"Port Praski"
Pierwszy pokaz fotografki miał miejsce podczas nieistniejącego już Festiwalu Fotografii Młodych w Jarosławiu w 2012 roku. Pokazała tam cykl zdjęć "Port Praski", przedstawiający położone nad Wisłą tereny prawobrzeżnej Warszawy, które wkrótce miały stracić swój unikalny, surowy charakter, ustępując miejsca osiedlom mieszkaniowym. Zdjęcia Zgierskiej pokazują zimowe pejzaże, osobliwą bylejakość i postępujące zniszczenie.
"Oskoma"
Czyli apetyt, ochota na coś, pragnienie, ale też drętwienie, cierpnięcie zębów. Zdaniem Zgierskiej, współczesny świat jest napędzany przez iluzje i sztuczne potrzeby. Jej zdjęcia są refleksją na temat współczesności, w której natura stała się egzotyczna, obca.
Artystka ilustruje tęsknotę za czymś pierwotnym, pewnym, większym od niej, a jednocześnie dotyka swoich lęków i wycofania. Ten zestaw to połączenie fotografii zauważonych z kreacyjnymi; egzema na szyi łączy się tu ze wzburzoną taflą wody w czasie deszczu.
"Post"
Swój najczęściej nagradzany cykl fotografka oparła na zdjęciach wykreowanych na małej przestrzeni. Prace, dzięki którym przebiła się do szerszej publiczności, początkowo miały być ilustracją snów, paranoi i niepokoju. Przekaz stał się tu bardziej osobisty z powodu wydarzeń, do których doszło w życiu artystki. Za sprawą wypadku jej dawne lęki wróciły z podwójną mocą – nie powiodła się próba zamknięcia strachów w bezpiecznej ramie. "Post" mówi o traumie, zamrożonej ciszy i skrywanym napięciu, przebijają się w nim męczące sny i obsesje. To próba bliskiego i odważnego kontaktu artysty z odbiorcą.
"Post" był pokazywany w Korei Południowej, Hiszpanii, Tunezji, Szwecji, Francji i Japonii. Projekt wyrózniono w prestiżowym konkursie Prix HSBC pour la Photographie (2016), a nagrodą była publikacja monografii przez wydawnictwo Actes Sud i seria wystaw we Francji, których kuratorem była Diane Dufour.