Studiował aktorstwo w School on Wheels of the Derevo Theatre (Niemcy, Holandia, 1997-1998) oraz fotografię w Studium Fotografii Artystycznej w Gdańsku (1997-1999). Pracował w Dziale Fotografii Muzeum Narodowego w Gdańsku (1999-2000) oraz studiu fotograficznym "Gazety Wyborczej" (2000-2004). Współpracuje z agencją Photo-Shop. Publikował swoje fotografie w takich pismach jak "Common & Senses", "Vogue l'Hommes", "Young Tree Press", "Futu", "Shots Directory", "A4", "Fluid", "Modern Painters".
Poza fotografią prasową i sesjami mody Rogiński tworzy indywidualne projekty. W latach 2003-2006 realizował cykl Polska (Poland Synthesis), w którym kontynuował tradycje rodzimej fotografii krajobrazowej.
Polska okresu transformacji ze zdjęć Rogińskiego to kraj mroczny, niepokojący, czasem groteskowy" - pisał Adam Mazur. - "Niektóre kadry przypominają klatki z filmów grozy, thrillerów, ale także nawiązują do halucynacyjnej estetyki gier komputerowych. Wizjonerskie widoki nocne pokazują Polskę od nowej, niesamowitej strony.
Jednak zdjęcia nocne okazały się nie końcem, lecz początkiem dalszych poszukiwań fotografa, który eksplorował przestrzeń między Bałtykiem i Tatrami, czas między nocą i dniem. Jak mówi sam artysta, inspirował się fotografami amerykańskimi, np. Anselem Adamsem, i ich zdjęciami krajobrazów Ameryki. Podczas podróży po Stanach Zjednoczonych poczuł, że:
w naszych czasach szalenie trudno jest fotografować coś nowego, oryginalnego. Kiedy wróciłem do Polski, miałem ochotę kontynuować tę serię. Nabrałem przekonania, że wszystko, co mnie otaczało było nieznanym terenem, który nigdy nie został sfotografowany. Zacząłem pracować w bardzo trudnych warunkach: był początek zimy i Polska była wówczas smutna, nieprzyjemna i zimna. Moja ekspedycja trwała za każdym razem około tygodnia. Krajobraz obserwowałem przez szybę samochodu prowadzonego przez mojego asystenta. Podróżowaliśmy zawsze nocą. Kładliśmy się o 8 rano, a wstawaliśmy o 14, kiedy zaczynało zmierzchać.
Nokturny to obraz Polski poza wielkimi miastami, obserwowanej z perspektywy drogi. Noc nadaje tym krajobrazom nieziemskiej wręcz aury. Dużą rolę odgrywa światło - przydrożnych latarni czy neonów. Równolegle Rogiński pracował nad cyklem Jasność (2004-2007), którego wszystkie zdjęcia zostały wykonane o świcie. W podobnym klimacie utrzymane są również miejskie fotografie artysty, gdy fotografuje Warszawę lub odwiedza odległe metropolie - Tokio czy Szanghaj.
Najbardziej znanym i często pokazywanym na wystawach cyklem Rogińskiego jest "Projekt UFO" (2007), przedstawiający nocne pejzaże, rozjaśnione charakterystycznym punktowym światłem. Artysta fotografuje miejsca, o których krążą legendy, że mogło tam lądować UFO. Tajemniczą aurę wprowadza poprzez odpowiednie kadry, ale przede wszystkim sztuczne światło - nie wiemy, co się kryje za jego źródłem: reflektory samochodu, silna latarka, a może to rzeczywiście niezidentyfikowane obiekty latające? Nie wiadomo skąd bierze się oświetlenie na skoszonej łące ze stogami siana, czy skąd na polu wśród porannej mgły pojawia się jasna plama. Niektóre fotografie robią się jeszcze bardziej tajemnicze przez długi czas naświetlania - gwiazdy na niebie zamieniają się w jasne smugi. Zdaniem Mazura, Projekt UFO:
jest wypowiedzią na temat wiary w inną niż postrzegalna zmysłami rzeczywistość. Te pejzaże są mistyczne, a duchowość (raczej niż wrażliwość), której odpowiadają jest nowoczesna. Pustka pola odwiedzonego przez Obcych (Innego) zaświadcza o wydarzeniu, którego nie mamy szansy dostrzec do momentu, gdy - paradoksalnie - w to wydarzenie nie uwierzymy. Innymi słowy, jak ktoś nie chce to nic nie zobaczy.
W fotografii mody Rogiński wprowadził innowację w postaci "fotografii rzeźbiarskiej". Opracował ją wspólnie z Katarzyną Korzeniecką, gdy w 2009 roku pracowali nad wiosenno-letnią kolekcją projektantki Ani Kuczyńskiej. Najpierw powstały sesje z modelami w naturalnym pejzażu, które następnie - po wydrukowaniu - zostały złożone w trójwymiarowe obiekty różnych kształtów. Z nich na powrót artyści próbowali złożyć oryginalną fotografię. Tak ułożony zbiór w finalnej fazie był znowu fotografowany.
Autor: Karol Sienkiewicz, grudzień 2010.
Strona internetowa Szymona Rogińskiego: www.szymonroginski.com.
Wybrane wystawy indywidualne:
- 2004 - "Landscapes" - TR, Warszawa
- 2007 - "Projekt UFO" - Galeria Biała, Lublin
- 2008
- "Projekt UFO" - Artist House, Jerozolima (Izrael)
- "Projekt UFO" - 20th Photo Biennale, Saloniki (Grecja) - 2009 - "Projekt UFO" - galeria appendix 2, Warszawa
Wybrane wystawy zbiorowe:
- 2004
- "Zasiedzenie" - Galeria Arsenał, Poznań
- "Young Polish Art" - Ambasada Polski, Tokio (Japonia) - 2005 - "Revenge on Realism. The Fictitious Moment in Current Polish Art" - Krinziger - Projekte Gallery, Wiedeń (Austria)
- 2006
- "Nowi dokumentaliści" - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa i Galeria Narodowa, Bratysława (Słowacja)
- "The End My Friend" - Spielhaus Morrisson Gallery, Berlin - 2007 - "Antyfotografie" - Galeria Miejska Arsenał, Poznań (podczas Biennale Fotografii)
- 2008 - "Efekt czerwonych oczu" - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2009
- "Urbanity. Twenty Years Later" - Praga, Berlin, Bratysława, Budapeszt, Ljubljana, Wiedeń
- "Temps d'Images" - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
- "Take a Look at Me Now" - Sainsbury Art Center, Norwich, Wielka Brytania