Zajmuje się także grafiką, malarstwem i fotografią. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie gdzie obecnie pracuje jako adiunkt w Pracowni Filmu Animowanego. W 2009 roku obronił rozprawę doktorską, której częścią był jego debiut animowany Sekwens (2007). Laureat Stypendium Twórczego Miasta Krakowa w dziedzinie filmu.
W czasie studiów Sowa zrealizował dwa filmy autorskie, oba wykonane metodą animacji przestrzennej. Fryzjer (1997) to przejmująca historia człowieka, który nie może pogodzić się z własną starością, upływem czasu i brakiem zajęcia. By radzić sobie z własnymi problemami wyobraża sobie klienta zakładu fryzjerskiego, którego, jak za dawnych lat, może ostrzyc. Jednakże iluzja nie może trwać wiecznie: rozgoryczony oszukiwaniem samego siebie fryzjer niszczy w finale źródło bolesnych wspomnień: swoje stanowisko pracy. W filmie zaskakuje tkanka plastyczna - chropowate, nieostre obrazy odrealniają przestrzeń i wciągają widza do przedstawionego świata.
Z kolei Portret we wnętrzu (1999) opowiada o losach rzeźbiarza-samotnika, który ożywia we własnych wyobrażeniach modelowany posąg. Wejście w świat wyobrażeń bohatera Sowa uzyskał poprzez powolny rytm narracji i przewrotne eksponowanie tego, co materialne: konsystencji i faktury gliny.
W 2007 roku reżyser ukończył swój debiut Sekwens, w którym ponownie pojawia się samotny bohater. W filmie przeplatają się warstwa realistyczna, zbudowana z obserwacji miejsca, w którym przebywa bohater oraz sfera jego psychiki, wyłaniająca się ze wspomnień, uczucia tęsknoty. Sowa po raz kolejny wykorzystał animację kukiełkową filmowaną metodą poklatkową na taśmie 35 mm. Sekwens można traktować jako przejmujące studium samotności, ale jednocześnie bolesne wspomnienie rozstania i godzenie się z życiem. Film jest wielopiętrowy (notabene "Piętro" to roboczy tytuł animacji), zmusza do wielokrotnego oglądania za każdym razem odsłaniając kolejne znaczenia i emocje.
We wszystkich filmach Sowy pojawia się podobna sytuacja wyjściowa: ich bohaterowie samotnie zmagają się z własnymi emocjami i doświadczeniami. Roberta Sowę interesuje człowiek w sytuacji odosobnienia, gdyż tylko oderwany od wielotorowości życia bohater jest w stanie skoncentrować się na sobie, spojrzeć w głąb własnej psychiki. Dlatego też ważna jest w jego filmach przestrzeń, celowo ograniczana, kameralna, momentami klaustrofobiczna. Przestrzeń, która oddaje stany emocjonalne bohatera. Dla spotęgowania efektu wkraczania w świat psychiki przedstawianej postaci, reżyser stosuje subiektywną narrację, pokazując jedynie to, co może być widziane z jego perspektywy. W filmach Sowy uderza także umiejętność ukazywania emocji i stanów psychicznych środkami plastycznymi i filmowymi. Niezwykle osobiste i introwertyczne kino Roberta Sowy zabiera widzów w bolesne sfery psychiki, o których chętnie zapominamy. Mocno porusza, ale też budzi sprzeciw. Intensywnie i długo smakuje, ale często przy pierwszym kontakcie spotyka się z niezrozumieniem.
Wszystkie filmy Sowy były nagradzane na licznych festiwalach: Fryzjer zdobył Grand Prix festiwalu OFAFA, Portret we wnętrzu został wyróżniony na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, a Sekwens zdobył Nagrodę specjalną jury Odense International Film Festival w Danii (2008), Nagrodę dziennikarzy 27. Festiwalu "Młodzi i Film" w Koszalinie oraz Dyplom honorowy festiwalu "Etiuda&Anima" w Krakowie. Filmy prezentowano także na licznych festiwalach i przeglądach, m.in. w Centrum Pompidou w Pryżu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, podczas prezentacji "The New Generation of Polish Cinema" w Londynie. Film Fryzjer jest częścią stałej ekspozycji Galerii Sztuki Polskiej XX wieku w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Od 1996 roku reżyser nieprzerwanie współpracuje z Międzynarodowymi Warsztatami Filmu Animowanego w Krakowie. Uczestniczył także w pracach jury i komisji selekcyjnych wielu festiwalu filmowych. Jest członkiem Sekcji Filmu Animowanego Stowarzyszenia Filmowców Polskich oraz ASIFA Poland (polskiej grupy Association Internationale du Film d'Animation). Prezes Stowarzyszenia Twórców Filmu Animowanego, Eksperymentalnego i Video "Studio A" w Krakowie. Od 2006 roku jest ekspertem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oceniającym zgłaszane do PISF projekty animacji. Jest także autorem, prezentowanego na 52. Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień", projektu audiowizualnego stereoskopia/światło do utworu Errai Ewy Trębacz, z którą współpracuje także przy swoich filmach.
Filmografia:
- 1997 - Fryzjer, (nagroda: OFAFA '97).
- 2000 - Portret we wnętrzu, (wyróżnienie: Kraków '00).
- 2007 - Sekwens, (nagrody: Odense '08, Koszalin '08, "Etiuda&Anima" '08).
Autor: Mariusz Frukacz, listopad 2009.