Projektanci wyjaśniali w rozmowie z Pawłem Krausem w październiku 2009 roku:
- Rozległość naszych zainteresowań wynika z tego, jak jesteśmy skonstruowani. Wszystko nas interesuje i ciężko nam z czegoś zrezygnować. Naszą pracę traktujemy jako różne przejawy tej samej rzeczy. Nawet jeśli jest to plakat, to jest on podobnie konstruowany, jak przedmiot użytkowy czy budynek. Oczywiście pojawia się problem warsztatu, który trzeba cały czas rozwijać, wiadomo, że jest to ciężka praca. Obecnie, kiedy wszystko można zrobić przy pomocy komputera, liczy się to, co jest w głowie, pomysł, czyli osiemdziesiąt procent procesu twórczego. (...) Przez to, że projektowanie architektury jest rzeczą bardzo skomplikowaną, zawiera w sobie wiele elementów, wymaga szerokiego spojrzenia, które z kolei można bardzo łatwo odnieść do innych dziedzin twórczości. To znaczy przyłożyć ten sam model myślenia - uporządkowanego, systemowego do realizacji różnorodnych zadań twórczych.
We wszystkich swoich projektach Rowińscy wykorzystują podobne mechanizmy myślenia i postępowania z materiałem, jak w przypadku form przestrzennych czy architektonicznych. Torby, ubrania i tuby - osłony nieatrakcyjnych krzeseł, czyli "Ściemniacze" budowane są z płaskich elementów, składanych, zapinanych, a niekiedy zszywanych w geometryczne trójwymiarowe formy.
Pokazane na festiwalu Łódź Design 2008 "kino domowe", jedna z wcześniejszych prac Betonu, to szyderstwo z telewizji - całkowicie nieelektroniczny, płaski ekran do powieszenia na ścianie, złożony z 24 kartonowych książeczek. Przewracając strony książeczek, 'zmieniamy kanały', ale naprawdę zmieniamy tylko wzory.
Do najbardziej znanych wyrobów Betonu należą torby, nazwane tajemniczym symbolem "Fi", wykonane z pianki polietylenowej - wycięty laserem płaski element po odpowiednim złożeniu - zapięciu, które nie potrzebuje żadnych szwów czy zatrzasków, zamienia się w trójwymiarową, funkcjonalną i zgrabną torbę. Projektanci proponują siedem różnych kształtów torby z tego samego materiału i skonstruowanych według tej samej geometrycznej zasady.
Inną torbę nazwana "Mi", tym razem uszyta z miękkiego ortalionu, użytkownik również może dostosować do swoich potrzeb: jest obszerna w swym zasadniczym kształcie i maksymalnym rozmiarze, a wersji mini spętana siecią gumek.
Niezwykle interesujące, a jednocześnie funkcjonalne - naprawdę 'gotowe do noszenia' są ubrania wymyślone przez Beton. Znowu wykształcenie projektantów i ich dizajnerskie założenia pozwalają im budować ubrania z wielu elementów i wydobywać ich urodę z podkreślenia niektórych części konstrukcyjnych. Dekoracja nie jest sztucznie dodanym elementem - wynika z konstrukcji.
Przykład "Ściemniaczy" pokazuje, jak pomysłowe są 'betonowe' pomysły - wielowariantowe, rozwojowe. To tuba z pianki polietylenowej, którą można nałożyć na dowolnie szpetne krzesło i stworzyć atrakcyjny w swej miękkiej formie fotel - salonowy lub ogrodowy. Różne wersje kolorystyczne pianki dają wiele możliwości budowania charakteru wnętrza, w którym mają zagościć "Ściemniacze" - jaskrawe, mocne w kolorze tworzą wnętrze agresywne, a subtelne, np. szare - neutralne, eleganckie. Ornamenty wycięte w piance mogą mieć funkcję wyłącznie dekoracyjną lub zawierać dodatkowe treści. Można też przyjąć wariant surowy - gładki bez ażurowych wtrętów. Autorski slogan reklamowy brzmi: "Ściemniacz - zabójca nudnych krzeseł".
Projektanci Betonu lubią eksperymentować, także z odbiorcami swoich projektów. W czasie premiery "Ściemniaczy" w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie zostały one nałożone na krzesła i pozostawione jakby w pół drogi, nieułożone do postaci ostatecznej - siedziska, lecz czekające na współuczestnictwo użytkownika. Rzeczywiście gościom zajęło trochę czasu odgadnięcie zasady działania 'ściemniacza', który dopiero po zagięciu na wysokości siedziska 'buduje' elegancki klubowy fotel.
Na zamówienie Muzeum Etnograficznego w Krakowie Beton zaprojektował "Leżakowe pole" na Placu Wolnica w czasie Etno Festiwalu w 2010 roku. Nazwa placu, przy którym znajduje się muzeum zainspirowała organizatorów wystawy do hasła "Wolnica, wolność, wyobraźnia". Grupa Beton swoje pole zaaranżowała w części placu, na której znajduje się fontanna. Biorąc za punkt wyjścia wodę: symbol życia, czystości, energii, ale i wyciszenia, Marta i Lech Rowińscy stworzyli na placu zielone wyspy. Parawany konieczne do odseparowania pola leżakowego od zgiełku ulicy zostały wymyślone jako negatyw sznurów z suszącą się bielizną - zbudowane z płyt drewnopodobnych pomalowanych na kolor niebieski - typowy dla tradycyjnej kolorystyki budownictwa małopolskiego. Rozwieszone pranie wycięte z płyty tworzyło zabawny ornament, a jednocześnie galerię ubrań odwołującą się do strojów ludowych. Za parawanem na trawniku czekały na zwiedzających wygodne leżaki "parkingowo-uliczne" - prostokątne płócienne płachty rozpięte między czteroma biało-czerwonym, standardowymi słupkami drogowymi U12b. Nieprzyjazny łańcuch został zastąpiony miękkim płótnem, tworząc miejsce przeznaczone do relaksu.
Wśród realizacji architektonicznych Betonu wyróżnia się kościół we wsi Tarnów, wzniesiony w 2009 roku na wysokiej skarpie tuż nad Wisłą - niewielka (70 m2) budowla niezwykłej urody dzięki swej prostocie, jasności konstrukcji i redukcji przestrzennej. Strzelisty dwuspadowy dach pokryty gontem przechodzi w ściany boczne. Ściana szczytowa – wejściowa jest jednolicie wypełniona deskowaniem, a przeciwległa, w całości przeszklona stanowi naturalne świetlane tło dla ołtarza.
Do najciekawszych prac Betonu, które równocześnie najbardziej satysfakcjonują samych autorów, należą struktury modułowe "Łol"! Powstają z romboidalnych modułów z tektury falistej, wyprodukowanych w fabryce pudełek. Nie wymagają klejenia, ani żadnej dodatkowej konstrukcji. Można je kształtować zupełnie dowolnie w wielu wymiarach i w każdej skali, wykorzystywać w dowolnej przestrzeni i w różnych celach.
Beton zajmuje się również projektowaniem wystaw. W 2016 przygotowali ekspozycję „Tu czy tam? Współczesna polska ilustracja dla dzieci” dla Zachęty.
Autor: Anna Maga, 2012, aktualizacja luty 2016 AM
Beton brał udział w wielu wystawach polskich i zagranicznych.
2015
- Wrocław, BWA “Błądzić jest rzeczą. Nienormatywna wystawa dizajnu”
2011
- nominacja do Nagrody Miesa van der Rohe za kościół Votum Aleksa w Tarnowie
- Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa, “Wzornictwo za 4 złote”
2012
- "6x6" – Festiwal Przemiany, Warszawa
- "Projekt Drzewo" - Miejska Galeria Sztuki, Zakopane
- "Mies van der Rohe Award 2011" - wystawa finalistów, Chicago, Londyn, Paryż, Leuven, Düsseldorf, Cascais, Bruksela, Wiedeń, Wrocław
- "Unpolished 15" - Muzeul National de Arta Contemporana, Bukareszt
- "Unpolished 14" - Korea Foundation Cultural Center Gallery, Seul
- "Unpolished 13" - Centre Meridional de l'Architecture et de la Ville, Tuluza
- "Unpolished 12" - Design Museum, Helsinki
- "Common Roots" - Design Museum Holon
2011
- "Awangarda jutra?" II - Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warszawa
- "Awangarda jutra?" I - Centrum Architektury i Wzornictwa, Łódź
- "Projektowanie w działaniu" – Festiwal Sąsiedzi 2.0, Warszawa
- "Life in 3D" - BWA Galeria Sztuki, Olsztyn
- "Etnoinspiracje" - Muzeum Narodowe w Gdańsku
- "The Spirit of Poland" - 100% Design, Londyn
- "Unpolished 11" - Inno Design Tech Expo, Hongkong
- "Unpolished 10" - Zagrzeb
- "Unpolished 9" - Budapest Design Week, Budapeszt
- "Unpolished Paris" - edition spéciale - Paris Design Week
- "Unpolished 8"- Kolonia, Hanower, Düsseldorf
- "Unpolished 7"- Designer's Days - Pavilion de l'Arsenal, Paryż
- "Unpolished 6" - Salone del Mobile, Mediolan
- "Zwykła Rzecz" - Muzeum Regionalne w Stalowej Woli
2010
- "The Spirit of Poland" - Tokyo Designers Week, Tokio
- "Łódź Design Festival" - Łódź
- "Unpolished 5" - BC Design Center, Kopenhaga
- "22. Międzynarodowe Biennale Plakatu", Wilanów
- "Young Creative Poland" - Salone del Mobile, Mediolan
- "Etnodizajn Festiwal" - Muzeum Etnograficzne w Krakowie
- "Wartość dodana" - w ramach EXPO, Szanghaj
- "Unpolished 3" - Museum Tuch + Technik, Neumünster
- "Unpolished 2" - DMY Design Festival, Berlin
2009
- "dizajn = design" - Instytut Polski, Berlin
- "Łódź Design Festival" - Łódź
- "Young Creative Poland" - Londyn
- "Unpolished 1" - Galerie Pierre Berge, Bruksela
- "Naturalne Zasoby Polskiego Designu" - Muzeum Regionalne w Stalowej Woli
- "Wartość dodana" - Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
- "Dobry Wzór" - Instytut Wzornictwa Przemysłowego / Warszawa
- "DMY Design Festival" - Berlin
Strona internetowa Studia projektowego Beton, www.betonon.com , nie tylko jej zawartość, ale sama idea i budowa, stanowi próbkę możliwości projektowych Marty i Lecha Rowińskich. Używanie ich strony jest intrygującą łamigłówką, wciągającą zabawą - inteligentną i estetyczną, w tym sensie też edukacyjną - uczącą dobrego gustu i porządkowania chaosu.