Rzeźbiarz i medalier, urodzony w 1908 w Polanówce k. Puław, zmarł w 1963 w Warszawie.
-
Kształcił się w szkołach rzemiosł i sztuk zdobniczych w Kazimierzu nad Wisłą i Krakowie, następnie w Akademiach Sztuk Pięknych w Krakowie (pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego) oraz Warszawie (w pracowni Tadeusza Breyera). Studia kontynuował u A. Zanellego w akademii rzymskiej, którą ukończył w 1937 roku. W czasie II wojny światowej, w trakcie której większość jego prac uległa zniszczeniu, mieszkał w Wąwolnicy k. Nałęczowa. Po wojnie mieszkał w Poznaniu, kierując w latach 1947-1950 pracownią rzeźby w metalu. Od 1956 roku żył i tworzył w Warszawie.
W okresie przedwojennym Gosławski inspirował się twórczością formistów, wczesnymi rzeźbami Xawerego Dunikowskiego oraz pracami Jana Szczepkowskiego. Wysoko ceniono wówczas tworzone przez Gosławskiego karykatury rzeźbiarskie oraz portrety (do nielicznych zachowanych należy m. in. Portret Marii Maro z 1937, własność Ambasady Polskiej w Rzymie).
Po II wojnie światowej twórczość Gosławskiego zdominowały rzeźba monumentalna oraz medalierstwo. Do zrealizowanych dzieł monumentalnych należą m.in.: grupa alegoryczna Muzyka na zwieńczeniu domu przy ulicy Koszykowej w Warszawie (1952 r.), Pomnik Pomordowanych (zwany też Nigdy Wojny) w Żabikowie pod Poznaniem (1956 r.), Pomnik Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim (1956 r.) oraz Pomnik Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli (odsłonięty w 1969 r.). Wybitnym dziełem artysty z dziedziny sztuki sakralnej jest ołtarz główny ze sceną Przemienienia Pańskiego w kościele w Masłowie pod Poznaniem (1960 r.).
Wybitnymi dziełami Gosławskiego z dziedziny medalierstwa są tworzone po II wojnie światowej medale i plakiety o tematyce martyrologicznej, m.in. cykl poświęcony pamięci walk żołnierzy polskich na różnych frontach (np. Westerplatte, Lenino i Monte Casino z 1949 roku, Berlin, 1950 r.; Kołobrzeg, 1955 r.). Artysta zaprojektował ponadto monety pięcio i dziesięciozłotowe (z Kopernikiem) będące długo w obiegu w okresie PRL-u.
Podstawowa bibliografia:
- "Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy", t. II, Wrocław 1975 (Hanna Kubaszewska)
Autor: Piotr Szubert, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, marzec 2002.