Kompozytor, dyrygent i pedagog. Urodzony 18 września 1919 w Gnieznie, zmarł 13 lutego 1995 w Krakowie.
-
Kompozytor, dyrygent i pedagog. Urodzony 18 września 1919 w Gnieznie, zmarł 13 lutego 1995 w Krakowie.
W latach 1937-44 studiował w Konserwatorium Warszawskim kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego, dyrygenturę u Waleriana Bierdiajewa i fortepian pod kierunkiem Zbigniewa Drzewieckiego. Od 1945 do 1954 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie - od 1952 na stanowisku profesora. W latach 1949-52 był również dyrygentem Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej. W 1957 odbył w Szwajcarii pod kierunkiem Ernesta Ansermeta kurs interpretacji muzyki francuskiej (przede wszystkim Maurice Ravela i Claude'a Debussy'ego). Występował gościnnie jako dyrygent w filharmoniach krajowych, zwłaszcza w Krakowie, dając wielokrotnie prawykonania własnych kompozycji.
Edward Bury jest laureatem wielu nagród, m.in. w 1961 otrzymał Nagrodę Artystyczną Ministra Obrony Narodowej za Symfonię nr 1 "Wolności" (1960), w 1968 - Srebrny Medal Pontyfikatu Papieża Pawła VI za Modlitwę o pokój na chór mieszany i organy (1968), w 1975 - I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Warszawie za Treny warszawskie na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1974), w 1976 - Nagrodę Specjalną Episkopatu Polski za Mszę ekumeniczną na chór mieszany, zespół kameralny i organy (1970). W 1975 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jest autorem dwóch prac teoretycznych: Podstawy techniki dyrygowania (PWM, Kraków 1961) oraz Technika czytania partytur (PWM, Kraków 1971).
Ważniejsze kompozycje:
- Intermezzo na fortepian (1940)
- Nokturn na fortepian (1940)
- Polonez na fortepian (1940)
- Veni Creator na chór mieszany (1942)
- Stabat Mater na chór mieszany (1943)
- Wariacje i fuga na fortepian (1945)
- Mała suita na orkiestrę smyfoniczną (1950)
- Tryptyk na orkiestrę symfoniczną (1952)
- Uwertura koncertowa na orkiestrę symfoniczną (1954)
- Suita giocosa na orkiestrę symfoniczną (1956)
- Suita fantastyczna "Maski" na orkiestrę symfoniczną (1957)
- Suita symfoniczna na chór mieszany i orkiestrę (1959)
- Symfonia nr 1 "Wolności" (1960)
- Sancte Vincenti (Invocatio) na chór męski (1960)
- Evangelli factus sum minister (Responsorium) na chór męski (1960)
- Oculus Dei respexit (Responsorium) na chór męski (1960)
- Messis guidem multa na chór męski (1960)
- Sześć pieśni na chór mieszany (1960)
- Symfonia nr 2 "Koncertująca" na flet, obój, klarnet, fagot, trąbkę, marimbafon i orkiestrę symfoniczną (1962)
- Cztery pieśni na chór męski (1963)
- Obrazy Tysiąclecia na chór mieszany (1963)
- Symfonia nr 3 "Mówi prezydent John F. Kennedy" na głos recytujący, chór mieszany (ad libitum) i orkiestrę symfoniczną (1964)
- Hymn tysiąclecia na chór mieszany i orkiestrę (1965)
- Symfonia nr 4 "Da timpani a tutti" na bas solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1966)
- Tryptyk żartobliwy na chór mieszany (1966)
- Introitus - Gaudeamus omnes in Domino na chór mieszany (1966)
- Modlitwa o pokój [wersja I] na chór mieszany i organy (1968)
- Modlitwa o pokój [wersja II] na chór mieszany i orkiestrę (1969)
- Ofiara i chwała, tryptyk o błogosławionym Maksymilianie Kolbe na baryton solo, chór mieszany i organy (1969)
- Symfonia nr 5 "Bohaterska" (1970)
- Msza ekumeniczna na chór mieszany, zespół kameralny i organy (1970)
- Symfonia nr 6 "Pacem in terris" na głos recytujący i orkiestrę (1973)
- Treny warszawskie na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1974)
- Cztery preludia na chór mieszany (1974)
- Oratorium o św. Franciszku z Asyżu na tenor solo, głos recytujący, chór mieszany, chór męski, chór chłopięcy i organy (1975)
- Krakowskie wesele na chór mieszany (1976)
- Symfonia nr 7 (1977)
- Ta chwila całego życia [wersja I] na chór mieszany (1978)
- Ta chwila całego życia [wersja II] na sopran, tenor, kwartet żeński i orkiestrę (1978)
- Międzynarodowy hymn pokoju na chór mieszany i fortepian (bas-baryton i chór chłopięcy ad libitum) (1980)
- Symfonia nr 8 (1980)
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, marzec 2003.