Poeta, krytyk. Urodził się w roku 1902 w Kłobucku pod Częstochową. Zamordowany przez NKWD w Katyniu wiosną 1940 roku.
-
Władysław Sebyła, choć wydaje się twórcą kameralnym, o skromnym dorobku artystycznym, jest jednym z ważniejszych przedstawicieli nurtu religijnego w dwudziestowiecznej poezji polskiej.
Urodził się 6 lutego 1902 w Kłobucku pod Częstochową, gdzie jego ojciec był kierownikiem szkoły. Dzieciństwo spędził w Będzinie. Od wczesnych lat wykazywał wszechstronne uzdolnienia artystyczne (m.in. grał na skrzypcach i szkicował oraz malował). Jeszcze przed maturą zdążył wziąć udział w III Powstaniu Śląskim. Od początku jednak - czemu da wyraz w swej twórczości - nie znosił wojska i militaryzmu.
Studia zaczął w 1921 roku na Politechnice Warszawskiej, ale po roku przeniósł się na polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1925 pracował jako urzędnik Pocztowej Kasy Oszczędności. W latach 1927-1928 odbył służbę wojskową. Związał się z grupą literacką "Kwadryga" (był redaktorem jej pisma do 1931).
W 1927 roku debiutował zbiorem Modlitwa (wspólna edycja Poezje, drugim z autorów był Aleksander Maliszewski). Tytuł w pełni oddawał charakter tej poezji. Jak określił to Jan Józef Lipski, w tomiku "panuje postawa franciszkańska". Był to - jak dalej mówi krytyk - "debiut wyróżniający się i dojrzały".
Na początku lat 30. Sebyła odbył podróż do Włoch i Francji (otrzymał stypendium Funduszu Kultury Narodowej). Wkrótce potem został współpracownikiem "Zetu" oraz "Pionu", a także członkiem komitetu redakcyjnego "Znaku". Zajmował się równocześnie krytyką poezji. Jego audycji (omawiał nowości poetyckie) można było słuchać w Polskim Radiu.
Kolejne tomiki (Pieśni Szczurołapa, 1930; Koncert egzotyczny, 1934; Obrazy myśli, 1938) przynoszą kontynuację kierunku, jaki obrał Sebyła w debiutanckim tomie. Poza religijnością krytycy i historycy zwracają uwagę na nawiązania do Norwida, a także na dążenie do prostoty formalnej i komunikatywności. Nieobce są także liryce Sebyły nastroje z jednej strony pacyfistyczne, a z drugiej- także symboliczne oraz katastroficzne.
Latem 1939 roku w stopniu podporucznika Sebyła został powołany do wojska. Po klęsce wrześniowej znalazł się w obozie w Starobielsku. Został zamordowany przez NKWD w Katyniu wiosną 1940 roku.
Pisma zebrane i niektóre wybory:
- Poezje wybrane. Wybór i wstęp Hieronima Michalskiego. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1972. Seria: Biblioteka Poetów Ex Libris.
- Poezje zebrane. Wstęp i opracowanie Andrzeja Z. Makowieckiego. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1981.
- Nie wierz moim grzechom. Wstępem opatrzył Zdzisław J. Peszkowski, wyboru dokonał Jerzy Koperski. Anagram, Warszawa 1999.
Wybrane opracowania o poecie:
- Wiesław Paweł Szymański, "Liryka 'nurtu ciemnego' (poezja Władysława Sebyły)", [w:] tegoż, Neosymbolizm. O awangardowej poezji polskiej w latach trzydziestych. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1973.
- Elżbieta Cichla-Czarniawska, Władysław Sebyła. Życie i twórczość. Norbertinum, Lublin 2000.
Autor: Marcin Wilk, grudzień 2007. Tekst opracowany do projektu internetowej "Antologii polskiej poezji od Średniowiecza do wieku XXI" wg koncepcji Piotra Matywieckiego.