latini [wersja I] na chór męski (2003)
- Felix Randal – Mała elegia na 8-głosowy chór mieszany i 2 perkusje (2004)
- Salve Regina, alegoria na obój, klarnet i fagot (2004)
- Psalmi latini [wersja II] na chór mieszany (2005)
- Stabat Mater na głos żeński, chór mieszany, harfę i organy (2005)
- Interludium na harfę (2005)
- PostScriptum na orkiestrę (2006)
- Daniel, sceny muzyczne na głosy męskie, chór męski, balet i orkiestrę kameralną według libretta Stanisława Wyspiańskiego (2006)
- Shortly on Line [wersja II] na orkiestrę kameralną (2007)
- Fanfara na 2 waltornie (2008)
- Po jesieni wersja na altówkę solo (2009)
- Po jesieni wersja na skrzypce (2010)
- Festivalente na orkiestrę (2010)
- Kyrie na 8-głosowy chór mieszany (2010)
- Idillio, 3 pieśni na sopran i fortepian, do słów P. Cappello (2011)
- Misericordias Domini na 6-głosowy chór mieszany (2012)
- ...Fa caldo... na organy i 2 akordeony (2013)
- Wszystkie złości moje na wiolonczelę i fortepian (2013)
- Szemkel (Anioł nr 7) na cymbały koncertowe (2013)
Strona internetowa kompozytora: www.widlak.art.pl.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, luty 2003; aktualizacja: czerwiec 2016, AG.