Kompozytor i pianista. Urodzony 16 września 1891 w Przemyślu, zmarł 17 lipca 1985 w Zurychu.
Kompozytor i pianista. Urodzony 16 września 1891 w Przemyślu, zmarł 17 lipca 1985 w Zurychu.
Od 1908 do 1909 uczył się gry na fortepianie oraz harmonii pod kierunkiem Stanisława Niewiadomskiego we Lwowie. Naukę kontynuował w latach 1910-13 w Wiedniu u Teodora Leszetyckiego (fortepian) i Karla Weigla (kompozycja), a w latach 1913-14 w Strasburgu pod kierunkiem Hansa Pfitznera (kompozycja i dyrygentura).
W 1910 był nauczycielem gry na fortepianie w Instytucie Muzycznym we Lwowie. W 1915 zamieszkał w Szwajcarii (w 1932 przyjął obywatelstwo szwajcarskie). W latach 1916-19 prowadził klasę fortepianu w prywatnym Konserwatorium José Berra w Zurychu. Od 1929 do 1930 sprawował funkcję dyrektora Państwowego Konserwatorium w Poznaniu.
Jako pianista koncertował w niemal całej Europie.
Czesław Marek był laureatem wielu nagród, m.in. Lutni Warszawskiej (1912), Echa Poznańskiego (1924), Echa Krakowskiego (1925), miesięcznika "Muzyka" (1926 i 1927) oraz za Sinfonię brevis na orkiestrę (1928) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Franza Schuberta w Wiedniu (1928).
Napisał książkę "Lehre des Klavierspiels", która została wydana w Zurychu w 1972.
Ważniejsze kompozycje:
- Prélude et Air na fortepian (1911)
- Dwanaście wariacji na temat własny na fortepian (1911)
- Bohème na chór mieszany a cappella (1911)
- Sursum corda na chór mieszany a cappella (1911)
- Pięć pieśni na głos i fortepian (1911-13)
- Ballada na fortepian (1912)
- Marsz zbójnicki na chór męski a cappella (1912)
- Widziadło na chór męski a cappella (1912)
- Przedświt na chór męski i orkiestrę (1912)
- Méditations na orkiestrę (1913)
- Elégie et nocturne na fortepian (1913)
- Echos de la jeunesse na fortepian (1913)
- Canzona i 2 romanse na fortepian (1913)
- Scherzo symfoniczne na orkiestrę (1914)
- Capriccio na orkiestrę (1914)
- Sonata na skrzypce i fortepian (1914)
- Waldnacht na głos i fortepian (1914)
- Sinfonietta na orkiestrę (1914-16)
- Allegro amabile na fortepian (1915)
- Sérénade italienne na 2 fortepiany (1915)
- Wiatr gnie sieroce smreki na głos i fortepian (1915)
- Pięć pieśni na głos i fortepian (1915-17)
- Serenada na skrzypce i orkiestrę (1916-18)
- Petite valse na fortepian (1919)
- Triptyque. Trois préludes et fugues pour piano (1919)
- Pozdrowienie na chór męski a cappella (1924)
- Cyt... to era śmierci na chór męski a cappella (1924)
- Suita na orkiestrę (1925)
- Romans, scherzo, andante i gawot w starym stylu na skrzypce i fortepian (1926)
- Sarabanda i toccata na fortepian (1927)
- Three Jazz-Caprices na fortepian (1928)
- Sinfonia brevis na orkiestrę (1928)
- Na wsi, suita polskich pieśni ludowych na głos i orkiestrę kameralną (1929)
- Deux pièces romantiques na harfę (1930)
- Chants paysants (Wiejskie śpiewy) na głos solowy i orkiestrę kameralną (1934)
- Mała suita na fortepian (1935)
- Petite suite en clef de sol na fortepian (1935)
- Fox-Trot na fortepian (1937)
- Jazz-Humoresque na 2 fortepiany (1937)
- Chorał na fortepian (1938)
- Two Fox-Trots na fortepian (1938)
- Three Dances na fortepian (1939)
- Toccata na fortepian (1958)
Autor: Małgorzata Kosińska, listopad 2007