Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się gdy wygrał Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki im. Ernesta Ansermeta w Genewie, zdobywając też wszystkie nagrody specjalne, w tym Grand Prix Patek Philippe, Rolex Prize, Swiss Prize i American Patronage Prize, a w Bazylei otrzymał Europejską Nagrodę Rozwojową (Europäische Förderpise für Musik) dla Europejskiego Muzyka Roku. Otrzymane wyróżnienia otworzyły artyście dostęp do pulpitów wielu czołowych orkiestr Europy, Azji i Ameryki Północnej, m.in. w Londynie i Paryżu, w Berlinie i Brukseli, w Sztokholmie, Oslo, Helsinkach i Kopenhadze, w Montrealu, Vancouver, Ottawie, Quebec i Toronto, w Chicago, Baltimore i Cincinnati, w Buffalo i San Diego, w Jerozolimie i Tel Avivie, w Tokio, Taiwanie i Hongkongu. Jest dyrektorem orkiestry Sinfonia Helvetica i festiwalu Musique & Amitié w Szwajcarii. Od 2008 jest dyrygentem Royal Philharmonic Orchestra w Londynie, w 2014 roku został ogłoszony (pierwszy raz w historii tej orkiestry) dożywotnio dyrygentem (Permanent Associate Conductor).
''Grzegorz Nowak, główny dyrygent-associé Londyńskich Filharmoników, który od dawna prowadzi błyskotliwą karierę międzynarodową, zaprezentował się tak przekonująco, że natychmiast nas zdobył – pisał Didier van Moere w recenzji koncertu z paryskiej Salle Pleyel – Zdecydowanie podoba się to jego kameralne podejście do muzyki, jednakże zarazem hojne, prężne i konstruktywne… Utwór Mendelssohna potwierdzał technikę i temperament, które Nowak wcześniej zademonstrował w Uwerturze Koncertowej Karola Szymanowskiego, której dionizyjska i zdobywcza egzaltacja, bardzo straussowska w duchu, nie mogła znaleźć lepszego interpretatora. Orkiestra doprowadzona do limitu, m.in. przez żywe tempa, podążała za dyrygentem nie słabnąc ani na moment…''.
Nauka i pierwsze sukcesy
W latach 1970-76 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu grę na skrzypcach w klasie Jadwigi Kaliszewskiej, kompozycję u Floriana Dąbrowskiego i dyrygenturę pod kierunkiem Witolda Krzemieńskiego i Stefana Stuligrosza. W latach 1980-82 był stypendystą Eastman School of Music w Rochester na dyrygenckim studium doktoranckim, zaś w latach 1981-82 doskonalił swój kunszt na letnich kursach w Tanglewood u takich mistrzów batuty, jak Leonard Bernstein, Igor Markevitch, Seiji Ozawa i Erich Leinsdorf. Od 1976 do 1980 kierował Słupską Orkiestrą Symfoniczną. Od 1977 był jednocześnie kierownikiem muzycznym Słupskiego Teatru Muzycznego, z którym zrealizował m.in. premiery oper Wolfganga Amadeusa Mozarta: ''Der Schauspieldirektor'', ''Bastien und Bastienne'', ''Così fan tutte''.
Współpraca
Koncertował z artystami tej miary, co Krystian Zimerman, Mścisław Rostropowicz, Vladimir Ashkenazy, Henryk Szeryng, Martha Argerich, Pinchas Zukerman, Anne-Sophie Mutter, Midori, Nigel Kennedy, André Watts, Wanda Wiłkomirska, Konstanty Andrzej Kulka, Piotr Paleczny, Krzysztof Jabłoński, Paweł Kowalski, Ewa Pobłocka, Lilya Zilberstein, Jorge Boletem, Shlomo Mintz, Igor Ojstrach, Vadim Repin, Gil Shaham, Yefim Bronfman, Rudolf Buchbinder, Michel Dalberto, Leon Fleischer, Stephen Hough, Elisabeth Leonskaja, Garrick Ohlsson, Maria João Pires, Pascal Rogé, Dang Thai Son, Augustin Dumay, Maurice André, Kathleen Battle, Ben Heppner, Wiesław Ochman, Janet Baker, Wilhelmenia Fernandez, Marilyn Horne, Kristjàn Johannsson, Gwyneth Jones, Ewa Podleś, Jadwiga Rappé, Anja Silja, Małgorzata Walewska, Adam Zdunikowski i wieloma innymi.
Grzegorz Nowak prowadził przedstawienia operowe w Monte Carlo, Szwajcarii, Niemczech, Polsce, Anglii, Szwecji, we Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w tym dzieła Mozarta (''Wesele Figara'', ''Don Giovanni'', ''Uprowadzenie z Seraju'', ''Così fan tutte'', ''Czarodziejski flet''), Gioachino Rossiniego (''Cyrulik Sewilski'', ''Semiramida''), Ludwiga van Beethovena (''Fidelio''), Georgesa Bizeta (''Carmen''), Aleksandra Borodina (''Kniaź Igor''), Stanisława Moniuszki (''Halka'', ''Straszny dwór''), Giuseppe Verdiego (''Otello'', ''Don Carlos'', polską premierę ''Simona Boccanegry''), Umberto Giordano (''Andrea Chénier'') i Giacomo Pucciniego (''Madama Butterfly'', ''Cyganeria'', ''Turandot'', ''Tosca'' - w tym tournée z Welsh National Opera).
Wybrana dyskografia
Nagrywa dla wielu wytwórni fonograficznych, między innymi KOS, CD Accord, Gallo Records, DUX, Hänssler Classic, Sonoris. Wiele płyt zdobyło nagrody (m.in. Brązowy Dzwon w Singapurze - 1995, Juno Award w Kanadzie - 1998, dwie nagrody przemysłu fonograficznego FRYDERYK - 1995 i 2000) oraz uznanie krytyków.
- Polish Symphonic Music of the 19th Century (CD Accord, 1994)
- Chopin: Works for Piano & Orchestra, Vol. 1 (CD Accord, 1995)
- Henryk Wieniawski: Violin Concertos Nos. 1 & 2 (CD Accord, 1996)
- Smetana: Má Vlast; Moravské Tance (Music of Central Europe, 2001)
- Dvorák: Complete Works for Cello and Orchestra (Arts Music, 2003)
- Weill: The 7 Deadly Sins (Haenssler, 2004)
- Czerny: Symphonies No. 2 & 6 (Haenssler, 2006)
- Beethoven: Piano Concertos Nos. 4 & 5 (RPO, 2010)
- Schumann: The Four Symphonies (RPO, 2010)
- Beethoven: Piano Concertos Nos. 1 & 2 (RPO, 2011)
- Shostakovich: Symphony No. 5; Festive Overture (RPO, 2012)
- Brahms: Symphonies No. 1-4 (RPO, 2013)
- Beethoven: Piano Concerto No. 3; "Moonlight" Sonata (RPO, 2014)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, listopad 2002, aktualizacja: listopad 2009, 17.11.2014 Filip Lech.