Urodził się 4 września 1981 roku w Krakowie. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku lat pięciu. Kontynuował ją w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Krakowie pod kierunkiem Krystyny Kaczkowskiej-Adamskiej. W latach 1994-2000 uczył się w klasie fortepianu Marcelli Crudeli w École Normale de Musique w Paryżu ("Diplôme Supérieur de Concertiste" w 2000), w latach 1996-2000 równocześnie w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie u Jerzego Łukowicza i Stefana Wojtasa. W 2004 roku ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie, gdzie studiował grę na fortepianie pod kierunkiem Ewy Bukojemskiej (dyplom z wyróżnieniem). Jednocześnie uczęszczał do klasy interpretacji dzieł kameralnych Krzysztofa Pendereckiego, przygotowując utwory pod kierunkiem kompozytora w krakowskiej uczelni. W latach 2004-2005 odbył studia podyplomowe w Chapelle Musicale Reine Elizabeth w Brukseli u Abdela Rahmana El-Bachy, uzyskując tytuł "Master after Master". W roku 2015 otrzymał tytuł doktora habilitowanego. Obecnie prowadzi własną klasę fortepianu na Akademii Muzycznej w Krakowie.
Uczestniczył w kursach mistrzowskich, prowadzonych przez Dmitria Bashkirova, Evgenia Mogilevsky'ego, Alexieja Nasiedkina, Alexieja Orlovietskiego, Volkera Banfielda, Elzy Kolodin, Dominique Merleta, Johna Lilla, Samuela Dilworth-Lesliego, Kevina Kennera, Mariana Lapsansky'ego, Aldo Ciccoliniego, Menahema Presslera, Jean-Claude'a Vanden-Eydena i Halinę Czerny-Stefańską (Polska).
Marek Szlezer jest laureatem wielu konkursów: Międzyszkolnego Konkursu Pianistycznego w Krakowie (I nagroda, 1992), Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Koninie (wyróżnienie, 1992), Regionalnych Przesłuchań Młodych Pianistów w Tarnowie (I nagroda, 1993), 4. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Rzymie (Grand Prix, 1993), Ogólnopolskich Przesłuchań Młodych Pianistów w Warszawie (wyróżnienie, 1993), Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Ragusa Ibla na Sycylii (III nagroda, 1993), Tygodnia Talentów w Tarnowie (wyróżnienie, 1993), Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Antoninie (wyróżnienie, 1994), Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego "EPTA" w Krakowie (wyróżnienie, 1997), Międzynarodowego Konkursu Radiofonii Europejskich "Concertino Praha" (1997), Regionalnych Przesłuchań Młodych Pianistów w Krakowie (I nagroda, 1998), 11. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Sergiusza Rachmaninowa w Morcone (IV nagroda, 1998), Konkursu Stypendialnego Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1999), Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego "Artur Rubinstein in memoriam" w Bydgoszczy (nagrody specjalne: chopinowska, Wydania Narodowego Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina, Polskiego Radia, 2000), "Estrady Młodych" 34. Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (2000), 4. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Mariańskich Łaźniach (III nagroda, 2001), warszawskiej edycji YAMAHA Music Foundation Europe (II nagroda, 2002), Konkursu na najlepsze wykonanie utworów Bohuslava Martinů Akademii "Praga-Wiedeń-Budapeszt" w Wiedniu (I nagroda, 2003).
– Po pierwsze i najważniejsze: Marek Szlezer to młody pianista obdarzony naturalnością i ciepłem, które unieważniają wszystkie przekonania, wszystkie oczywiste metody i sposoby gry. Cóż za oddech i niepokój osiąga w "Fantazji f-moll" z tak godnym pozazdroszczenia niewymuszonym sposobem gry. Zawsze znajduje bezpośrednią, niczym niezakłóconą drogę do muzycznej prawdy i wyrazistości. Możesz usłyszeć bardziej gorączkowego i lotnego Chopina (odpowiednio u, powiedzmy, Cortota i Argerich) ale będziesz miał kłopot w znalezieniu bardziej muzykalnego. Wszystko tutaj ma swój czas, by oddychać, by powiedzieć (“by płakać, śpiewać i wzdychać” cytując Liszta), a słuchając istnego błogosławieństwa dla serc: Marche Funebre i Scherzo z Sonaty op. 35, możesz praktycznie zobaczyć Myrę Hess (według Stephen’a Kovacevich’a „wirtuozkę dźwięku”), pianistkę podążającą za głosem swego serca – fragment recenzji autorstwa Bryce'a Morrisona dla magazynu "Gramophone".
Brał udział w wielu festiwalach muzycznych, m.in.: 56. Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju (2001), "Europea Festa della Musica" w Rzymie (2003), 8. Międzynarodowym Festiwalu "Musica Nobilis" na Słowacji (2003) i 16. Międzynarodowym Festiwalu Kompozytorów Krakowskich (2004).
Koncertował w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, we Włoszech, Francji, w Austrii, Belgii, Szwecji, Rumunii, Czechach, na Słowacji, Cyprze, w Maroku i Kuwejcie, m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Salle Cortot, Palais des Beaux-Arts i Damascus Opera House. Grał pod batutą takich dyrygentów, jak Tomasz Bugaj, Wojciech Czepiel, Marek Pijarowski, Zygmunt Rychert, Tadeusz Wojciechowski. Ma na swoim koncie wiele prawykonań (m.in. utworu Marka Stachowskiego "Mirroir du Temps" oraz dedykowanych mu kompozycji Adama Walacińskiego, Macieja Jabłońskiego, Zbigniewa Bujarskiego, Marcela Chyrzyńskiego, Krzysztofa Meyera, Tomasza Jakuba Opałki i Wojciecha Widłaka).
Jest aktywnie zaangażowany w promocję muzyki polskiej w kraju i zagranicą dokonując licznych odkryć i prawykonań utworów kompozytorów polskich XIX i XX wieku. Dzięki jego inicjatywie doszło m.in. do wydania i prawykonania "Koncertu fortepianowego na lewą rękę" Aleksandra Tansmana oraz dzieł Jadwigi Sarneckiej. Jest autorem opracowań jej utworów fortepianowych dla Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Od roku 2013 jest redaktorem edycji dzieł fortepianowych kompozytorów polskich dla wydawnictwa Eufonium, gdzie był autorem pierwszych wydań zbiorowych utworów m.in. Juliusza Wertheima i Eugeniusza Pankiewicza.
Dokonał nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, austriackiej ORF, Radio Romania, Radio Vaticana, RAI UNO i Telesalute. Wydał wiele płyt kompaktowych, m.in. dla firm DUX, EMI, Amadeus i Moderato Classics z muzyką solową i kameralną zbierając przychylne recenzje w prestiżowych magazynach i czasopismach (m.in. Gramophone, Kulturspiegel, The Strad, Pizzicato, Fanfare, American Record’s Guide). Za płyty z twórczością Tansmana i Chopina otrzymał nagrody francuskiej krytyki muzycznej "La Clef de ResMusica". Jego płyta z utworami kameralnymi Krzysztofa Pendereckiego otrzymała w 2015 roku prestiżowe wyróżnienie Gramophone Editor’s Choice. Był wielokrotnie nominowany do Polskich Nagród Fonograficznych Fryderyk. W roku 2016 nagrania z jego udziałem otrzymały równocześnie nominację w trzech kategoriach.
Marek Szlezer został uhonorowany m.in. Nagrodą im. Pasquale Revoltelli za współpracę artystyczną z Assicurazioni Generali (Włochy 1997) oraz Klubu Dziennikarzy w Krakowie w kategorii "Osobowość Muzyczna Roku". Był pięciokrotnym (1997, 1998, 1999, 2002, 2003) stypendystą Ministra Kultury, stypendystą Fundacji Alberta Roussela i "Amical" (1996, 1998) we Francji, Fundacji "Promocja Talentu" Ewy Czeszejko-Sochackiej i Miasta Krakowa (2000).
Prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest członkiem Polskiej Akademii Fonograficznej oraz Towarzystwa im. Ferenca Liszta.
Strona internetowa artysty: www.marekszlezer.com
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2006, aktualizacja: grudzień 2016, AG.