Edukacja
W 2005 roku ukończyła z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie prof. Mieczysława Gawrońskiego we Wrocławiu. W 2006 roku ukończyła studia podyplomowe w klasie prof. Uroša Lajovica na Uniwersität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. W 2010 roku uzyskała stopień doktora sztuki muzycznej w Akademii Muzycznej w Krakowie, promotorem pracy był prof. Tomasz Bugaj. Tematem jej pracy doktorskiej były mało znane dzieła polskiego klasycyzmu.
''Z tego wczesnego okresu w dziejach symfonii wiele utworów zaginęło albo jest trudno dostępnych, trzeba długo szukać śladów w archiwach, nawet w Paryżu, Berlinie czy w Wiedniu. Sporo czasu spędziłam w archiwum w Sandomierzu, gdzie badałam zbiory przyklasztorne. Wiele dokumentów nie doczekało się jeszcze opracowania'' – mówiła Marzena Diakun w wywiadzie opublikowanym przez Tygodnik Przegląd.
Doskonaliła swoje umiejętności na ogólnopolskich kursach dyrygenckich: u Jerzego Salwarowskiego (1999), Marka Tracza (2001) oraz Gabriela Chmury (2003), a także międzynarodowych kursach pod kierunkiem Colina Mettersa, Howarda Griffithsa i Davida Zinmana w ramach Orpheum Conductors Master Class w Zurychu (2003), Pierra Bouleza podczas Mistrzowskich Studiów Dyrygenckich w Lucernie (2011) oraz Kurta Masura na I Mistrzowskich Kursach dla Dyrygentów (2004).
Koncerty
Debiutowała w 2002 roku, czyli na II roku studiów, prowadząc finałowy koncert XVII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Perkusyjnej z Filharmonią Koszalińską. W 2003 roku była asystentem Jerzego Maksymiuka podczas prób do koncertu z Filharmonią Koszalińską. Kilkakrotnie odbyła trasę koncertową po Niemczech, Szwajcarii, Danii oraz Chinach.
''Dyrygent nie powinien zmieniać wysokości dźwięku, a potem chyba nie ma granic – mówi Diakun pytana o pratykę dyrygencką – choć ja zaliczam się do nurtu, który chce być jak najwierniejszy zapisowi. Partytura to jednak nie matematyka, to nie jest 2 plus 2 równa się 4. W zapisie nutowym nie wszystko jest do końca powiedziane i można dużo zrobić. Teraz dyrygowanie musi wyglądać efektownie i nieważne, czy jest efektywne, ale takie "pokazy" to bardzo krótka droga''.
Jako dyrygent gościnny współpracowała między innymi z orkiestrami: Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Czeskiego Radia w Pradze, Sinfonietty w Zilinie, Filharmonii w Zlin, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Filharmonii Wrocławskiej, Śląskiej, Krakowskiej, Bałtyckiej, Pomorskiej, Rzeszowskiej, Świętokrzyskiej, Connecticut Chamber Viruosi, praską Berg Orchestra oraz Jeaner Philharmoniker.
W 2006 roku Marzena Diakun była asystentem Andrzeja Boreyki w Berner Symphony Orchestra w Szwajcarii. W 2012 roku była asystentem Richarda Rosenberga podczas National Music Festival w Chestertown (USA) i poprowadziła serię koncertów z orkiestrą festiwalową. W 2015 roku została uhonorowana stypendium Boston Symphony Orchestra na staż jako dyrygent – astystent podczas Tanglewood Music Festival w USA. To jedna z najważniejszych imprez muzycznych w Ameryce. Koncerty odbywają się przez cały dzień – usłyszymy tam muzykę klasyczną, jazz i największe gwiazdy światowego popu (one gromadzą na jednym koncercie po 20 tysięcy osób).
W latach 2009-2012 była pierwszym dyrygentem hiszpańskiego zespołu muzyki współczesnej Smash Ensemble, z którym dokonała wielu prawykonań muzyki hiszpańskich kompozytorów podczas koncertów w Hiszpanii, Portugalii, Niemczech i Litwie.
Od września 2015 roku do lipca 2017 roku była dyrygentką-asystentką w Orchestre Philharmonique de Radio France. W maju 2015 roku została uhonorowana stypendium Marin Alsop Taki Concordia Fellowship promującym najlepsze kobiety dyrygentki na świecie. Zyskała sławę koncertowym wykonaniem ''Umarłego miasta'' Ericha Korngolda transmitowanym we francuskim radiu i medici.tv. W 2016 roku poprowadziła polską premierę opery "Zagubiona Autostrada" Olgi Neuwirth podczas festiwalu "Nowe Horyzonty" we Wrocławiu. W kwietniu 2019 roku debiutuje na scenie Royal Muzikgebouw w Amsterdamie z Asko/Schönberg Ensemble. Od 2020 roku jest pierwszą dyrygentką gościnną w Orchestre de Chambre de Paris.
Nagrody
Jest laureatką II nagrody "Srebrnej Batuty" na IX Międzynarodowym Konkursie im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach (2012) oraz II nagrody na prestiżowym 59 Konkursie Dyrygenckim w ramach Festiwalu "Praskiej Wiosny" (2007). Jest również finalistką Międzynarodowego Konkursu dla Dyrygentów im. W. Lutosławskiego (2006) oraz półfinalistką Quadaques Competition w Barcelonie i Donatella Flick Competition w Londynie (2008). Laureatka "Paszportu Polityki" w dziedzinie Muzyka poważna za 2016 rok.
W grudniu 2020 roku wygrała ogłoszony przez władze Madrytu konkurs na stanowisko dyrektora artystycznego Fundación Orquesta y Coro de la Comunidad de Madrid (ORCAM) – instytucji, w której skład wchodzą orkiestra, chór, orkiestra młodzieżowa i chór dziecięcy. Posadę objęła w czerwcu 2021 roku. W programie pierwszego sezonu ORCAM pod swoim kierownictwem uwzględniła między innymi "Muzykę żałobną" Witolda Lutosławskiego i "Stabat Mater" Karola Szymanowskiego. W roku 2023, w ramach wydarzeń organizowanych przez Instytut Adama Mickiewicza z okazji 90. rocznicy urodzin Krzysztofa Pendereckiego, zadyrygowała dwukrotnie jego "Pasją według św. Łukasza" – 4 kwietnia w Auditorio Nacional de Música w Madrycie i 6 kwietnia na Festiwalu Muzyki Sakralnej w Cuenca. W partiach solowych wystąpili Olga Pasiecznik, Mariusz Godlewski i Lukas Jakobski; wraz z zespołami ORCAM wystąpił Chór Polskiego Radia w Krakowie.
W 2022 roku (27 marca) Diakun zadebiutowała na estradzie Elbphilharmonie z Philharmonisches Staatsorchester Hamburg, prowadząc m.in. "III Symfonię" Bohuslava Martinů. W listopadzie 2022 dyrygowała Orchestre de la Suisse Romande na finałowych przesłuchaniach 76. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Genewie.
Dyskografia
- Pascal Rophé, Bruno Mantovani, Marzena Diakun, Benoît Rameau, Orchestre du Conservatoire de Paris, Orchestre Philharmonique de Radio France, Jeune Chœur de Paris, Chœur de Radio France – "Pierre Henry. La Dixième Symphonie – Hommage à Beethoven" (Alpha, 2020)
- Orchestre Pasdeloup, Marzena Diakun – "Polish Heroines of Music" (Anaklasis, 2021)
Wrzesień 2017, aktualizacja: styczeń 2021; DK, czerwiec 2023.