Zadebiutował w 1957 roku w filmie "Prawdziwy koniec wielkiej wojny" w reżyserii Jerzego Kawalerowicza. Występował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, w bydgoskim Teatrze Współczesnym, Teatrze Bałtyckim w Koszalinie, a także w warszawskich teatrach: Rozmaitości, Narodowym i Teatrze Na Woli. Od 1986 r. aktor związany jest z warszawskim Teatrem Kwadrat.
Podczas swojej kariery teatralnej wystąpił m.in. jako Steve w "Tramwaju zwanym pożądaniem" Tennessee Williamsa w reżyserii Aleksandra Długosza, Romeo w "Romeo i Julii" Tadeusza Żuchniewskiego i Berengera w "Nosorożcu" Eugene'a Ionesco w reżyserii Maryny Broniewskiej. Występy teatralne przeplatał z pojawianiem się na "wielkim ekranie", m.in. w takich produkcjach jak "Kopernik" (1972) w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich, komedii "Święta wojna" (1965), czy filmie wojennym "Zasieki" (1973) Janusza Przymanowskiego. Jego kariera aktorska nabrała rozpędu, gdy przyjął rolę inżyniera Karwowskiego w "Czterdziestolatku".
Serial produkowany przez Telewizję Polską przedstawiał życie inżyniera, który wkomponował się w realia Polski Ludowej i PRL-owskiej propagandy, a także kryzysu wieku średniego i codziennego życia w "peerelowskiej rzeczywistości".
"Po pierwsze, aktor jest od tego, żeby wszystko i wszędzie zagrać: i w teatrze, i w filmie, i w serialu. A po drugie - ta rola dała mi szaloną popularność, o której aktor może sobie tylko zamarzyć" - tłumaczył.
Karwowskim pozostał także wiele lat po zakończeniu zdjęć do serialu - na fali jego popularności aktorowi oferowano występy w reklamach, a także w kolejnych produkcjach "czterdziestolatkowych", m.in. nakręconym - również przez Jerzego Gruzę - w 1993 r. serialu "Czterdziestolatek 20 lat później".
Źródło: PAP, nno/ mow/