Dichter jako kilkuletnie dziecko żydowskich rodziców przeżył koszmar okupacji hitlerowskiej, ukrywając się z rodziną to u znajomych, to w skrytce na poddaszu, to w studni. Po śmierci ojca i zakończeniu wojny przyjechał z matką do południowej Polski, a na koniec zamieszkał w Warszawie. W związku z antysemicką nagonką opuścił w roku 1968 Polskę i pracował w USA jako informatyk.
Dopiero jako człowiek sześćdziesięcioletni zaczął opisywać swe życie, a wydana w 1996 w Krakowie książka "Koń Pana Boga" stała się literacką rewelacją i w roku 1997 była nominowana do najpoważniejszej polskiej nagrody literackiej Nike.
Dichter nie jest jednym z wielu wspominkarzy: relację swą buduje jak powieść, rekonstruując świadomość narratora-chłopca z minionych lat, malując sugestywne obrazy, cyzelując język tak, by oszczędnymi środkami literackimi oddać celnie atmosferę lat czterdziestych. Z niewielu książek możemy dowiedzieć się tyle o świadomości Polaków żydowskiego pochodzenia - zarówno w latach największego ucisku, jak wówczas, gdy zajmowali wysokie stanowiska państwowe i należeli do kasty uprzywilejowanej. Dichter kontynuuje swą opowieść i powstają już kolejne tomy, składające się na pasjonującą historię lat powojennych w Polsce.
Ulica Stalina stała się ulicą Hitlera. (Wszyscy jednak dalej nazywali ją Pańską). Do wyszorowanego budynku NKWD wprowadziła się policja konna. Rozsuwając firanki w pustej sypialni rodziców, widziałem żołnierzy w zielonych spodniach i białych podkoszulkach. Czyścili zęby, jak przedtem motocykliści. Z żelaznej pompy nad kamienną studnią tryskała zimna woda. Zanurzali w niej głowy i odskakiwali parskając śmiechem. Matka kazała mi odejść od okna. Założyła rolety z czarnego papieru i ściągnęła je w dół. Zrobiło się ciemno i duszno.
["Koń Pana Boga"]
Druga książka "Szkoła bezbożników" została finalistką nagrody literackiej Nike 2000.
Źródło: www.polska2000.pl; copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, maj 2003.
Twórczość:
Wybrane tłumaczenia:
- angielski: "God's Horse and The Atheists' School" / "Koń Pana Boga" i "Szkoła bezbożników", Northwestern University Press, 2012
- niemiecki: "Das Pferd Gottes"/ "Koń Pana Boga", Berlin: Rowohlt, 1998; "Rosenthals Vermächtnis" / "Szkoła bezbożników", Berlin: Rowohlt, 2000
- francuski: "Le cheval du Bon Dieu", Paris: Editions Gallimard, 1998
- holenderski: "Paard van God", Amsterdam: Querido Uitgeverij, 1998
- czeski: "Kůň Pána Boha", Votobia 1997