Pianista i pedagog, urodzony 6 maja 1936 w Warszawie.
Naukę gry na fortepianie rozpoczął prywatnie w 1946 u
Hanny Lachert. Następnie u tego samego pedagoga w latach 1950-56 kształcił się w Państwowej Szkole Muzycznej nr 1 w Warszawie. Studia w zakresie gry na fortepianie odbył w klasie Małgorzaty Trombini-Kazuro w
Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, którą ukończył z odznaczeniem w 1962. W 1973 doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Guido Agosti w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, gdzie uzyskał "Diploma di merito".
W 1964 na Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku otrzymał I nagrodę. Od tej pory stale koncertuje na terenie Polski i za granicą - występował w wielu krajach Europy, a także w Australii, Japonii, Chinach, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Południowej, na Cyprze i w Kuwejcie, prezentując m.in. recitale chopinowskie (Berlin, Bratysława, Hamburg, Mińsk, Nagano, Odessa, Osaka, Paryż, Praga, Sapporo, Sztokholm) oraz recitale muzyki polskiej (Canberra, Caracas, Hamburg, Kansas, Nagoja, Nikozja, Osaka, Paryż, Sydney). Uczestniczył w Dniach Kultury Polskiej w Courchevel we Francji (1981), Festiwalu Muzyki Polskiej w Sztokholmie (1982), Tygodniu Kultury Chrześcijańskiej Mazowsza (1986), Festiwalu "The Spirit of Poland" w Stanach Zjednoczonych (1990), Dniach Kultury Japońskiej w Warszawie (1991), Festiwalu Impresji Chopinowskich w Milanówku (1997), Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Warszawie (1999).
Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia (m.in. po raz pierwszy utrwalił utwory
Mieczysława Karłowicza,
Ludomira Różyckiego,
Grzegorza Fitelberga) i Telewizji Polskiej oraz rozgłośni zagranicznych (na Cyprze, w Japonii i Stanach Zjednoczonych). Dla wytwórni płytowych w kraju (Pronit,
DUX) i Niemczech (Edition Emscherland) zarejestrował kilkanaście utworów kompozytorów polskich oraz recital chopinowski.
Kazimierz Gierżod od 1979 pracuje jako pedagog w
Akademii Muzycznej w Warszawie. Wykształcił wielu pianistów z Polski, jak również z Argentyny, Kanady, Chile, Hiszpanii, Japonii, Jugosławii i Ukrainy. W latach 1975-87 był dziekanem Wydziału Fortepianu, Klawesynu i Organów, dwukrotnie - w latach 1987-90 i 1990-94, pełnił funkcję rektora, a od 1999 do 2006 kierował II Katedrą Fortepianu w warszawskiej uczelni. W 1986 otrzymał tytuł profesora. Ponadto prowadził klasę fortepianu w
Akademii Muzycznej w Łodzi (1992-94) i Liceum Muzycznym w Warszawie (1997-2000). Od 1988 jest profesorem-gościem Uniwersytetu Soai w Osace. Od 1976 kieruje i jest jednym z pedagogów letnich kursów interpretacji dla pianistów japońskich. Prowadził również kursy mistrzowskie za granicą (w Japonii, Chinach, na Tajwanie, w Stanach Zjednoczonych, Wenezueli, Niemczech i na Cyprze) oraz jest zapraszany do jury międzynarodowych konkursów pianistycznych: w Paryżu (1989), Caracas (1989), Getyndze (1990, 1995), Tokio (1991), Kolonii (1992), Mińsku (1996), Sapporo (1996), Kobe (1998), Macau (1999), Warszawie (Konkurs Chopinowski w 2000), Lizbonie (2001), Taipei (2002) i Takarazuka (2002).
Jest członkiem m.in.: Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków SPAM (od 1968),
Towarzystwa im. Fryderyka Chopina (od 1970; w 2002 został wybrany prezesem), Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (od 1979).
Kazimierz Gierżod został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in.: Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki III stopnia (1968), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1975, 1979), Złotym Krzyżem Zasługi (1982), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1983, 1993), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski "Polonia Restituta" (2002), Medalem Złotym za Długoletnią Służbę, nadanym przez Prezydenta RP (2010).
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2006, aktualizacja: listopad 2010.