Ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie aktualnie mieszka i pracuje. Jest założycielem Studia Autorskich Filmów Animowanych i Eksperymentalnych "The Acrylical Brothers", w którym zrealizował swoje pierwsze trzy filmy. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011) i programu "Młoda Animacja". Współpracował przy filmach animowanych Jerzego Kuci ("Strojenie instrumentów"), Roberta Sowy ("Sekwens") i Zbigniewa Czapli ("Rytuał").
W eksperymentalnym "In a Dream" (2005) Konopka w dynamicznym montażu połączył motywy rozgwieżdżonego nieba z przenikającymi się ujęciami płomieni i wody oraz przetworzone zdjęcia natury (owady, kamienie, gałęzie), by zabrać widza w głąb tajemniczej opowieści, która nie daje się jednoznacznie zinterpretować. Z jednej strony można ją traktować jako kosmogoniczną impresję, w której teorie naukowe (Wielki Wybuch) przeplatają się z wyobrażeniami mitologicznymi czy biblijnymi. Jednakże równie uprawnione jest odczytanie filmu jako opowieść o potędze sił natury, która rządzi się swoimi niezależnymi prawami. To także, co sugeruje tytuł, wyprawa w niezbadany i niepokojący świat snów, którego atmosferę determinują muzyka, kontrapunktujące obraz dźwięki i głos dziecka powtarzający po angielsku tajemnicze frazy: "Co widzimy i co widzieliśmy", "Sen we śnie", "Chciałabym być tutaj znacznie dłużej". To ostatnie zdanie w połączeniu z kobiecym aktem, migawkowym ujęciem wystającego z piasku palca i finałowym ujęciem samotnej wędrówki owada budują kolejną, tym razem filozoficzną, warstwę filmu.
Zrealizowany rok później "Self Portrait" to gorzka refleksja nad ludzką egzystencją, w której centralne miejsce zajmuje sam autor. Jego odbicia dostrzeżemy we wszechobecnych fotograficznych obiektywach i zniekształcających obraz wypolerowanych kulach, w filmie pojawiają się cienie czy wręcz same fotografie reżysera. Konopka zdaje się pytać o rolę i miejsce pracy w życiu człowieka, który - jak filmowana metodą poklatkową kula - toczy się przygotowanym wcześniej korytarzem w piasku, otoczony licznymi trybami i przypominającymi o kruchości istnienia symbolami rozpadu (fragment czaszki, uschnięta gałąź). Jednocześnie reżyser sugeruje, że jedynie sztuka może ocalić przed zapomnieniem i całkowitym unicestwieniem. "Self Portrait" jest narysowany światłem, powolnym ruchem kamery i intrygującymi dźwiękami - od natrętnie powracającej melodii dziecięcej pozytywki po sygnalizujące koniec życia wieczorne cykanie świerszczy. Konopka zastosował w filmie animacje obiektów, zniekształcenia i morfing obrazów, a także poddawał rzeźbione głowy działaniom termicznym, które powodowały powolną destrukcję obiektu.
Krótki, zaledwie trzyminutowy film "Dno" (2007) przywołuje występujące we wcześniejszych pracach reżysera obrazy i problemy. Autor ponownie stawia pytania skąd przychodzimy (nawiązanie do teorii ewolucji) i dokąd zmierzamy (kwestia nieuchronności przemijania). Tytułowe dno, które jest pokryte występującym we wszystkich filmach autora piaskiem, kryje budzące niepokój fragmenty ludzkiego ciała - pojedyncze palce, całą stopę. Ich bezruch podkreślają załamujące się na tafli wody słońce oraz rytmicznie pulsujący obraz kobiecych nóg. Pojawiające się w filmie zniekształcone twarze i rozpadające się rzeźby głów przywołują także popularne w filmie animowanym refleksje na temat tożsamości. Należy podkreślić w pełni autorski charakter pierwszych filmów Konopki, który odpowiadał w nich za wszystkie elementy: obraz, dźwięk, montaż, muzykę. "Self Portait" oraz "Dno" prezentowane były w konkursie festiwalu OFAFA w Krakowie.
Profesjonalnym debiutem Konopki był zrealizowany w ramach programu "Młoda animacja", wspieranego przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich i Studio Munka, film "Underlife" (2010). Animacja kukiełkowa Konopki zaskakuje dojrzałością artystyczną i dbałością techniczną, a także dużym przeskokiem jakościowym między wcześniejszymi filmowymi eksperymentami a debiutancką animacją. W "Underlife" powracają niektóre z pytań poruszanych w poprzednich filmach, odnajdziemy tu także klimat znany z dotychczasowych realizacji. Film traktuje o potężnej sile oddziaływania na losy człowieka szeroko rozumianego miejsca urodzenia - korzeni rodzinnych, uwarunkowań społecznych, sytuacji materialnej itp. Reżyser, wykorzystując motyw dziecięcego wózka, podkreśla również cykliczność historii rodzinnych i trudność uwolnienia się od narzucanych przez przodków schematów postępowania. Debiut Konopki to także wstrząsający film o przemijaniu, które symbolizuje wszechobecny piasek. Niepokojący klimat animacji oraz jej tytuł roboczy ("Redroom") nasuwają skojarzenia z twórczością Davida Lyncha, a wykorzystana w trailerze filmu "Kołysanka" Krzysztofa Komedy przywołuje duszny nastrój egzystencjalnego horroru znanego z "Dziecka Rosemary" Romana Polańskiego. Trudny i wymagający skupienia "Underlife" spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyki filmowej. Film jest zapraszany na renomowane festiwale (Melbourne, Ottawa), ma na swoim koncie także trzy nagrody zdobyte na festiwalu "New Wave" w Los Angeles.
Filmografia:
2005 - "In a Dream";
2006 - "Self Portrait";
2007 - "Dno";
2010 - "Underlife" (nagrody: 2011 - The Los Angeles New Wave International Film Festival, USA).
2017 - "Ucieczka" (scenariusz, scenografia, reżyseria, zdjęcia)
Autor: Mariusz Frukacz, czerwiec 2011.