Urodził się 17 sierpnia 1934 roku w Pabianicach. Studia muzyczne odbył w latach 1959-65 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie kompozycji Kazimierza Sikorskiego oraz w klasach fortepianu Jana Ekiera i Natalii Hornowskiej. W tym samym czasie studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim, którą ukończył pod kierunkiem Józefa Chomińskiego w 1966 roku. W latach 1966-68 jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował studia kompozytorskie u Nadii Boulanger i Oliviera Messiaena w Konserwatorium Paryskim oraz u Iannisa Xenakisa w École pratique des hautes études, a także studia muzykologiczne pod kierunkiem Jacquesa Chailley i Barry Brooka na Uniwersytecie Paryskim. Studiował również filozofię u Jeana Hyppolite i Julesa Vuillemina na Sorbonie i w Collége de France.
Brał udział w Międzynarodowych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (1972, 1974) oraz w Accademia Musicale Chigiana w Sienie (1973, 1975 - Diploma di Merito), pracując w zakresie kompozycji pod kierunkiem György Ligetiego, Iannisa Xenakisa, Karlheinza Stockhausena i Franco Donatoniego.
Marian Borkowski od 1968 roku wykłada kompozycję i instrumentację symfoniczną na Uniwersytecie Muzycznym im Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1989 roku otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1975-1978), prorektorem Akademii (1978-1981, 1987-1990), kierownikiem Katedry Teorii Muzyki (1993-1999), dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1996-1999), kierownikiem Katedry Kompozycji (1999-2004), organizatorem i kierownikiem Podyplomowych Studiów Teorii Muzyki (1998-2008) oraz Podyplomowych Studiów Kompozycji (2000-2008). Od roku 2010 wykłada także kompozycję w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Był również wykładowcą na kursach mistrzowskich i sympozjach kompozytorskich (Amsterdam, Belgrad, Breaza, Bukareszt, Cleveland, Cluj, Esztergom, Klagenfurt, Kwangju, Lyon, Mexico-City, Montreal, Moskwa, Olsztyn, Paryż, Québec-City, Seul, Siena, Taegu, Taszkent, Valparaíso, Wiedeń), a od 1989 roku wykłada kompozycję jako visiting professor i guest artist w Concordia University (Montreal), University of Montreal, Conservatoire de Musique du Québec (Québec-City), Conservatoire National de Musique (Boulogne-Billancourt, Paris), Accademia Musicale Chigiana (Siena), University of Kansas (Lawrence), University of Southern California (Los Angeles), San Francisco State University, Eastman School of Music (Rochester), Georgia State University (Atlanta), Tulane University of Luisiana (New Orleans), University of North Texas (Denton), Bowling Green State University, Shenandoah University (Winchester), University of Charleston, Rice University (Houston), University of Miami, William Paterson University of New Jersey (Wayne), Baldwin-Wallace Conservatory (Berea, Ohio), Southwest Missouri State University (Springfield), Hanyang University (Seoul), Seoul Superior Conservatory of Music, Keimyung University (Taegu), Catholic University of Taegu-Hyosung, Korean National University of Arts (Seoul), University of Suwon, Seoul National University, Chonnam National University (Kwangju).
Utwory Mariana Borkowskiego były wykonywane na koncertach kameralnych i symfonicznych w 25 krajach Europy, a także w Australii, Boliwii, Chile, Iranie, Jamajce, Japonii, Kanadzie, Kolumbii, Korei Południowej, Kubie, Kuwejcie, Meksyku i USA. Znalazły się one również w programach ponad 50 krajowych i około 60 międzynarodowych festiwali muzycznych (m.in. w Aix-en-Provence, Berlinie, Bilbao, Darmstadt, Esztergom, Genewie, Kwangju, Lizbonie, Los Angeles, Lwowie, Madrycie, Meadville, Metz, México-City, Monachium, Paryżu, Salzburgu, Pusan, Santa Cruz, Seulu, St. Petersburgu, Taegu, Utrechcie, Valparaíso, Viitasaari, Warszawie, Witten). Ponadto, wiele jego kompozycji zostało nagranych w radio i telewizji (w ponad 25 krajach) oraz na ponad 50 płytach analogowych i CD wydanych przez Acte Préalable, DUX, Global Sound Media (Seoul), GM Records, MTJ, Musica Sacra Edition, Olympia (Londyn), Polonia Records, Polskie Nagrania, Muza, ProViva Intersound (Monachium), Sound-Pol, Gamma CD, Veriton.
Jako pianista koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Francji, Rosji, Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz Kanadzie, Korei Południowej i Stanach Zjednoczonych. Dokonał nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych utworów własnych i innych kompozytorów polskich. Jako wykonawca współpracował m.in. z Andrzejem Dutkiewiczem (fortepian) i Romanem Lasockim (skrzypce).
Dorobek naukowy Mariana Borkowskiego obejmuje ponad 20 prac teoretycznych z zakresu teorii muzyki XX wieku, współczesnych technik kompozytorskich, współczesnej techniki orkiestracyjnej, sonologii, dodekafonii (a zwłaszcza warsztatu kompozytorskiego Antona Weberna) oraz muzyki polskiej XX wieku i pedagogiki kompozycji. Brał udział w kilkudziesięciu międzynarodowych kongresach, konferencjach, sympozjach, sesjach naukowych i festiwalach w kraju oraz za granicą.
Marian Borkowski jest członkiem wielu organizacji muzycznych, m.in.: Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (od 1970), Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (od 1981), The Inamori Foundation w Kyoto w Japonii (od 1988), Society for Electro-Acoustic Music w USA (od 1991), The American Biographical Institute w Stanach Zjednoczonych (od 1993), Stowarzyszenia Musica Sacra (od 2004, członek honorowy).W latach 1971-77 był wiceprezesem Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich. Od 1985 jest twórcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu "Laboratorium Muzyki Współczesnej" w Białymstoku, a od 1995 – założycielem i prezesem Stowarzyszenia "Laboratorium Muzyki Współczesnej". Był członkiem jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich, m.in. w Belgradzie, Florencji, Paryżu, Esztergom, Nowym Orleanie, Seulu, Suwon i Taegu.
Marian Borkowski jest laureatem II nagrody za Dram na orkiestrę (1966) na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich (1966), nagrody za Toccatę na fortepian (1960) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Giovanniego Battisty Viottiego w Vercelli (1969), III nagrody za Aklamacje na 4 chóry, 6 grup instrumentalnych i organy (1964) na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego w Warszawie (1974), I nagrody za Pax in terra II na głos żeński, perkusję i organy (1988) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Nowej Muzyki w Nowym Jorku (1990) oraz Nagród Ministra Kultury i Sztuki (1976, 1980, 1982, 2004, 2008) oraz wielu nagród i nominacji do nagrody Akademii Fonograficznej "Fryderyk" (1998-2011).
Został też uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1977), Srebrnym Medalem Premio Vittorio Gui (Włochy, 1979), Medalem Akademii Muzycznej w Warszawie (1981), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury" (1985), Medalem Uniwersytetu Narodowego w Seulu (1988), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Medalem Honorowym Pontificia Universidad Católica de Valparaíso w Chile (2004), Srebrnym Wawrzynem Olimpijskim (2004).
Otrzymał honorowe członkostwo Stowarzyszenia "Musica Sacra" (2004) i Towarzystwa im. Karola Nicze (2006). W roku 2005 otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Pabianic. W roku 2008 otrzymał Honorową Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich oraz Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Polskiej – Gloria Artis". W roku 2009 otrzymał Nagrodę im. św. Brata Alberta, a w roku 2010 Medal "Za zasługi dla Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina" oraz Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W roku 2011 otrzymał Nagrodę Akademii Fonograficznej "Fryderyk" w kategorii "Kompozytor Roku". W roku 2012 został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej i otrzymał "Grand Prix" Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
Wybrane kompozycje
- Two Mazurkas for piano (1958)
- Wariacje na fortepian (1959)
- Toccata na fortepian (1960)
- Taniec na fortepian (1960)
- Sfera na orkiestrę kameralną (1961)
- Sonata na fortepian (1961)
- Fragmenti na fortepian (1962)
- Visions na wiolonczelę solo (1962)
- Preludia liryczne na sopran i fortepian (1962)
- Aria na sopran i 7 instrumentów (1963)
- Aklamacje na 4 chóry, 6 grup instrumentalnych i organy (1964)
- Dram na orkiestrę (1966)
- Epitaphium na chór żeński i zespół instrumentalny (1968)
- Kołysanka na chór mieszany a cappella (1970)
- Limits na orkiestr (1971)
- Selection For 5 na zespół kameralny (1972)
- Images I na dowolny głos solo (1973)
- Comes na zespół kameralny (1974)
- Psalmus na organy (1975)
- Norwidiana 75 na głos żeński i zespół kameralny (1975)
- Images II na dowolny instrument smyczkowy solo (1975)
- Interludes romantiques na fortepian (1976)
- Variant na zespół instrumentalny (1976)
- Speranza na flety i fortepian (1976)
- Vox na dowolny instrument dęty blaszany solo (1977)
- Dialoghi na 2 fortepiany (1977)
- Mont na orkiestrę (1978)
- Spectra na perkusję solo (1980)
- Dynamics na 6 perkusistów (1981)
- Mater Mea na chór mieszany a cappella (1982)
- apasionante for 2 instruments (string and brass) (1983)
- Avante na skrzypce, tubę i fortepian (1984)
- Concerto For Any String Instrument And Orchestra (1985-86)
- Pax in terra I na głos żeński, 4 zespoły gitarowe i dzwony rurowe (1987)
- Pax in terra II na głos żeński, perkusję i organy (1988)
- Prologue na trąbkę i organy (1990)
- Adoramus na chór mieszany a cappella (1991)
- Ritornel na orkiestrę (1992)
- Hosanna na chór mieszany i 4 instrumenty (1993)
- Regina Caeli na chór mieszany a cappella (1995)
- Aby miłość stała się, kolęda na chór mieszany (1995)
- Kassándra na głos żeński, chór mieszany i orkiestrę (1996-97)
- De profundis na chór mieszany i orkiestrę (1998)
- Ave. Alleluia. Amen na chór mieszany a cappella (2000)
- Con-Son na orkiestrę smyczkową (2001)
- Dix na kwintet instrumentów dętych blaszanych (2002)
- Visions na orkiestrę smyczkową (2003)
- Dies irae na chór mieszany i orkiestrę (2004)
- Hymnus na chór mieszany i orkiestrę (2005)
- Libera me na chór mieszany a cappella (2005)
- Symfonia nr 2 – Hymnus na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2005-2009)
- Sonus na zespół instrumentalny (2006)
- Pax in terra III na chór mieszany, smyczki i perkusję (2007)
- Lux aeterna na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2008-2011)
- Sanctus na chór mieszany a cappella (2009)
- Hosanna II na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2009)
- Kolęda II (Bóg przyszedł na świat) na bas i chór mieszany do słów Anny Bernat i Jana Węcowskiego (2010)
- Dynamics II na 6 perkusistów (2010)
- Lux na chór mieszany a cappella (2010)
- Pater noster na chór mieszany a cappella (2011)
- Ave. Alleluia. Amen II na 6 głosów męskich (2011)
- Cantus na 6 saksofonów (2012)
- Kołysanka II na chór mieszany a cappella (2012)
- Gloria I na chór żeński a cappella (2012)
- Gloria II na chór mieszany a cappella (2012)
- Ave. Alleluia. Amen III na sekstet wokalny (2013)
- Libera me II na żeński chór a cappella (2013)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, październik 2002, aktualizacja: czerwiec 2016, AG.