Wciąż trwa spór o miejsce jego urodzenia - niektórzy historycy uważają, że pochodził z Kielc, inni, że z miejscowości Kielcza, położonej na pograniczu Dolnego Śląska w pobliżu miasta Strzelce Opolskie.
O życiu Wincentego wiadomo niewiele. W 1222 był kapelanem biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża, ok. 1235 wstąpił do zakonu ojców dominikanów, w 1257 piastował godność kanonika krakowskiego, w 1258 sprawował funkcję przeora konwentu domu w Raciborzu.
Jest autorem dwóch żywotów biskupa Stanisława ze Szczepanowa - "Vita minor (Żywot mniejszy)" i "Vita maior (Żywot większy)". "Żywot mniejszy" służył celom kanonizacyjnym, "Żywot większy", będący jego rozszerzeniem, został spisany kilka lat po kanonizacji i podkreślał znaczenie św. Stanisława w historii Polski.
Po kanonizacji św. Stanisława w 1253 powstało oficjum rymowane o św. Stanisławie - "Dies adest celebris" ("Nadchodzi dzień uroczysty"), którego twórcą tekstu i kompozytorem jest Wincenty. Treść pierwszych nieszpornych antyfon zawiera historię życia św. Stanisława od lat dziecięcych, poprzez naukę i piastowanie różnych godności, aż do biskupstwa. Treść jutrzni obrazuje tło zatargu między Stanisławem a królem Bolesławem Śmiałym. Epilogiem konfliktu jest śmierć biskupa, chwała zmarłego i historia jego relikwii.
Wincentemu przypisuje się również autorstwo kilku innych utworów z tamtego okresu, w tym sekwencji o św. Stanisławie - "Laeta mundus (Raduj się, świecie)" i "Jesu Christe, rex superne" (Jezu Chryste, królu na wysokości) oraz hymnu ku czci św. Stanisława "Gaude Mater Polonia (Raduj się, Matko Polsko)". Nie wyklucza się, że hymn "Gaude Mater Polonia:" nie jest całkowicie oryginalny, gdyż zarówno tekstem, jak i rysunkiem melodii przypomina niektóre inne hymny znane w średniowiecznej Europie.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006.