Naukę muzyki rozpoczął w wieku sześciu lat w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Bytomiu, którą ukończył dyplomem z perkusji w 1994 roku. W latach 1994-99 studiował kompozycję w klasie Edwarda Bogusławskiego w Akademii Muzycznej w Katowicach. Następnie podjął studia pod kierunkiem Louisa Andriessena, Martijna Paddinga i Giliusa van Bergieka w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. W 2001 roku rozpoczął studia doktoranckie w zakresie kompozycji u Marty Ptaszyńskiej i muzyki komputerowej pod kierunkiem Howarda Sandroffa w University of Chicago. Na tejże uczelni w 2002 został kierownikiem Studia Muzyki Komputerowej. W 2007 roku uzyskał stopień doktora. Uczestniczył w wielu międzynarodowych kursach muzycznych, gdzie doskonalił swoje umiejętności m.in. pod kierunkiem Louisa Andriessena, Zygmunta Krauzego i Rogera Reynoldsa.
Twórczość Krzysztofa Wołka obejmuje różnorodne spektrum prac: od czysto akustycznych utworów muzycznych, poprzez muzykę elektroakustyczną, improwizowaną, po różnorodne formy instalacji i prac z pogranicza sztuk multimedialnych. Jego utwory i projekty były przedstawiane na międzynarodowych festiwalach muzyki i sztuki współczesnej w Europie, Ameryce Północnej i w Azji.
Krzysztof Wołek jest laureatem m.in. I nagrody za Mobile Variations na sześciokanałową taśmę przestrzenną (2005) na Concours Internationaux de Musique et d'Art Sonore Élecroacoustiques w Bourges oraz II nagrody za Eppur si muove na sopran, zespół kameralny, czterokanałową przestrzenną elektronikę live i nagraną oraz wideo (2006) na konkursie kompozytorskim organizowanym przez amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wykonawców ASCAP. Bierze czynny udział w życiu muzycznym, organizuje koncerty we współpracy z tancerzami i twórcami sztuk wizualnych, prowadzi zespół muzyki elektroakustycznej Fire Wire Ensemble, zajmuje się improwizacją.
Pedagog
Krzysztof Wołek prowadził wykłady w Akademii Muzycznej w Katowicach, Columbia College Chicago i University of Chicago. W 2008 roku został profesorem kompozycji i dyrektorem studiów muzyki elektronicznej w University of Louisville.
Ważniejsze kompozycje:
- Three short pieces in Bartók style na fortepian (1995)
- Sonata na trio instrumentów dętych drewnianych (1995)
- Links na orkiestrę symfoniczną (1996)
- Koncert na skrzypce i orkiestrę kameralną (1997)
- L'homme et la mer na chór mieszany (1997)
- Archealea na fortepian i taśmę (1998)
- Duo 1998 na dwa klarnety (1998)
- Kwartet smyczkowy (1998)
- (A)Symmetrics na orkiestrę symfoniczną (1999)
- For Madmen Only! na saksofon tenorowy i fortepian (2001)
- The Body na duży zespół (2003)
- The Void na orkiestrę symfoniczną (2003)
- Bend na flet, klarnet basowy, fortepian, perkusję, dwoje skrzypiec, dwie altówki, dwie wiolonczele (2003)
- Imaginary Soundspace na wideo i elektronikę (2003)
- Pusty na skrzypce solo (2004)
- 4 Drums na 4 kongi (lub bębny darabuca) (2004)
- Changing Lanes na kwartet smyczkowy i elektronikę (2005)
- Mobile Variations na sześciokanałową taśmę przestrzenną (2005)
- Eppur si muove na sopran, zespół kameralny, czterokanałową przestrzenną elektronikę live i nagraną oraz wideo (2006)
- Un claro del tiempo (Prześwit czasu) na flety, sopran, fortepian i elektronikę (2008)
- Arguro na flet i live electronics (2009)
- Elements na zespół kameralny i live electronics (2010)
- Yamantaka na dwóch perkusistów i taśmę (2011)
- Bouncing, audiowizualna instalacja z kontrolerem kinect (2013)
- Motions, Stases na fortepian i duży zespół (2012, rew. 2014)
- Błoto na zespół kameralny i fixed media (2015)
- Spin na wielką orkiestrę symfoniczną i live electronics (2017)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005; aktualizacja: listopad 2008, sierpień 2015.