W latach 1992-98 Joanna Woźny studiowała filozofię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Naukę zakończyła pracą magisterską dotyczącą myśli estetycznej Ludwiga Wittgensteina. ''Podobały mi się jego pisma o estetyce, napisane jakby w religijnym stylu – opowiada kompozytorka – Na logice nauczyłam się ścisłego myślenia, formułowania wypowiedzi''. W tym czasie próbowała dostać się na teorię muzyki na uczelniach w Katowicach i Krakowie, bez skutku. Studia muzyczne (z wyróżnieniem) skończyła dopiero w austriackim Grazu (1996-2003) - w zakresie teorii muzyki i kompozycji na Universität für Musik und darstellende Kunst pod opieką Gerda Kühra i Beata Furrera.
O muzyce Joanny Woźny na łamach "Ruchu Muzycznego" Monika Pasiecznik pisała takimi słowami: ''Język dźwiękowy, którym operuje Woźny, wyrasta z doświadczeń jej mistrzów: Nono, Lachenmanna, Sciarrina, Furrera i Czernowin. Cechują go kunsztownie komponowane brzmienia, z drugiej strony – swoista powściągliwość i asceza jedynie koniecznych środków. Ta muzyka nie jest ani tak surowa, jak Lachenmanna, ani tak liryczna, jak Furrera, ani tak filigranowa, jak Sciarrina. Łączy natomiast wszystkie wspomniane cechy w nową, niejednoznaczną całość''.
Wśród jej utworów możemy znaleźć wiele form muzyki instrumentalnej (od kompozycji solowych i kameralnych przez utwory pisane dla zespołów i orkiestr, a także przeznaczone dla chórów) i muzykę elektroniczną.
Nagrody, wyróżnienia i stypendia
Joanna Woźny została wyróżniona wieloma nagrodami, między innymi: w 2001 roku – nagrodą miasta Graz w dziedzinie muzyki, w 2004 – nagrodą za dorobek artystyczny Uniwersytetu w Grazu, 2010 – SKE Publicity Preis, 2010 – Erste Bank Kompositionspreis. W 1997 roku otrzymała stypendium Fundacji Stefana Batorego, dwukrotnie została laureatką stypendium austriackiego państwa dla kompozytorów (w 2005 i 2008). W 2001 roku była rezydentką Art Station St. Peter w Kolonii; 2003 i 2004 roku była kompozytorką rezydentką podczas Spotkań Artystycznych w austriackim opactwie św. Lambrechta; w 2010-11 roku uczestniczyła w cyklu Young Composer in Residence zespołu PHACE | CONTEMPORARY MUSIC.
Festiwale, nagrania i partytury
Jej kompozycje były prezentowane na wielu festiwalach, między innymi: Wien Modern, Musikprotokoll Graz, Ultraschall Festival Berlin, Warszawska Jesień i na Forum Nowej Muzyki w Kolonii. Wykonywały je zespoły: Vienna Radio Symphony Orchestra, Munich Radio Orchestra, Klangforum Wien, Ensemble Wiener Collage, PercussioNova, ensemble courage, PHACE, EWCM orazCappella Nova Graz.
Od 2007 roku Woźny wydaje swoje utwory w Edition Juliane Klein w Berlinie. W 2007 roku prestiżowe wydawnictwo płytowe KAIROS opublikowało płytę ''as in a mirror, darkly'', na której znalazło się pięć utworów polskiej kompozytorki. Na jej monograficznym albumie możemy usłyszeć Klangforum Wien pod batutą Enno Pope i European Workshop for Contemporary Music dyrygowane przez Rüdigera Böhna, zespół dobrze znany publiczności Warszawskiej Jesieni, który wyłonił się z dawnych Polsko-Niemieckich Warsztatów Muzyki Współczesnej.
Spis utworów:
- ...zum unberührten Schnee im fahlen Mondlicht... dla czterech perkusistów (1999/2005)
- Die verlorenen Pfade I na saksofon tenorowy, kontrabas i perkusję (2003)
- Die verlorenen Pfade II na klarnet i taśmę (2003)
- 11/4, muzyka elektroakustyczna (2003)
- schweben wohin, muzyka elektroakustyczna (2003)
- Die Spur der Welle na flet, klarnet i altówkę (2003)
- Muzyka na automatyczny fortepian (2003)
- Das tiefe Blau dort im Lauf der Tage na obój solo (2004)
- Pneuma na organy (2004)
- silben- meer- farben na flet, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2004)
- Musik für Flöte, Bassklarinette und Klavier (2005)
- Return na saksofon solo i zespół (2006)
- Loses na orkiestrę (2006)
- kahles Astwerk na głos wokalny, flet, skrzypce i wiolonczelę (2007/8)
- Ferne-Annäherung na chór mieszany (2008)
- Surfacing na trio smyczkowe (2008)
- Archipel na orkiestrę (2008)
- Retrun [wersja zrewidowana] na saksofon tenorowy solo i zespół (2009)
- Prolepsis na puzon, perkusję i kontrabas (2010)
- Für Viola solo na altówkę (2010)
- as in a mirror, darkly na zespół (2010)
- disintegrated na orkiestrę (2010)
- Vom Verschwinden einer Landschaft II na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian (2011)
- mobile elements na klarnet basowy, puzon, perkusję, fortepian, skrzypce, wiolonczelę i kontrabas (2011)
- divided na kontrabasowy flet prosty (2011)
- air balance na organy (2011)
- lost motion na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2012)
- diffraction courses na klarnet, saksofon, 2 perkusistów, fortepian, skrzypce, wiolonczelę i kontrabas (2012)
- stairs na flet, fortepian, akordeon, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013)
- suspended na flet, akordeon i wiolonczelę (2013)
- as in a mirror, darkly [wersja zrewidowana] na zespół (2013)
- brown, fizzled out na trąbkę, puzon, 2 perkusistów, fortepian, gitarę elektryczną i wiolonczelę (2013/14)
- some remains na flet, klarnet, fortepian, altówkę i kontrabas (2014)
|
|
Źródła: KAIROS, Pasiecznik.wordpress.com, polmic.pl